< Jeremia 20 >

1 Als aber der Priester Pashur, der Sohn Immers (dieser war nämlich Oberaufseher im Tempel Jahwes), Jeremia diese Worte verkündigen hörte,
Jeremiah ni hottelah lawk a dei e hah BAWIPA im e kahrawikung kacuepoung lah kaawm e Immer capa vaihma Pashhur ni a thai.
2 da schlug Pashur den Propheten Jeremia und legte ihn in den Block, der sich im oberen Benjaminsthor am Tempel Jahwes befand.
Hottelah Pashhur ni profet Jeremiah hah a hem teh, BAWIPA im e Benjamin longkha atunglah kaawm e dawkvah, hlong a buet teh a paung.
3 Am andern Morgen jedoch, nachdem Pashur den Jeremia aus dem Blocke befreit hatte, sprach Jeremia zu ihm: Nicht “Pashur” nennt Jahwe deinen Namen, sondern “Grauen ringsum”!
A tangtho vah Pashhur ni Jeremiah hah a rathap teh Jeremiah ni, BAWIPA ni na min teh Pashhur tet hoeh toe, Magormissabib telah ati toe atipouh.
4 Denn also spricht Jahwe: Fürwahr, ich will dich zu einem Grauen für dich selbst und für alle deine Freunde machen; vor deinen Augen sollen sie durch das Schwert ihrer Feinde fallen, und ganz Juda will ich in die Gewalt des Königs von Babel überliefern, daß er sie nach Babel gefangen führe und mit dem Schwert erschlage.
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni hettelah a dei, Khenhaw! nang hoi na huinaw pueng hanelah taki ka tho e lah na coung sak han. A tarannaw hah tahloi hoi a rawp awh vaiteh, na mit hoi na hmu han. Judah tami pueng hah Babilon kut dawk be ka poe han, ahnimouh ni Babilon vah san lah a hrawi awh vaiteh, tahloi hoi a thei awh han.
5 Dazu will ich alle Vorräte in dieser Stadt und alle ihre Habe und alle ihre Kostbarkeiten preisgeben, auch alle Schätze der Könige Judas will ich in die Gewalt ihrer Feinde überliefern: die sollen sie rauben und fortschleppen und nach Babel bringen.
Hothloilah, khopui tawntanae, tawk e lahoi a hmu awh e pueng, aphu kaawm e hno pueng, Judah siangpahrang râwnaw pueng hah a tarannaw kut dawk be ka poe han, ahnimouh ni a lawp awh vaiteh, a man awh han, Babilon vah a hrawi awh han.
6 Du aber, Pashur, und alle Insassen deines Hauses - ihr werdet in Gefangenschaft gehen, und nach Babel sollst du gelangen und dort sterben und dort begraben werden, - du nebst allen deinen Freunden, denen du Lügen geweissagt hast.
Nang Pashhur na imthung kaawmnaw pueng hoi san lah be na toung awh han. Babilon vah na cei vaiteh, haw vah na due han. Haw vah nama hoi na huinaw hai laithoe kapâphonaw pueng hoi pakawp lah be na o awh han telah ati.
7 Du hast mich bethört, Jahwe, und ich ließ mich bethören; du hast mich erfaßt und überwältigtest mich: zum Gelächter bin ich geworden allezeit, jedermann spottet meiner.
BAWIPA nama ni na pasawt teh, ka tarawi toe. Nang teh kai hlak na tha a sai teh na tâ. Kanî a loum totouh panuilai lah na dei teh panuikhai e lah ka o.
8 Ja, so oft ich rede, muß ich aufschreien, “Unbill und Vergewaltigung!” rufen; denn das Wort Jahwes ward für mich ein Anlaß zu steter Beschimpfung und Verspottung.
Bangkongtetpawiteh, lawk ka dei navah, ka hram teh kâyuekâounnae, pacekpahleknae telah ouk ka hram. BAWIPA e lawk teh kai hanelah hnintangkuem pathoenae hoi panuikhai e lah ao.
9 Dachte ich: Ich will seiner nicht gedenken und nicht mehr in seinem Namen reden! da war es in meinem Innern wie loderndes Feuer, das verhalten war in meinen Gebeinen; ich mühte mich ab, es auszuhalten, aber ich vermochte es nicht.
