< Job 28 >

1 Wohl giebt es einen Fundort für das Silber, eine Stätte für das Gold, das man läutert.
Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
2 Eisen wird aus dem Erdreiche geholt, und Gestein schmilzt man zu Erz.
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
3 Ein Ende hat man der Finsternis gemacht und bis zur äußersten Grenze durchforscht man das im tiefsten Dunkel verborgene Gestein.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
4 Man bricht einen Schacht fern von den droben Wohnenden; vergessen von dem droben schreitenden Fuß, fern von den Menschen hangen, schweben sie.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
5 Aus der Erde geht Brotkorn hervor, und ihr Tiefen werden wie mit Feuer umgewühlt.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
6 Des Saphirs Fundstätte ist ihr Gestein, Goldstäubchen werden ihm zu teil.
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
7 Den Weg kennt nicht der Adler, noch erspäht ihn des Geiers Auge.
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
8 Nicht betreten ihn die stolzen Raubtiere, noch schreitet auf ihm der Leu.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
9 An den Kiesel legt man die Hand, wühlt von Grund aus die Berge um.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
10 Durch die Felsen schlägt man Gänge, und allerlei Kostbares erschaut das Auge.
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
11 Die Wasseradern verbindet man, daß sie nicht thränen, und bringt Verborgenes ans Licht.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
12 Die Weisheit aber, wo findet man sie, und wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
13 Kein Mensch kennt den Weg zu ihr, und sie ist nicht zu finden im Lande der Lebendigen.
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
14 Die Meerestiefe spricht: “In mir ist sie nicht!” und das Meer spricht: “Sie ist nicht bei mir!”
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
15 Mit gediegenem Golde wird sie nicht erkauft, noch wird Silber dargewogen als ihr Preis.
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
16 Sie läßt sich nicht aufwiegen mit Ophirgold, mit kostbarem Schoham und Sapphir.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
17 Gold und Glas kommen ihr nicht gleich, noch tauscht man sie ein für güldenes Geschirr.
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
18 Korallen und Krystall kommen nicht in Betracht, und der Besitz der Weisheit geht über Perlen.
Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
19 Äthiopiens Topas kommt ihr nicht gleich, mit reinstem Golde wird sie nicht aufgewogen.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
20 Die Weisheit also - woher kommt sie, und wo ist der Fundort der Erkenntnis?
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
21 Verhüllt ist sie vor den Augen aller Lebenden, auch den Vögeln unter dem Himmel ist sie verborgen.
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
22 Abgrund und Tod sprechen: “Wir haben mit unseren Ohren ein Gerücht von ihr gehört.”
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
23 Gott kennt den Weg zu ihr und er weiß um ihren Fundort.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
24 Denn er schaut bis zu der Erde Enden; was irgend unter dem Himmel ist, sieht er.
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 Als er des Windes Wucht abwog und dem Wasser sein Maß bestimmte,
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
26 als er dem Regen sein Gesetz gab, und seinen Pfad dem Wasserstrahle,
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
27 da sah er sie und machte sie kund, stellte sie hin und durchforschte sie.
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
28 Und zum Menschen sprach er: Siehe, Furcht des Herrn, das ist Weisheit, und das Böse meiden, ist Verstand!
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.

< Job 28 >