< Jesaja 23 >

1 Ausspruch über Tyrus. Heult, ihr Tarsisfahrer! denn eine Verwüstung ist angerichtet worden, daß es kein Haus, kein Unterkommen mehr giebt. Aus dem Lande der Kittiter ist es ihnen kund geworden.
Tura kawng pongah thuih ih lok loe hae tiah oh, Aw Tarshish ih palongpuinawk, hang oh! Tura vangpui ih im loe anghmaat ai boeh, anghakhaih om ai khoek to amro boeh; Kittim prae hoiah nihcae khaeah lok to angzoh.
2 Verstummt, ihr Bewohner der Küste, die von den Kaufleuten Phöniziens, den Meerbefahrenden, belebt war,
Tuipui salak ih prae ah kaom kaminawk hoi tuipui nuiah khosah, Sidon ih hmuenmae zaw kaminawk, anghngai o duem ah.
3 die auf dem großen Wasser die Aussaat des Sihor, die Ernte des Nils einheimste, daß sie zum Handelsgewinne der Völker ward!
Kalen parai tuinawk nuiah kaom Shihor ih cang hoi vapui ih thingthai qumponawk loe, Tura vangpui hanah tamut ah ni oh boeh; to pongah anih loe prae boih ih hmuenmae patunghaih ahmuen ah oh.
4 Schäme dich, Phönizien! Denn das Meer, die Meeresfeste, spricht: Ich habe nicht in Wehen gelegen noch geboren! Ich habe nicht Jünglinge groß gezogen, noch Jungfrauen emporgebracht!
Aw Sidon azat ah; tuipui ih thacakhaih vangpui mah, Kai loe zokpomh ai, caa doeh ka sah ai, thendoeng hoi tangla doeh ka sah ai, tiah lok a thuih boeh.
5 Wenn die Kunde zu den Ägyptern dringt, so geraten sie bei der Kunde über Tyrus in Zittern.
Izipnawk mah Tura ih tamthang to thaih o naah, to tamthang pongah paroeai mawnh o.
6 Wandert nach Tarsis hinüber! Heult, ihr Küstenbewohner!
Tarshish vangpui ah caeh oh; tuipui taeng ih kaminawk, tha hoiah qah oh.
7 Ist das eure fröhliche Stadt, deren Ursprung in der Urzeit liegt, die ihre Füße weithin trugen, um sich anzusiedeln?
Hae vangpui loe canghnii hoiah oh boeh pongah maw nangcae anghoehaih vangpui ah oh? Ahmuen kangthla ah oh hanah, angmacae ih khok mah nihcae to zaeh.
8 Wer hat solches über Tyrus beschlossen - die Kronenspenderin, deren Kaufleute Fürsten, deren Händler die Mächtigsten auf Erden waren?
Tura vangpui loe suilumuek vangpui ah oh, angraengnawk loe anih ih hmuenmae zaw kami ah oh o, anih hoi hmuenmae zawhhaih sah kaminawk loe long nuiah azat paek ih kami ah oh o. Tura vangpui tuk han poek kami loe mi maw?
9 Jahwe der Heerscharen hat es beschlossen, um jeglichen Schmuckbeladenen Stolz zu entweihen, um alle Mächtigsten auf Erden zu verunehren.
Amoekhaih hoi lensawkhaihnawk boih to kraksak moe, long nuiah ahmin amthang kaminawk to azathaih tongsak hanah, misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah to tiah poek.
10 Überströme dein Land gleich dem Nile, du Volk von Tarsis! Es beengt dich keine Fessel mehr!
Aw Tarshish canu, thacak ai boeh, nang loe vapui baktiah na prae thungah long ah.
11 Er hat seine Hand über das Meer ausgestreckt, Königreiche erschüttert; Jahwe hat wider Kanaan Befehl gegeben, seine Bollwerke zu zerstören,
Angraeng loe tuipui nuiah ban phok moe, praenawk to tasoehsak; hmuenmae zawhhaih vangpui kawng pongah, kacak vangpui sipae to phraek hanah Angraeng mah lokpaek boeh.
12 und hat gesprochen: Du sollst hinfort nicht mehr fröhlich sein, du geschändetes, einst jungfräuliches Phönizien! Auf! Begieb dich zu den Kittitern hinüber! Aber auch dort sollst du nicht Ruhe finden!
Anih mah, Pacaekthlaek thaih Aw Sidon canu tangla cuem, nang loe anghoehaih hoiah na om let mak ai boeh; angthawk ah loe, Kittim prae bangah caeh ah; to ah doeh anghakhaih na hnu mak ai, tiah a naa.
13 Da! Das Land der Chaldäer - das ist das Volk, das zu nicht geworden ist! Assur hat es den Wüstentieren angewiesen. Sie haben ihre Belagerungstürme errichtet, haben seine Paläste von Grund aus zerstört, haben es zu einem Trümmerhaufen gemacht.
Khaldian kaminawk ih prae ho khenah, hae kaminawk loe vaihi om o ai boeh! Assyria kaminawk mah praezaek ah kaom moinawk hanah suek pae o sut boeh; nihcae mah imsang to sak pae o moe, angraeng ohhaih ahmuen hoiah vangpui doeh phraek pae o boih boeh.
14 Heult, ihr Tarsisfahrer, daß eure Feste verwüstet ist!
Nangcae Tarshish ih palongpuinawk, hang oh! Nangcae ih kacak vangpui loe amro boeh.
15 An jenem Tage wird Tyrus für siebzig Jahre in Vergessenheit geraten, wie die Regierung eines und desselben Königs. Nach Verlauf von siebzig Jahren aber wird es Tyrus ergehen, wie es im Liede von der Hure heißt:
To naah Tura loe siangpahrang ukhaih adung maeto baktih toengah, saning qui sarihto thung, mi mah doeh panoek mak ai boeh; saning qui sarihto boeng pacoengah loe, takpum zaw kami baktiah Tura hanah laasak pae haih to om tih.
16 Nimm die Leier, durchziehe die Stadt, vergessene Hure! Spiele schön, singe eifrig, damit man deiner gedenke!
Pahnawt sut ih tangzat zaw kami, katoeng to la ah loe, vangpui thungah caeh ah; minawk mah ang panoek o hanah, lok kamding katoeng kruekhaih hoiah laa to kapop ah sah ah.
17 Nach siebzig Jahren nämlich wird Jahwe Tyrus heimsuchen, daß es wieder zu seinem Buhlerlohnkommen und mit allen Reichen der Welt, die auf Erden sind, buhlen wird.
Saning qui sarihto boeng naah loe, Angraeng mah Tura to paqai thui tih; tangzat zaw kami baktiah anih thlai kami khaeah amlaem let ueloe, long pum ah kaom praenawk hoiah zaehaih to sah tih.
18 Aber sein Gewinn und sein Buhlerlohn wird Jahwe geheiligt werden; man wird ihn nicht ansammeln und aufspeichern, sondern denen, die im Angesichte Jahwes wohnen, soll sein Gewinn zu reichlicher Nahrung und stattlicher Kleidung dienen.
Toe hmuenmae a zawhhaih hoi hnuk ih kamek hmuennawk boih to patung mak ai, Angraeng hanah pahoe pae tih; zok kamhah ah caak o moe, khukbuen kahoih a tawn o thai hanah, a hnuk o ih kamek hmuennawk boih to Angraeng hmaa ah kaom kaminawk hanah suem pae o tih boeh.

< Jesaja 23 >