Job 33

1 Nun aber höre, Hiob, meine Rede und allen meinen Worten leih' dein Ohr.

۱ «لیکن‌ای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.

2 Siehe doch, ich thue meinen Mund auf, und meine Zunge redet unter meinem Gaumen.

۲ اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte, und was meine Lippen wissen, sprechen sie lauter aus.

۳ کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.

4 Der Geist Gottes hat mich geschaffen, und des Allmächtigen Odem belebt mich.

۴ روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.

5 Wenn du kannst, so widerlege mich; rüste dich gegen mich, stelle dich zum Kampf.

۵ اگر می‌توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.

6 Siehe, ich stehe zu Gott, wie du; aus gleichem Thon wie du bin ich geschnitten.

۶ اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

7 Nein, Furcht vor mir braucht dich nicht zu erschrecken, und meine Hand soll dich nicht niederdrücken.

۷ اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

8 Allein, vor meinen Ohren sagtest du - ich vernahm den Laut deiner Worte:

۸ «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم

9 “Rein bin ich, ohne Missethat, bin lauter und frei von Schuld.

۹ که گفتی من زکی و بی‌تقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.

10 Fürwahr, Feindseligkeiten erfindet er gegen mich, erachtet mich für seinen Feind,

۱۰ اینک او علتها برمن می‌جوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.

11 legt meine Füße in den Block, beobachtet alle meine Wege.”

۱۱ پایهایم را در کنده می‌گذارد و همه راههایم را مراقبت می‌نماید.

12 Sieh, darin hast du Unrecht, erwidere ich dir; denn Gott ist größer als ein Mensch.

۱۲ هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب می‌دهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.

13 Warum hast du gegen ihn gehadert, daß er auf alle deine Worte keine Antwort erteile?

۱۳ چرا با او معارضه می‌نمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟

14 Denn freilich spricht Gott einmal, auch zweimal - aber man beachtet es nicht.

۱۴ زیرا خدا یک دفعه تکلم می‌کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.

15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf auf die Menschen fällt, im Schlummer auf dem Lager,

۱۵ در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، حینی که دربستر خود در خواب می‌باشد.

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und drückt ihrer Verwarnung das Siegel auf,

۱۶ آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید و تادیب ایشان را ختم می‌سازد.

17 von seinem Thun den Menschen abzubringen und den Mann vor Hoffart zu schirmen.

۱۷ تا انسان را از اعمالش برگرداند وتکبر را از مردمان بپوشاند.

18 Er bewahrt seine Seele vor der Grube und sein Leben, daß es nicht durch Geschosse dahinfährt.

۱۸ جان او را از حفره نگاه می‌دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.

19 Auch wird er gezüchtigt durch Schmerz auf seinem Lager; ununterbrochen wütet der Kampf in seinem Gebein.

۱۹ بادرد در بستر خود سرزنش می‌یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.

20 Dann läßt ihm sein Lebenstrieb das Brot zum Ekel werden, und seine Seele die Lieblingsspeise.

۲۰ پس جان اونان را مکروه می‌دارد و نفس او خوراک لطیف را.

21 Sein Fleisch schwindet dahin, daß es kein Ansehen mehr hat, unscheinbar wird sein dürres Gebein,

۲۱ گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شودو استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.

22 so daß seine Seele dem Grabe nahe ist, und sein Leben den Todesengeln.

۲۲ جان او به حفره نزدیک می‌شود و حیات او به هلاک کنندگان.

23 Wenn dann ein Fürsprech-Engel für ihn da ist, einer von den Tausend, dem Menschen seine Pflicht zu verkündigen,

۲۳ «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یامتوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،

24 und er sich seiner erbarmt und spricht: “Erlöse ihn und laß ihn nicht in die Grube hinabfahren; ich habe das Lösegeld erhalten” -

۲۴ آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره‌ای پیدا نموده‌ام.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische, er kehrt zurück zu den Tagen seiner Jugendkraft.

۲۵ گوشت او ازگوشت طفل لطیف تر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade, läßt ihm sein Antlitz unter Jauchzen schauen und vergilt so dem Menschen sein richtiges Verhalten.

۲۶ نزد خدا دعا کرده، او رامستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهدنمود.

27 Er singt vor den Leuten und spricht: “Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt, doch wurde es mir nicht vergolten.

۲۷ پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

28 Er hat meine Seele erlöst und sie nicht zur Grube hinfahren lassen, und mein Leben erfreut sich am Licht.”

۲۸ نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده می‌کند.

29 Sieh, dies alles thut Gott mit dem Menschen zweimal, dreimal,

۲۹ اینک همه این چیزها را خدابه عمل می‌آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.

30 seine Seele der Grube zu entreißen, daß er vom Lichte des Lebens umleuchtet werde.

۳۰ تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

31 Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige und laß mich reden!

۳۱ ‌ای ایوب متوجه شده، مرااستماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.

32 Hast du Worte, so widerlege mich; sprich nur, denn gern gäbe ich dir Recht!

۳۲ اگر سخنی داری به من جواب بده، متکلم شوزیرا می‌خواهم تو را مبری سازم.

33 Wo nicht, so höre du mir zu; schweige, damit ich dich Weisheit lehre.

۳۳ و اگر نه، تومرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.»