< Job 13 >

1 Sieh', alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich's gemerkt!
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Was ihr wißt, weiß ich auch; ich stehe hinter euch nicht zurück.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Aber ich will zum Allmächtigen reden und mit Gott zu rechten habe ich Lust.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Denn wahrlich, ihr seid Lügenschmiede und Flicker von Nichtigem insgesamt.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 O daß ihr doch ganz stille schwiegt, so könnte das als eure Weisheit gelten!
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 So hört denn die Rüge meines Mundes und merkt auf die Vorwürfe meiner Lippen.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Wollt ihr Gott zu Liebe Unrecht reden und ihm zu Liebe Trug reden?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen oder für Gott streiten?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Wird es gut ablaufen, wenn er euch erforscht, oder wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Nein, strafen, strafen wird er euch, wenn ihr insgeheim Partei ergreift.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Seine Hoheit wird euch betäuben, und sein Schrecken auf euch fallen.
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Eure Merksprüche sind Aschensprüche, Lehmschanzen sind eure Schanzen.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Laßt mich in Ruhe, so will ich reden, mag über mich ergehen, was da will.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Ich will mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben aufs Spiel setzen.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Er wird mich töten - ich harre seiner; nur will ich meinen Wandel ihm ins Angesicht darlegen.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Schon das gereicht mir zum Sieg, daß vor sein Angesicht kein Heuchler tritt.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 So hört denn aufmerksam meine Rede, und meine Darlegung dringe zu euren Ohren.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Wohlan, ich habe den Handel eingeleitet; ich weiß, daß ich Recht behalten werde.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Wer ist's, der mit mir streiten dürfte? - denn dann wollt' ich schweigen und verscheiden!
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Nur zweierlei thue mir nicht an, dann will ich mich vor deinem Antlitz nicht verbergen:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Zieh deine Hand von mir zurück und laß deinen Schrecken mich nicht ängstigen;
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 dann rufe, so will ich Rede stehn, oder ich will reden, und du entgegne mir!
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Wieviel Vergehungen und Sünden habe ich denn? Meinen Frevel und meine Sünde laß mich wissen!
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Warum verhüllst du dein Antlitz und erachtest mich für deinen Feind?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Willst du ein verwehtes Blatt aufschrecken und den dürren Halm verfolgen,
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 daß du mir Bitteres als Urteil schreibst und mich die Sünden meiner Jugend erben lässest?
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Wege bewachst und dir einen Kreis um meine Sohlen ziehst?
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Und eben dieser Mann zerfällt wie von Wurmfraß, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat!
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

< Job 13 >