Job 33

1 Nun aber höre, Hiob, meine Rede und allen meinen Worten leih' dein Ohr.

Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.

2 Siehe doch, ich thue meinen Mund auf, und meine Zunge redet unter meinem Gaumen.

Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.

3 Geradem Sinn entstammen meine Worte, und was meine Lippen wissen, sprechen sie lauter aus.

Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.

4 Der Geist Gottes hat mich geschaffen, und des Allmächtigen Odem belebt mich.

Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.

5 Wenn du kannst, so widerlege mich; rüste dich gegen mich, stelle dich zum Kampf.

Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.

6 Siehe, ich stehe zu Gott, wie du; aus gleichem Thon wie du bin ich geschnitten.

Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.

7 Nein, Furcht vor mir braucht dich nicht zu erschrecken, und meine Hand soll dich nicht niederdrücken.

Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.

8 Allein, vor meinen Ohren sagtest du - ich vernahm den Laut deiner Worte:

Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:

9 “Rein bin ich, ohne Missethat, bin lauter und frei von Schuld.

“Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.

10 Fürwahr, Feindseligkeiten erfindet er gegen mich, erachtet mich für seinen Feind,

Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.

11 legt meine Füße in den Block, beobachtet alle meine Wege.”

Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.

12 Sieh, darin hast du Unrecht, erwidere ich dir; denn Gott ist größer als ein Mensch.

Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.

13 Warum hast du gegen ihn gehadert, daß er auf alle deine Worte keine Antwort erteile?

İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?

14 Denn freilich spricht Gott einmal, auch zweimal - aber man beachtet es nicht.

Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.

15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf auf die Menschen fällt, im Schlummer auf dem Lager,

Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda

16 dann öffnet er der Menschen Ohr und drückt ihrer Verwarnung das Siegel auf,

İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,

17 von seinem Thun den Menschen abzubringen und den Mann vor Hoffart zu schirmen.

İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.

18 Er bewahrt seine Seele vor der Grube und sein Leben, daß es nicht durch Geschosse dahinfährt.

İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,

19 Auch wird er gezüchtigt durch Schmerz auf seinem Lager; ununterbrochen wütet der Kampf in seinem Gebein.

İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.

20 Dann läßt ihm sein Lebenstrieb das Brot zum Ekel werden, und seine Seele die Lieblingsspeise.

Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.

21 Sein Fleisch schwindet dahin, daß es kein Ansehen mehr hat, unscheinbar wird sein dürres Gebein,

Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.

22 so daß seine Seele dem Grabe nahe ist, und sein Leben den Todesengeln.

Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.

23 Wenn dann ein Fürsprech-Engel für ihn da ist, einer von den Tausend, dem Menschen seine Pflicht zu verkündigen,

İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,

24 und er sich seiner erbarmt und spricht: “Erlöse ihn und laß ihn nicht in die Grube hinabfahren; ich habe das Lösegeld erhalten” -

O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.

25 dann strotzt sein Leib von Jugendfrische, er kehrt zurück zu den Tagen seiner Jugendkraft.

Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.

26 Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade, läßt ihm sein Antlitz unter Jauchzen schauen und vergilt so dem Menschen sein richtiges Verhalten.

Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.

27 Er singt vor den Leuten und spricht: “Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt, doch wurde es mir nicht vergolten.

Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.

28 Er hat meine Seele erlöst und sie nicht zur Grube hinfahren lassen, und mein Leben erfreut sich am Licht.”

Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.

29 Sieh, dies alles thut Gott mit dem Menschen zweimal, dreimal,

Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,

30 seine Seele der Grube zu entreißen, daß er vom Lichte des Lebens umleuchtet werde.

Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.

31 Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige und laß mich reden!

Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.

32 Hast du Worte, so widerlege mich; sprich nur, denn gern gäbe ich dir Recht!

Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.

33 Wo nicht, so höre du mir zu; schweige, damit ich dich Weisheit lehre.

Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».