< Jeremia 44 >

1 Das Wort, welches an Jeremia in betreff aller der Judäer erging, die in Ägypten wohnen, die in Migdol, Thachpanhes, Noph und im Lande Pathros wohnen, also lautend:
O KA olelo i hiki mai io Ieremia la no na Iudaio a pau e noho ana ma ka aina o Aigupita, ka poe hoi e noho ana ma Migedola, a ma Tahepanesa, a ma Nopa, a ma ka aina i Paterosa, i mai la,
2 So spricht Jahwe der Heerscharen, der Gott Israels: Ihr habt all' das Unheil gesehen, das ich über Jerusalem und über alle Städte Judas gebracht habe, - die sind nun heute eine Wüstenei und entvölkert! -
Ke i mai nei o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, Ua ike no oukou i ka hewa a pau a'u i lawe mai ai maluna o Ierusalema, a maluna o na kulanakauhale a pau o ka Iuda; a aia hoi lakou i keia la, ua anaiia, aohe kanaka e noho ana maloko,
3 wegen der Bosheit, die sie verübt haben, mich zum Zorne zu reizen, indem sie hingingen, um andern Göttern zu räuchern, die sie nicht kannten.
No ko lakou hewa a lakou i hana'i e hoonaukiuki mai ai ia'u, i ko lakou hele ana e puhi i ka mea ala, a e malama i na'kua e a lakou i ike ole ai, aole lakou, aole oukou, aole hoi ko oukou mau makua.
4 Wohl sandte ich unermüdlich immer wieder alle meine Knechte, die Propheten, zu euch, euch zu sagen: Thut doch diese greulichen Dinge, die ich hasse, nicht!
A hoouna aku no hoi au i ka'u mau kauwa a pau, i na kaula e ala ana i ka wanaao e hoouna, me ka olelo aku, Ke noi aku nei au ia oukou, mai hana i kela mea ino loa, a'u e ukiuki nei.
5 Aber sie hörten nicht, noch neigten sie ihr Ohr, daß sie sich von ihrer Bosheit bekehrt hätten, so daß sie andern Göttern nicht mehr räucherten.
Aole lakou i hoolohe, aole hoi i haliu mai i ko lakou pepeiao, e huli, mai ko lakou hewa aku, e puhi ole i ka mea ala no na akua e.
6 Und so ergoß sich mein Grimm und mein Zorn und loderte auf in den Städten Judas und auf den Gassen Jerusalems, so daß sie zur Wüstenei, zur Einöde wurden, wie es heute der Fall ist.
Nolaila, i nininiia'i ko'u huhu, a me ko'u ukiuki, a ua hoaaia maloko o na kulanakauhale o ka Iuda, a ma na alanui o Ierusalema, a ua anaiia, a ua olohelohe, me ia i keia la.
7 Und nun, - so spricht Jahwe, der Gott der Heerscharen, der Gott Israels: Warum wollt ihr denn euch selbst großes Unheil bereiten, indem ihr euch Mann und Weib, Knabe und Säugling aus dem Bereiche Judas ausrottet, so daß ihr keinen Rest von euch übrig laßt,
Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova, ke Akua o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, No ke aha la oukou e hana nei i keia hewa nui i ko oukou uhane iho, e hooki ae mai o oukou aku, i ke kane a me ka wahine, a me ke kamalii, a me ke keiki ai waiu, mai ka Iuda aku i koe ole kekahi no oukou;
8 indem ihr mich durch die Machwerke eurer Hände zum Zorne reizt, indem ihr andern Göttern räuchert in Ägypten, wohin ihr euch begeben wollt, um dort als Fremdlinge zu weilen, auf daß ihr ausgerottet und zu einem Gegenstande des Fluchs und der Beschimpfung unter allen Völkern der Erde werdet?
I ko oukou hoonaukiuki ana ia'u, i na hana a ko oukou lima, e puhi ana i ka mea ala no na akua e, ma ka aina o Aigupita, kahi o oukou i hele aku ai e noho, i hooki ae oukou ia oukou iho, i lilo hoi oukou i mea poino, a i mea hoowahawaha, ma na aina a pau o ka honua?
9 Habt ihr etwa die Übelthaten eurer Väter und die Übelthaten der Könige Judas und die Übelthaten eurer Oberen und eure eigenen Übelthaten und die Übelthaten eurer Weiber, die sie im Lande Juda und auf den Gassen Jerusalems verübt haben, vergessen?
