Job 17
1 Mein Lebensgeist ist zerstört, meine Tage sind erloschen, die Gräberstätte wartet mein.
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Dann treiben sie fürwahr noch Spott mit mir! Auf ihrem Hadern muß mein Auge weilen!
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 O setze ein, verbürge dich für mich bei dir! Wer anders sollte mir den Handschlag geben?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Denn ihr Herz hast du der Einsicht verschlossen, darum wirst du sie auch nicht obsiegen lassen.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Zur Beuteteilung verrät man Freunde, und seiner Kinder Augen schmachten hin.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Zu einem Sprichwort für alle Welt hat er mich hingestellt, anspeien lassen muß ich mich ins Angesicht,
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 so daß mein Auge blöde ward vor Kummer, und alle meine Glieder nur ein Schatten sind.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Darüber entsetzen sich die Rechtschaffenen, und der Unschuldige empört sich über den Ruchlosen.
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Doch der Fromme hält fest an seinem Weg, und wer reine Hände hat, erstarkt nur noch mehr.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Ihr alle aber kommt nur wieder heran, ich werde unter euch doch keinen Weisen finden.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Meine Tage sind dahin, meine Pläne sind zerrissen, sie, meines Herzens Hoffnungen.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Nacht wollen sie zum Tage machen, Licht soll mir näher sein als Finsternis.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
13 Wenn ich auf die Unterwelt als meine Behausung hoffe, in der Finsternis mein Lager hingebreitet habe, (Sheol h7585)
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 wenn ich das Grab mein Vater nenne, “meine Mutter und Schwester” das Gewürm -
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 wo bleibt denn da meine Hoffnung, und meine Hoffnung, wer erschaut sie?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
