< Job 13 >

1 Sieh', alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich's gemerkt!
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Was ihr wißt, weiß ich auch; ich stehe hinter euch nicht zurück.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Aber ich will zum Allmächtigen reden und mit Gott zu rechten habe ich Lust.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Denn wahrlich, ihr seid Lügenschmiede und Flicker von Nichtigem insgesamt.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 O daß ihr doch ganz stille schwiegt, so könnte das als eure Weisheit gelten!
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 So hört denn die Rüge meines Mundes und merkt auf die Vorwürfe meiner Lippen.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Wollt ihr Gott zu Liebe Unrecht reden und ihm zu Liebe Trug reden?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen oder für Gott streiten?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Wird es gut ablaufen, wenn er euch erforscht, oder wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Nein, strafen, strafen wird er euch, wenn ihr insgeheim Partei ergreift.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Seine Hoheit wird euch betäuben, und sein Schrecken auf euch fallen.
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Eure Merksprüche sind Aschensprüche, Lehmschanzen sind eure Schanzen.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Laßt mich in Ruhe, so will ich reden, mag über mich ergehen, was da will.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Ich will mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben aufs Spiel setzen.
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Er wird mich töten - ich harre seiner; nur will ich meinen Wandel ihm ins Angesicht darlegen.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Schon das gereicht mir zum Sieg, daß vor sein Angesicht kein Heuchler tritt.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 So hört denn aufmerksam meine Rede, und meine Darlegung dringe zu euren Ohren.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Wohlan, ich habe den Handel eingeleitet; ich weiß, daß ich Recht behalten werde.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Wer ist's, der mit mir streiten dürfte? - denn dann wollt' ich schweigen und verscheiden!
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Nur zweierlei thue mir nicht an, dann will ich mich vor deinem Antlitz nicht verbergen:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Zieh deine Hand von mir zurück und laß deinen Schrecken mich nicht ängstigen;
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 dann rufe, so will ich Rede stehn, oder ich will reden, und du entgegne mir!
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 Wieviel Vergehungen und Sünden habe ich denn? Meinen Frevel und meine Sünde laß mich wissen!
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Warum verhüllst du dein Antlitz und erachtest mich für deinen Feind?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Willst du ein verwehtes Blatt aufschrecken und den dürren Halm verfolgen,
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 daß du mir Bitteres als Urteil schreibst und mich die Sünden meiner Jugend erben lässest?
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Wege bewachst und dir einen Kreis um meine Sohlen ziehst?
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 Und eben dieser Mann zerfällt wie von Wurmfraß, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat!
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

< Job 13 >