Job 22

1 Eliphas von Theman antwortete und sprach:

Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —

2 Kommt etwa Gotte zu gut des Menschen Thun? Nein, nur sich selber nützt der Fromme!

Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?

3 Hat der Allmächtige einen Vorteil davon, wenn du rechtschaffen bist?, oder einen Gewinn, wenn du unsträflich wandelst?

Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?

4 Straft er dich etwa wegen deiner Gottesfurcht und zieht dich deshalb vor Gericht?

Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?

5 Ist deine Missethat nicht groß, und endlos deine Verschuldungen?

Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?

6 Denn du pfändetest deine Brüder ohne Anlaß und Halbnackten zogst du die Kleider aus.

Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.

7 Nicht tränktest du mit Wasser den Verschmachteten und dem Hungernden versagtest du das Brot.

Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,

8 Dem Manne der Faust, ihm gehörte das Land, und der Hochangesehene wohnte darin.

Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,

9 Witwen schicktest du mit leeren Händen fort, und der Verwaisten Arme wurden zermalmt.

Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.

10 Deshalb sind rings um dich Schlingen, und ängstigt dich jählings der Schrecken!

Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.

11 Oder siehst du die Finsternis nicht, und die Wasserflut, die dich bedeckt?

Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.

12 Ist Gott nicht himmelhoch? Schau der Sterne Gipfel an, wie hoch sie ragen!

Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!

13 Und da willst du sprechen: “Was weiß denn Gott? Kann er durch Wolkendunkel hindurch Gericht halten?

Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.

14 Wolken sind seine Hülle, so daß er nicht sieht, und auf des Himmels Kreis lustwandelt er.”

Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.

15 Willst du der Vorwelt Bahn einhalten, die die Männer des Frevels gewandelt sind?

Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?

16 sie, die gepackt wurden vor der Zeit, deren Grund zu einem Strome zerfloß?

Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.

17 Die zu Gotte sprachen: “Bleib uns fern!” und was könne ihnen der Allmächtige thun?

Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.

18 Und doch erfüllte er mit Segen ihre Häuser - der Gottlosen Gesinnung liegt mir fern!

Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!

19 Es sehen's die Frommen und freuen sich, und der Schuldlose spottet ihrer:

Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —

20 “Fürwahr, unser Widersacher ist vernichtet, und ihren Überrest hat das Feuer verzehrt!”

«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.

21 Befreunde dich nicht mit ihm, so wirst du Frieden haben, dadurch kommt Segen über dich.

[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.

22 Nimm doch aus seinem Munde Belehrung an und birg seine Worte in deinem Herzen.

Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.

23 Wenn du dich zum Allmächtigen bekehrst, dich demütigst, wenn du die Sünde aus deinem Zelt entfernst -

Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,

24 ja, wirf in den Staub das Brucherz und zu der Bäche Kieseln das Ophirgold! -

Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,

25 so wird der Allmächtige dein Erz sein und dir als strahlendes Silber gelten.

Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.

26 Ja, dann wirst du am Allmächtigen deine Wonne haben und dein Antlitz zu Gott erheben.

У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.

27 Flehst du zu ihm, so erhört er dich, und deine Gelübde kannst du bezahlen.

Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.

28 Unternimmst du etwas, so gelingt es dir, und über deinen Wegen strahlet Licht.

Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.

29 Wenn sie abwärts führen, so rufst du: Empor! und dem Demütigen hilft er.

Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.

30 Er errettet den Nicht-Schuldlosen: ja, gerettet wird er durch die Reinheit deiner Hände.

У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.