< Jeremia 45 >

1 Das Wort, welches der Prophet Jeremia zu Baruch, dem Sohne Nerijas, sprach, als er im vierten Jahre Jojakims, des Sohnes Josias, des Königs von Juda, diese Reden, so wie sie ihm Jeremia vorsagte, in ein Buch aufschrieb, also lautend:
Judah gam’a, Josiah chapa Jehoiakim lengvaipoh kal kumli lhin in, Jeremiah themgaopan Neria chapa Baruch kom’a thu aseipih in, Baruch in athusei jouse chu lekhabua ajihlut in. Aman hitin aseiye.
2 So spricht Jahwe, der Gott Israels, über dich, Baruch: Du sprachst:
Baruch ngaiyin, Israel Pathen in hitin aseiye.
3 “O weh' mir, denn Jahwe fügt noch Kummer zu meinem Schmerze! Ich bin matt vom Seufzen und finde keine Ruhe!”
Nangin, kathoh gim valtai; Kathoh natnahi keidin avaltai. Ahinla Pakaiyin eipehbe nalaiye. Keima athipai ding kahitai chule kicholdo phat kaneitapoi.
4 Sprich also zu ihm: So spricht Jahwe: Fürwahr, was ich aufgebaut habe, reiße ich nieder, und was ich eingepflanzt habe, reiße ich aus,
Vo Baruch, Pakaiyin hitin aseiye. Keiman kasah dohsa hiche nam mite hi kaphet lhah ding, chule kaphusa chu kabodoh ding ahi.
5 und da verlangst du für dich so Großes? Verlange das nicht! Denn ich bringe nunmehr Unheil über alles Fleisch, ist der Spruch Jahwes; dir aber will ich dein Leben zur Beute geben an allen Orten, wohin du dich begeben wirst.
Nang le nang kikhoh sah’a, chan-loupi bou naki hol ham? Hiti chun boldan, keiman mijouse chunga hamsetna kalhun sah ding ahibouve. Amavang, keiman nachena lam lam’a, nahinkho kahoipih ding nahi, tin Pakaiyin aseiye, ati.

< Jeremia 45 >