Ua poina anei ia oukou ka hewa o ko oukou poe makua, a me ka hewa o na'lii o ka Iuda, a me ka hewa o ka lakou poe wahine, a me ko oukou hewa iho, a me ka hewa o ka oukou poe wahine, a lakou i hana'i ma ka aina o ka Iuda, a ma na alanui o Ierusalema?
10 Bis auf den heutigen Tag wurden sie nicht zerknirscht, noch fürchten sie sich, noch wandelten sie nach meinem Gesetz und nach meinen Satzungen, die ich euch und euren Vätern vorgelegt habe.
Aole nae lakou i mihi, a hiki i keia la, aole hoi i makau, aole hoi i hele ma ko'u kanawai, aole hoi ma ka'u mau kauoha, a'u i kau ai imua o oukou, a imua hoi o ko oukou mau makua.
11 Darum, so spricht Jahwe der Heerscharen, der Gott Israels: Nun richte ich mein Antlitz auf euch zum Unheil, und zwar um ganz Juda auszurotten!
Nolaila, ke olelo mai nei o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, Aia hoi, e kau aku au i ko'u maka ku e ia oukou, no ka hewa, a e hooki ae au i ka Iuda a pau.
12 Ich will die von Juda Übriggebliebenen, die ihre Absicht darauf gerichtet haben, nach Ägypten zu ziehen, um dort als Fremdlinge zu weilen, hinwegraffen: allesamt sollen sie aufgerieben werden, sollen sie in Ägypten fallen; durch das Schwert, durch den Hunger sollen sie aufgerieben werden, klein und groß: durch Schwert und Hunger sollen sie umkommen. Und so sollen sie zu einem Gegenstande der Verwünschung und des Entsetzens, des Fluchs und der Beschimpfung werden.
A e lalau aku au i ke koena o ka Iuda, ka poe i huli ko lakou maka e hele i ka aina o Aigupita, e noho malaila, a e hoopauia lakou a pau, a e haule hoi ma ka aina o Aigupita. E hoopauia lakou i ka pahikaua, a i ka wi, a e make lakou, mai ka mea uuku a ka mea nui, i ka pahikaua, a i ka wi; a e lilo lakou i mea hailiiliia, a i mea e kahaha'i, a i mea poino, a i mea hoowahawaha.
13 Heimsuchen will ich die, die in Ägypten wohnen, wie ich Jerusalem heimgesucht habe, durchs Schwert, durch Hunger und Pest,
No ka mea, e hoopai no wau i ka poe e noho la ma ka aina o Aigupita, me ha'u i hoopai ai i ko Ierusalema, i ka pahikaua, a i ka wi, a i ka mai ahulau.
14 und von dem Überreste Judas, von denen, die nach Ägypten gelangt sind, um daselbst als Fremdlinge zu weilen, soll es keinem gelingen, sich zu retten und zu entfliehen, nämlich um ins Land Juda zurückzukehren, wohin zurückzukehren sie Verlangen tragen, um sich dort niederzulassen: denn sie werden nicht zurückkehren außer etlichen Entronnenen!
Aole hoi e pakele a koe kekahi koena o ka Iuda, i hele aku nei i Aigupita e noho malaila, aole hoi hou i ka aina o ka Iuda, kahi i makemake ai ko lakou naau e hoi a noho malaila; aohe mea e hoi, o na mea pakele wale no.
15 Da antworteten Jeremia alle die Männer, welche wußten, daß ihre Weiber andern Göttern räucherten, und alle Weiber, die in großer Schar dabei standen, und alles Volk, das in Ägypten, in Pathros wohnte, folgendermaßen:
Alaila, o na kanaka a pau i ike i ka puhi ana o ka lakou wahine i ka mea ala no na akua e, a me na wahine a pau e ku mai ana, he poe nui, o na kanaka a pau hoi i noho ma ka aina o Aigupita, a ma Paterosa, olelo mai la lakou ia Ieremia, i mai la,
16 Was das anbetrifft, was du zu uns im Namen Jahwes geredet hast, so hören wir nicht auf dich,
O ka olelo au i olelo mai ai ia makou ma ka inoa o Iehova, aole makou e hoolohe aku ia oe.
17 sondern wir wollen das Gelübde, das wir ausgesprochen haben, der Himmelskönigin zu räuchern und ihr Trankopfer zu spenden, in seinem ganzen Umfang ausführen, gleichwie wir es gethan haben samt unsern Vätern, unsern Königen und unsern Oberen in den Städten Judas und auf den Gassen Jerusalems; da hatten wir Brot genug und befanden uns wohl und brauchten kein Unheil zu erleben.
