Job 20

1 Zophar aus Naama antwortete und sprach:

Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

2 Darum antworten mir meine Gedanken, und weil es in mir mächtig stürmt:

“Për këtë mendimet e mia më shtyjnë të përgjigjem, për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime.

3 mich beschimpfende Rüge muß ich hören, und der Geist giebt mir Antwort aus meiner Einsicht.

Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.

4 Kennst du denn nicht die alte Wahrheit - so alt, als Menschen auf der Erde leben, -

A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,

5 daß der Gottlosen Jubel nicht lange währt, und des Ruchlosen Freude nur einen Augenblick?

triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?

6 Oba auch sein hoher Mut sich bis zum Himmel erhebt, und sein Haupt bis an die Wolken reicht,

Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,

7 gleich seinem Kote schwindet er für immer; die ihn sahen, sprechen: Wo ist er?

ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: “Ku është?”.

8 Wie ein Traum verfliegt er spurlos und wird verscheucht wie ein Nachtgesicht.

Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.

9 Das Auge, das ihn geschaut, schaut ihn nicht wieder, und seine Stätte sieht ihn nimmermehr.

Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.

10 Seine Kinder müssen die Armen begütigen, seine Hände das Gut herausgeben.

Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të rivendosin pasurinë e tij.

11 Ist auch sein Gebein voll Jugendkraft, sie muß sich mit ihm in die Erde betten.

Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur bashkë me të.

12 Wenn seinem Munde süß das Böse schmeckt, wenn er es unter seiner Zunge birgt,

Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën gjuhë,

13 es spart und nicht fahren lassen will und es inmitten seines Gaumens zurückhält:

nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në gojë.

14 seine Speise verwandelt sich in seinen Eingeweiden, - zu Natterngalle in seinem Inneren.

Por ushqimi i tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij.

15 Hab und Gut verschlang er - er muß es ausspeien: aus seinem Bauche treibt es Gott.

Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t’ia nxjerrë nga barku.

16 Natterngift sog er ein, es tötet ihn der Viper Zunge.

Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë.

17 Nicht darf er sich der Bäche freun, der flutenden Ströme von Honig und Dickmilch.

Nuk ka për të parë më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë.

18 Heraus giebt er das Erarbeitete, verschluckt es nicht, des eingetauschten Guts wird er nicht froh.

Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga përfitimet e tregtisë së tij.

19 Denn er schlug Arme nieder, ließ sie liegen - ein Haus riß er an sich, aber er baut es nicht aus.

Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin, ka shtënë në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar.

20 Denn er kannte keine Ruhe in seinem Bauche; doch mit dem, woran er hängt, entkommt er nicht.

Duke qenë se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq shumë.

21 Nichts entging seiner Gier, darum hat sein Gut keinen Bestand.

Asgjë nuk do t’i shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk do të zgjasë.

22 In der Fülle seines Überflusses wird ihm Angst, die ganze Gewalt des Elends kommt über ihn.

Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij.

23 Dann geschieht's: um seinen Bauch zu füllen, entsendet er in ihn seines Zornes Glut und läßt auf ihn regnen in sein Gedärm hinein.

Kur të jetë bërë gati për të mbushur barkun, Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi të kur të jetë duke ngrënë.

24 Flieht er vor der eisernen Rüstung, so durchbohrt ihn der eherne Bogen.

Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë do ta shpojë një hark prej bronzi.

25 Er sieht, da kommt's aus dem Rücken, und der blitzende Stahl geht aus seiner Galle - über ihm lagern Schrecken!

Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri.

26 Alles Unglück ist aufgespart seinen Schätzen, ein Feuer verzehrt ihn, das nicht angefacht ward; es weidet ab den Überrest in seinem Zelt.

Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën e tij do të jenë në ankth.

27 Der Himmel deckt seine Schuld auf, und die Erde erhebt sich feindselig wider ihn.

Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të ngrihet kundër tij.

28 Ins Elend geht seines Hauses Ertrag, zerrinnendes Wasser an seinem Zornestag.

Të ardhurat e shtëpisë së tij do t’i merren, do t’i marrin në ditën e zemërimit të tij.

29 Das ist das Los des gottlosen Menschen von seiten Gottes, und das Erbteil das ihm vom Höchsten beschieden ward!

Ky është fati që Perëndia i cakton njeriut të keq, trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia.