Job 21

1 Hiob antwortete und sprach:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 O höret, höret einer Rede zu, und möge darin euer Trösten bestehn!

Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.

3 Vergönnt mir, daß ich spreche, und wenn ich geredet, magst du höhnen.

Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.

4 Ergeht denn über Menschen meine Klage? oder warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?

5 Schaut her zu mir und erstarrt und legt die Hand auf den Mund!

Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.

6 Ja, wenn ich daran denke, so werde ich bestürzt, und Schauder erfaßt meinen Leib.

Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.

7 Warum bleiben die Frevler am Leben, werden alt, ja erstarken an Kraft?

Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?

8 Ihr Nachwuchs gedeiht vor ihnen in ihrer Gemeinschaft, und ihre Sprößlinge vor ihren Augen.

Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.

9 Ihre Häuser sind wohlbehalten, sonder Schrecknis, und Gottes Rute trifft sie nicht.

Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.

10 Sein Stier bespringt und nicht vergebens, seine Kuh kalbt leicht und thut keine Fehlgeburt.

Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.

11 Wie eine Herde lassen sie ihre Buben hinaus, und ihre Kinder hüpfen einher.

Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.

12 Sie singen laut bei Paukenschall und Zither und freuen sich am Klange der Schalmei.

Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.

13 Sie verbringen in Glück ihre Tage und in einem Augenblicke steigen sie hinab zur Unterwelt; (Sheol h7585)

Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)

14 und sprachen doch zu Gott: “Bleib uns fern - deine Wege zu kennen begehren wir nicht!

Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.

15 Was ist's mit dem Allmächtigen, daß wir ihm dienen sollten, und was könnte es uns nützen, ihn bittend anzugehn?”

Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?

16 Fürwahr, ihr Glück steht nicht in ihrer Hand - der Gottlosen Gesinnung liegt mir fern!

Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.

17 Wie oft erlischt denn der Gottlosen Leuchte, und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er die Lose aus in seinem Zorn,

Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.

18 werden sie wie der Strohhalm vor dem Winde und wie Spreu, die der Sturm entführt hat?

Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.

19 “Gott spart seinen Kindern sein Unheil auf.” Er vergelte ihm selber, daß er's fühle!

Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.

20 Seine eigenen Augen mögen sein Unheil sehen, und er selbst vom Grimme des Allmächtigen trinken!

Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.

21 Denn was kümmert ihn sein Haus nach seinem Tode, wenn seiner Monde Zahl beendet ist?

Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?

22 Will man Gotte Weisheit lehren, ihn, der die Himmlischen richtet?

Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?

23 Der eine stirbt im vollen Glück, vollkommen ruhig und wohlgemut;

Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;

24 seine Kufen sind mit Milch gefüllt, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.

Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.

25 Und der andere stirbt in bittrem Unmut, ohne daß er je vom Glück genossen.

Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.

26 Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.

Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.

27 Ich kenne eure Gedanken wohl und die Anschläge, mit denen ihr Unrecht gegen mich verübt.

Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.

28 Wenn ihr sagt: “Wo blieb das Haus des Tyrannen, und wo das Zelt, in dem die Gottlosen wohnten?”

Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?

29 so fragt doch nur die des Wegs Vorüberziehenden, - ihre Beweise werdet ihr nicht verkennen -

Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;

30 daß am Unglückstage der Böse verschont wird, am Tage der Zornesfluten sie hinweggeleitet werden!

Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.

31 Wer hält ihm seinen Lebenswandel vor? Er hat's gethan! - wer will es ihm vergelten?

Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?

32 Zur Gräberstätte wird er hingeleitet und hält noch über dem Hügel Wacht.

Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.

33 Süß sind ihm des Thales Schollen, und alle Welt zieht ihm nach, wie ihm Unzählige vorangegangen.

Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.

34 Wie mögt ihr mich da so eitel trösten, und eure Antworten - da bleibt nichts als Bosheit!

Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?