Aka, oiaio no, o hana makou i na mea a pau i puka aku, mai ko makou waha aku, e puhi i ka mea ala no ke alii wahine o ka lani, a e ninini hoi i na mohai inu ia ia, me makou i hana'i, o makou a me ko makou poe makua, a me ko makou poe alii, a me ko makou poe luna, ma na kulanakauhale o ka Iuda, a ma na alanui o Ierusalema: no ka mea, ia manawa he nui ka makou ai, aole hoi o makou mai, aole makou i ike i ka ino.
18 Seitdem wir aber aufgehört haben, der Himmelskönigin zu räuchern und ihr Trankopfer zu spenden, hatten wir Mangel an allem und wurden durch das Schwert und den Hunger aufgerieben.
Aka, mahope mai o ko makou hooki ana e kuni i ka mea ala no ke alii wahine o ka lani, a e ninini hoi i mohai inu nona, ua nele makou i na mea a pau, a ua oki loa makou i ka pahikaua a me ka wi.
19 Und wenn wir jetzt der Himmelskönigin räuchern und ihr Trankopfer spenden, - geschieht es etwa ohne Vorwissen unserer Männer, daß wir ihr Kuchen bereiten, um sie so abzubilden, und ihr Trankopfer spenden?
I ka wa i kuni ai makou i ka mea ala no ke alii wahine o ka lani, a ninini i mohai inu nona, aole anei a makou kane, ia makou i hana'i i papa berena nana, i mea hoomana, a ia makou i ninini ai i mohai inu nona?
20 Da sprach Jeremia zu dem gesamten Volke, zu den Männern und den Weibern und zu dem gesamten Volke, die ihm mit solcher Rede begegneten, also:
Alaila olelo aku la o Ieremia i na kanaka a pau, i na kane a me na wahine, a me na kanaka a pau loa, ka poe i olelo mai ia ia, i aku la ia,
21 Jawohl, der Räucherei, die ihr wie eure Väter, eure Könige und eure Oberen und das Volk des Landes in den Städten Judas und auf den Gassen Jerusalems vollführt habt, - derer gedachte Jahwe und die kam ihm in den Sinn,
O ka mea ala a oukou i kuni ai ma na kulanakauhale o ka Iuda, a ma na alanui o Ierusalema, o oukou, a me ko oukou poe makua, a me ko oukou poe alii, a me ko oukou poe luna, a me na kanaka o ka aina, aole anei i hoomanao o Iehova ia mau mea, aole anei i komo ia iloko o kona manao?
22 und Jahwe vermochte es nicht länger mehr zu ertragen ob der Bosheit eurer Thaten, ob der Greuel, die ihr verübtet. Und so ward euer Land zur Wüstenei und ein Gegenstand des Entsetzens und des Fluchs, ohne Bewohner, wie es heute der Fall ist,
Aole i hiki ia Iehova ke hoomanawanui hou aku, no ka hewa o ka oukou hana ana, a no na mea hoopailua a oukou i hana'i; nolaila, ua lilo ko oukou aina i olohelohe, i mea e kahaha'i, i wahi poino, me ka mea ole nana e noho, me ia i keia la.
23 deswegen weil ihr den Götzen geräuchert und euch an Jahwe versündigt, aber nicht auf das Gebot Jahwes gehört habt, noch nach seinem Gesetz und seinen Satzungen und seinen Zeugnissen gewandelt seid: darum hat euch dieses Unheil betroffen, wie es heute der Fall ist!
No ka mea, ua kuni oukou i ka mea ala, a ua hana hewa oukou ia Iehova, aole hoi i hoolohe i ka leo o Iehova, aole hoi i hele mamuli o kona kanawai, aole mamuli o kana mau kauoha, a me kana hoike ana; nolaila i hiki mai ai keia hewa maluna o oukou, me ia i keia la.
24 Sodann sprach Jeremia zu dem gesamten Volk und zu allen Weibern: Hört das Wort Jahwes, ihr Judäer insgesamt, die ihr in Ägypten weilt!
Olelo aku no hoi o Ieremia i na kanaka a pau, a i na wahine a pau, E hoolohe mai oukou i ka leo o Iehova, e ka Iuda a pau ma ka aina o Aigupita.
