Job 23

1 Hiob antwortete und sprach:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 Auch heute empört sich meine Klage; seine Hand drückt schwer auf mein Seufzen.

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

3 O daß ich ihn zu finden wüßte, gelangen könnte bis zu seinem Richterstuhl!

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

4 So wollte ich vor ihm meine Sache darlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen.

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

5 Ich möchte wissen, was er mir erwidern würde, und erfahren, was er zu mir sagen würde!

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

6 Würde er in der Fülle der Macht mit mir streiten? Nein, nur achten würde er auf mich!

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

7 Dann würde ein Redlicher mit ihm rechten, und für immer machte ich mich von meinem Richter frei!

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

8 Doch - gehe ich ostwärts, so ist er nicht da, und westwärts - so gewahre ich ihn nicht.

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

9 Im Norden schafft er, aber ich sehe ihn nicht, biegt ab gen Süden - aber ich erblicke ihn nicht.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

10 Denn er weiß, welchen Wandel ich geführt - prüfte er mich, wie Gold würde ich hervorgehn.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

11 An seiner Spur hat fest mein Fuß gehalten, seinen Weg hab' ich verfolgt, ohne abzuweichen.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

12 Von seiner Lippen Vorschrift wich ich nie, barg in meiner Brust die Worte seines Munds.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

13 Er aber bleibt sich gleich - wer will ihm wehren? Sein Wille begehrt's, da führt er's aus!

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

14 Ja, er wird zu Ende führen, was er mir bestimmt hat, und solcherlei hat er noch vieles im Sinn.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

15 Darum erschrecke ich vor seinem Angesicht; überdenke ich's, so erbebe ich vor ihm.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

16 Ja, Gott hat meinen Mut gebrochen und der Allmächtige hat mich mit Schrecken erfüllt.

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

17 Denn nicht des Unglücks wegen fühle ich mich vernichtet, noch wegen meiner Person, die Dunkel bedeckt hat.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.