< Job 23 >

1 Hiob antwortete und sprach:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Auch heute empört sich meine Klage; seine Hand drückt schwer auf mein Seufzen.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 O daß ich ihn zu finden wüßte, gelangen könnte bis zu seinem Richterstuhl!
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 So wollte ich vor ihm meine Sache darlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 Ich möchte wissen, was er mir erwidern würde, und erfahren, was er zu mir sagen würde!
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Würde er in der Fülle der Macht mit mir streiten? Nein, nur achten würde er auf mich!
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 Dann würde ein Redlicher mit ihm rechten, und für immer machte ich mich von meinem Richter frei!
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 Doch - gehe ich ostwärts, so ist er nicht da, und westwärts - so gewahre ich ihn nicht.
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 Im Norden schafft er, aber ich sehe ihn nicht, biegt ab gen Süden - aber ich erblicke ihn nicht.
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 Denn er weiß, welchen Wandel ich geführt - prüfte er mich, wie Gold würde ich hervorgehn.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 An seiner Spur hat fest mein Fuß gehalten, seinen Weg hab' ich verfolgt, ohne abzuweichen.
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 Von seiner Lippen Vorschrift wich ich nie, barg in meiner Brust die Worte seines Munds.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 Er aber bleibt sich gleich - wer will ihm wehren? Sein Wille begehrt's, da führt er's aus!
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
14 Ja, er wird zu Ende führen, was er mir bestimmt hat, und solcherlei hat er noch vieles im Sinn.
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Darum erschrecke ich vor seinem Angesicht; überdenke ich's, so erbebe ich vor ihm.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 Ja, Gott hat meinen Mut gebrochen und der Allmächtige hat mich mit Schrecken erfüllt.
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 Denn nicht des Unglücks wegen fühle ich mich vernichtet, noch wegen meiner Person, die Dunkel bedeckt hat.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.

< Job 23 >