25 So spricht Jahwe der Heerscharen, der Gott Israels: Ihr Weiber, - wie ihr mit eurem Munde geredet, so habt ihr es mit euren Händen erfüllt! - da ihr sprecht: “Wir wollen unsere Gelübde, die wir gethan haben, der Himmelskönigin zu räuchern und ihr Trankopfer zu spenden, ausführen!” so macht doch ja eure Gelübde wahr und führt doch ja eure Gelübde aus!
Olelo mai o Iehova o na kaua, ke Akua o ka Iseraela, penei; i mai la, Ua olelo no oukou, a me ka oukou wahine, ma ko oukou mau waha, a ua hana hoi ko oukou mau lima, ua i mai oukou, Oiaio no e hooko no makou i ko makou hoohiki ana a makou i hoohiki ai, e kuni i ka mea ala no ke alii wahine o ka lani, a e ninini i mohaiinu nona; e hooko io no oukou i ko oukou hoohiki ana, a e hana io no oukou i na mea a oukou i hoohiki ai.
26 Darum hört das Wort Jahwes, ihr Judäer alle, die ihr in Ägypten wohnt: Fürwahr, ich schwöre bei meinem großen Namen, spricht Jahwe: Es wird fernerhin mein Name in ganz Ägypten von keines Judäers Munde mehr genannt werden, daß etwa einer spräche: “So wahr der Herr Jahwe lebt!”
No ia mea la, ea, e hoolohe mai oukou i ka olelo a Iehova, e ka Iuda, ka poe e noho la ma ka aina o Aigupita; Aia hoi, ua hoohiki no wau ma ko'u inoa nui, wahi a Iehova, aole e hea hou ia ko'u inoa, ma ka waha o kekahi kanaka o ka Iuda, ma ka aina o Aigupita, i ka i ana ae, Ke ola la no o Iehova, ke Akua.
27 Fürwahr, ich will acht auf sie haben zum Unheil für sie und nicht zum Heil, und es sollen alle Judäer, die in Ägypten weilen, durch das Schwert und durch den Hunger aufgerieben werden bis zu ihrer völligen Vertilgung!
Aia hoi, e kiai no wau ia lakou, no ka hewa, aole no ka maikai; a e hoopauia na kanaka a pau o ka Iuda, ka poe noho ma ka aina o Aigupita, i ka pahikaua, a i ka wi, a pau wale lakou.
28 Indes, die dem Schwert Entronnenen sollen aus Ägypten ins Land Juda heimkehren, aber nur wenige an Zahl. Und der gesamte Überrest Judas, die nach Ägypten gezogen sind, um dort als Fremdlinge zu weilen, soll dann erkennen, wessen Wort in Erfüllung geht, - das meinige oder das ihrige!
E hoi nae kekahi poe uuku, mai ka aina o Aigupita ae a i ka aina o ka Iuda, o ka poe hoi i pakele i ka pahikaua; aka, o ke koena o ka Iuda a pau i hele i ka aina o Aigupita e noho malaila, e ike auanei lakou i ka olelo kupaa, o ka'u paha, o ka lakou paha.
29 Und das soll das Zeichen für euch sein, ist der Spruch Jahwes, daß ich euch an diesem Orte heimsuchen werde, damit ihr erkennt, daß meine Unheilsdrohungen wider euch gewiß in Erfüllung gehen werden:
A o keia hoi ka hoailona no oukou, wahi a Iehova, e hoopai aku au ia oukou ma keia wahi, i ike auanei i ka oiaio o ke kupaa ana o ka'u olelo ku e ia oukou;
30 So spricht Jahwe: Fürwahr, ich will den Pharao Hophra, den König von Ägypten, der Gewalt seiner Feinde und derer, die ihm nach dem Leben trachten, überliefern, so wie ich Zedekia, den König von Juda, der Gewalt Nebukadrezars, des Königs von Babel, der sein Feind war und ihm nach dem Leben trachtete, überliefert habe.
Ke olelo mai nei o Iehova, penei; Aia hoi, e haawi aku no wau ia Parao-hopera, ke alii o Aigupita, iloko o ka lima o kona poe enemi, a iloko o ka lima o ka poe imi i kona ola, me ka'u i haawi ai ia Zedekia, ke alii o ka Iuda, iloko o ka lima o Nebukaneza, ke alii o Babulona, i kona enemi, i ka mea hoi nana i imi i kona ola.

< Jeremia 44 >