< 1 Mose 16 >

1 Und Sarai, das Weib Abrams, hatte ihm keine Kinder geboren; sie hatte aber eine ägyptische Sklavin Namens Hagar.
Pea ko Selai, ko e uaifi ʻo ʻEpalame, naʻe ʻikai siʻi haʻane fānau; ka naʻe ʻiate ia ʻae kaunanga, ko e fefine ʻIsipite, ko Hekaʻā hono hingoa.
2 Da sprach Sarai zu Abram: Da mir Jahwe nun einmal Kinder versagt hat, so gehe doch ein zu meiner Leibmagd: vielleicht werde ich durch sie zu Kindern kommen! Und Abram gehorchte den Worten Sarais.
Pea naʻe lea ʻa Selai kia ʻEpalame, “Vakai mai, kuo taʻofi au ʻe Sihova, ke ʻoua naʻaku fānau; pea ʻoku ou tala atu kiate koe, ke ke ʻalu ki heʻeku kaunanga; heiʻilo te u maʻu ʻae fānau ʻiate ia. Pea naʻe tokanga ʻa ʻEpalame ki he lea ʻa Selai.
3 Da nahm Sarai, das Weib Abrams, die Ägypterin Hagar, ihre Leibmagd, nachdem Abram zehn Jahre im Lande Kanaan gewohnt hatte, und gab sie Abram, ihrem Manne, zum Weibe.
Pea ʻave ʻe Selai, ko e uaifi ʻo ʻEpalame, ʻene kaunanga ko Hekaʻā ko e ʻIsipite ʻo ne ʻatu ia ki hono husepāniti ko ʻEpalame ke uaifi ʻaki, hili ʻenau nofo ʻi he fonua ko Kēnani, ʻi he taʻu ʻe hongofulu.”
4 Und er wohnte Hagar bei, und sie wurde schwanger. Als sie aber merkte, daß sie schwanger sei, sah sie ihre Herrin geringschätzig an.
Pea naʻe ʻalu ia kia Hekaʻā, pea feitama ia; pea ʻi heʻene ʻilo ia ʻoku ne feitama, naʻa ne taukaeʻi hono ʻeiki fefine ʻi hono mata.
5 Sarai aber sprach zu Abram: Die Kränkung, die mir widerfährt, komme über dich! Ich selbst habe dir meine Leibmagd abgetreten; nun sie aber merkt, daß sie schwanger ist, sieht sie mich geringschätzig an. Jahwe richte zwischen mir und dir!
Pea pehē ʻe Selai kia ʻEpalame, “Ke ʻiate koe ʻeku mamahi: Naʻaku foaki ʻeku kaunanga ki ho fatafata: pea kuo mamata ia kuo feitama, peau kovi leva ʻi hono mata: ke fakamaau ʻe Sihova ʻiate kitaua.”
6 Da sprach Abram zu Sarai: Deine Leibmagd ist ja in deiner Gewalt; verfahre mit ihr, wie es dir gut dünkt!
Ka naʻe pehē ʻe ʻEpalame kia Selai, “Vakai, ʻoku ʻi ho nima hoʻo kaunanga; ke ke fai kiate ia hoʻo faʻiteliha.” Pea ʻi he fai fakamālohi ʻe Selai kiate ia, naʻa ne hola ia mei hono ʻao.
7 Da behandelte Sarai sie hart, so daß sie ihr entfloh. Da traf sie der Engel Jahwes an der Quelle in der Wüste, an der Quelle auf dem Wege nach Sur.
Pea ʻilo ia ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova ʻo ofi ki ha vai ʻi he toafa, ʻae vai ʻoku ʻi he hala ki Sua.
8 Und er sprach: Hagar, Leibmagd Sarais, woher kommst du und wohin willst du? Sie antwortete: Ich bin auf der Flucht vor Sarai, meiner Herrin.
Pea ne pehē, “Hekaʻā, ko e kaunanga ʻa Selai, Kuo ke haʻu mei fē? Pea te ke ʻalu ki fē?” Pea pehēange ʻe ia, “ʻOku ou hola mei he ʻao ʻo ʻeku fineʻeiki ko Selai.”
9 Und der Engel Jahwes sprach zu ihr: Kehre zurück zu deiner Herrin und unterwirf dich ihrer Gewalt.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia. “Toe ʻalu ki ho fineʻeiki, mo ke fakavaivaiʻi koe kiate ia.”
10 Und der Engel Jahwes sprach zu ihr: Ich will deine Nachkommenschaft überaus zahlreich machen, so daß sie unzählbar sein soll vor Menge.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia, “Te u fakatupu ho hako ke tokolahi ʻaupito, pea ʻe ʻikai faʻa lau hono tokolahi.”
11 Und der Engel Jahwes sprach zu ihr: Du bist jetzt schwanger und wirst einen Sohn gebären; den sollst du Ismael nennen, weil Jahwe die Klage über dein Elend erhört hat.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia, “Vakai, ʻoku ke feitama, pea te ke fāʻeleʻi ʻae tama, pea te ke ui hono hingoa ko ʻIsimeʻeli; “he kuo ongoʻi ʻe Sihova ʻa hoʻo mamahi.”
12 Der aber wird ein Mensch wie ein Wildesel sein - seine Hand gegen jedermann und jedermanns Hand gegen ihn - und er wird allen seinen Verwandten auf dem Nacken sitzen.
Pea ʻe hoko ia ko e tangata hehengi; ʻe hiki hake ʻe ia hono nima ki he tangata kotoa pē, pea ʻe hiki hake ʻe he tangata kotoa pē hono nima kiate ia; pea ʻe nofo ia ʻi he ʻao ʻo hono kāinga kotoa pē.”
13 Da nannte sie Jahwe, der zu ihr geredet hatte: Du bist der Gott des Schauens! Denn sie sprach: Habe ich auch wirklich hier dem nachgeschaut, der mich erschaut hat?
Pea naʻa ne ui ʻae huafa ʻo Sihova naʻe folofola kiate ia, “Ko e ʻOtua koe ʻoku ke ʻafioʻi au: he naʻa ne pehē, ‘He ʻikai foki kuo u siofia ia ʻaia ʻoku ʻafio kiate au?’”
14 Daher nennt man jenen Brunnen “Brunnen des Lebendigen, der mich schaut”; er liegt aber zwischen Kades und Bared.
Ko ia ʻoku ui ai ʻae vai ko ia, “ko Pea-Lehai-Loʻai;” vakai ʻoku tuʻu ia ʻi he vahaʻa ʻo Ketesi mo Peleti.
15 Und Hagar gebar Abram einen Sohn, und Abram nannte den Sohn, den ihm Hagar geboren hatte, Ismael.
Pea naʻe fanauʻi ʻe Hekaʻā ʻae tama kia ʻEpalame; pea ui ʻe ʻEpalame hono foha, naʻe fanauʻi ʻe Hekaʻā, ko ʻIsimeʻeli.
16 Abram aber war sechsundachtzig Jahre alt, als Hagar dem Abram den Ismael gebar.
Pea naʻe valungofulu ma ono taʻu ʻae motuʻa ʻo ʻEpalame ʻi he fanauʻi ʻe Hekaʻā ʻa ʻIsimeʻeli kia ʻEpalame.

< 1 Mose 16 >