Job 34

1 Elihu hob sodann wieder an und sprach:

Verder antwoordde Elihu, en zeide:

2 Hört, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen leiht mir euer Ohr.

Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

3 Denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speise kostet.

Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

4 Das Rechte wollen wir ausfindig machen, gemeinsam erkennen, was gut ist.

Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

5 Denn Hiob hat gesagt: “Ich bin schuldlos, doch Gott hat mir mein Recht entzogen.

Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

6 Trotz meines Rechtes soll ich lügen? Mich traf ein böser Pfeil, ohne mein Verschulden.”

Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

7 Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung wie Wasser trinkt,

Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

8 zur Genossenschaft mit Übelthätern schreitet und zum Umgang mit Frevlern?

En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

9 Denn er hat gesagt: “Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott Freundschaft hält.”

Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

10 Darum, ihr Einsichtigen, hört mir zu: Ferne sei es, daß Gott Frevel übte, und der Allmächtige Unrecht!

Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

11 Nein, des Menschen Thun vergilt er ihm und nach des Mannes Wandel läßt er's ihm ergehen.

Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

12 Ja wahrlich, Gott handelt nicht ungerecht und der Allmächtige beugt nicht das Recht.

Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

13 Wer hat ihm die Erde anvertraut? Und wer hat die ganze Welt gegründet?

Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

14 Wenn er auf sich nur achtete, seinen Geist und Odem an sich zöge,

Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, zijn geest en zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

15 so würde alles Fleisch miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Staub.

Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

16 Hast du Verstand, so höre dies, leihe dein Ohr dem Laute meiner Worte.

Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

17 Kann auch, wer das Recht haßt, die Zügel führen? Oder willst du den Gerechten, Gewaltigen ins Unrecht setzen?

Zou hij ook, die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

18 Ihn, der zum König spricht: “Du Nichtswürdiger!” “du Gottloser” zu Edlen?

Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

19 Der nicht Partei für Fürsten nimmt, noch den Reichen vor dem Armen bevorzugt; denn seiner Hände Werk sind sie alle.

Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

20 Augenblicklich sterben sie und mitten in der Nacht: das Volk wird aufgerüttelt, und sie fahren dahin; und den Starken beseitigt man, ohne eine Hand zu rühren.

In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

21 Denn seine Augen schauen auf eines jeden Wege, und alle seine Schritte sieht er.

Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

22 Keine Finsternis giebts und kein so tiefes Dunkel, da sich die Übelthäter bergen könnten.

Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

23 Denn er braucht nicht erst auf einen Mann zu achten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine.

Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

24 Er zerschmettert Starke ohne Untersuchung und läßt andre an ihre Stelle treten.

Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

25 Somit kennt er ihre Thaten und stürzt sie über Nacht, und sie werden zermalmt.

Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

26 Ihre Missethat geißelt er, da, wo alle es sehen,

Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

27 darum, weil sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege außer acht gelassen haben,

Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

28 damit sie das Geschrei des Armen vor ihn brächten, und er das Schreien der Elenden hörte.

Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

29 Und wenn er Ruhe schaft, wer will ihn verurteilen? Wenn er das Antlitz verbirgt, wer kann ihn schauen? Und dennoch wacht er über Volk und Menschen,

Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

30 daß nicht ein ruchloser Mensch herrsche, nicht Fallstricke des Volks.

Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

31 Denn hat man etwa zu Gotte gesagt: “Ich trage, will nicht Übles thun!

Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

32 “Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich Unrecht gethan habe, will ich's nicht wieder thun”.

Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

33 Soll er es nach deinem Sinne vergelten, weil du verschmähst? Denn du mußt bestimmen und nicht ich! Und was du weißt sprich aus!

Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

34 Einsichtige Leute werden mir sagen, und ein weiser Mann, der mir zuhört:

De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen;

35 “Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind ohne Überlegung.”

Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

36 O, möchte doch Hiob fort und fort geprüft werden wegen seiner Einwände nach Sünderart!

Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

37 Denn zu seiner Sünde fügt er Frevel; in unserer Mitte höhnt er und macht viel Redens gegen Gott.

Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.