Ama teh ka toum mahoeh toe, a min lahoi lawk hai ka dei mahoeh toe, ka ti nakunghai, ka hru thung vah hmaisaan patetlah ka lungthin thung vah ouk ao. Kaawm khai thai hoeh niteh, ka khang thai roeroe hoeh.
10 Ja, gehört habe ich die feindselige Rede vieler - Grauen ringsum! -: “Zeigt ihn an”! und “Wir wollen ihn anzeigen”! Selbst alle die, mit denen ich Freundschaft pflegte, lauern auf einen Fehltritt von mir: “Vielleicht läßt er sich bethören, daß wir ihm beikommen und Rache an ihm nehmen”!
Bangkongtetpawiteh, na panuikhai e naw hah ka thai. Avoivang hoi takinae ao. Raipot awh sei, raipot awh han, telah ati awh. Ka tâlaw nahanelah meng ka pawm e ka huikonaw ni, na pasawt thai yawkaw han, hottelah hoi tavai teh a lathueng vah pathung thai han telah ati awh.
11 Aber Jahwe ist mit mir wie ein gewaltiger Held; darum werden meine Verfolger straucheln und nichts ausrichten: sie sollen arg zu Schanden werden, weil sie unklug gehandelt, - zu ewiger, unvergeßlicher Schmach.
Hatei, BAWIPA teh athakaawme tami, takikathopounge patetlah kai koe ao. Kai na ka rektapnaw hah a bo awh vaiteh, na tâ awh mahoeh. Kayayeirai hoi ao awh han, a lamcawn mahoeh dawkvah, a yungyoe a min mathoenae teh pahnim e lah awm mahoeh.
12 Nun, Jahwe der Heerscharen, der du den Frommen erprobst, Nieren und Herz siehst: laß mich deine Rache an ihnen schauen, denn auf dich habe ich meine Sache gewälzt.
Oe! ransahu BAWIPA, tamikalannaw ka tanouk e, lungthin hoi pouknae ka tapuet lah kahmawtkung, ahnimae lathueng vah na pathung e hah na hmu sak. Bangkongtetpawiteh, ka kong teh nama koe ka hruek toe.
13 Singet Jahwe, preiset Jahwe, daß er das Leben des Armen aus der Gewalt der Übelthäter errettete!
BAWIPA koevah la sak awh nateh, BAWIPA teh pholen awh. Bangkongtetpawiteh, yonae kasaknaw a kut dawk hoi kabawp a ngai e naw hringnae hah a rungngang pouh.
14 Verflucht sei der Tag, an dem ich geboren ward; der Tag, an dem mich meine Mutter gebar, bleibe ungesegnet!
Ka khenae hnin teh thoebo lah awm seh, anu ni na khenae hni teh yawhawinae lah awm hanh seh.
15 Verflucht sei der Mann, der meinem Vater die frohe Kunde brachte: Dir ist ein Knäblein geboren! und ihn dadurch hoch erfreute!
Apa koevah, capa na tawn telah lawk a phu teh, a lung kahawi sak e hah thoebo lah awm seh.
16 Es ergehe diesem Manne wie den Städten, die Jahwe erbarmungslos von Grund aus zerstört hat, und er höre Geschrei am Morgen und Kriegslärm zur Mittagszeit,
Ama teh BAWIPA ni pahren laipalah be raphoe e kho patetlah awm seh. Amom lah a pawlawknaw thai e lah awm seh. Kanîthun lah hramnae lawk thai naseh.
17 weil er mich nicht schon im Mutterschoße sterben ließ, daß meine Mutter mein Grab geworden und ihr Leib immerwährend schwanger geblieben wäre.
Camoim thung vah na thei hoeh dawkvah, na thet pawiteh anu von teh kaie phuen lah awm vaiteh, camoim ni pou na von han ei,
18 Warum doch bin ich aus dem Mutterschoße hervorgekommen, um nur Mühsal und Kummer zu erleben, und daß in Schande meine Tage vergingen.
Bang kecu dawk maw patang hoi lungmathoe hoi o hanelah kayayeirai dueng hoi ka hring thung a hninnaw hno hanelah camoim dawk hoi ka tâco telah ati.

< Jeremia 20 >