Job 34
1 Elihu hob sodann wieder an und sprach:
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 Hört, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen leiht mir euer Ohr.
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 Denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speise kostet.
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 Das Rechte wollen wir ausfindig machen, gemeinsam erkennen, was gut ist.
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 Denn Hiob hat gesagt: “Ich bin schuldlos, doch Gott hat mir mein Recht entzogen.
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 Trotz meines Rechtes soll ich lügen? Mich traf ein böser Pfeil, ohne mein Verschulden.”
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung wie Wasser trinkt,
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 zur Genossenschaft mit Übelthätern schreitet und zum Umgang mit Frevlern?
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 Denn er hat gesagt: “Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott Freundschaft hält.”
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 Darum, ihr Einsichtigen, hört mir zu: Ferne sei es, daß Gott Frevel übte, und der Allmächtige Unrecht!
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 Nein, des Menschen Thun vergilt er ihm und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 Ja wahrlich, Gott handelt nicht ungerecht und der Allmächtige beugt nicht das Recht.
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 Wer hat ihm die Erde anvertraut? Und wer hat die ganze Welt gegründet?
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 Wenn er auf sich nur achtete, seinen Geist und Odem an sich zöge,
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 so würde alles Fleisch miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Staub.
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 Hast du Verstand, so höre dies, leihe dein Ohr dem Laute meiner Worte.
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 Kann auch, wer das Recht haßt, die Zügel führen? Oder willst du den Gerechten, Gewaltigen ins Unrecht setzen?
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 Ihn, der zum König spricht: “Du Nichtswürdiger!” “du Gottloser” zu Edlen?
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 Der nicht Partei für Fürsten nimmt, noch den Reichen vor dem Armen bevorzugt; denn seiner Hände Werk sind sie alle.
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 Augenblicklich sterben sie und mitten in der Nacht: das Volk wird aufgerüttelt, und sie fahren dahin; und den Starken beseitigt man, ohne eine Hand zu rühren.
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 Denn seine Augen schauen auf eines jeden Wege, und alle seine Schritte sieht er.
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 Keine Finsternis giebts und kein so tiefes Dunkel, da sich die Übelthäter bergen könnten.
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 Denn er braucht nicht erst auf einen Mann zu achten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine.
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 Er zerschmettert Starke ohne Untersuchung und läßt andre an ihre Stelle treten.
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 Somit kennt er ihre Thaten und stürzt sie über Nacht, und sie werden zermalmt.
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 Ihre Missethat geißelt er, da, wo alle es sehen,
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 darum, weil sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege außer acht gelassen haben,
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 damit sie das Geschrei des Armen vor ihn brächten, und er das Schreien der Elenden hörte.
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 Und wenn er Ruhe schaft, wer will ihn verurteilen? Wenn er das Antlitz verbirgt, wer kann ihn schauen? Und dennoch wacht er über Volk und Menschen,
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 daß nicht ein ruchloser Mensch herrsche, nicht Fallstricke des Volks.
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 Denn hat man etwa zu Gotte gesagt: “Ich trage, will nicht Übles thun!
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 “Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich Unrecht gethan habe, will ich's nicht wieder thun”.
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 Soll er es nach deinem Sinne vergelten, weil du verschmähst? Denn du mußt bestimmen und nicht ich! Und was du weißt sprich aus!
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 Einsichtige Leute werden mir sagen, und ein weiser Mann, der mir zuhört:
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 “Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind ohne Überlegung.”
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 O, möchte doch Hiob fort und fort geprüft werden wegen seiner Einwände nach Sünderart!
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 Denn zu seiner Sünde fügt er Frevel; in unserer Mitte höhnt er und macht viel Redens gegen Gott.
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
