Prediger 10

1 Giftige Fliegen machen stinkend, gährend das Öl des Salbenhändlers; gewichtiger als Weisheit, als Ehre ist ein wenig Thorheit.

Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.

2 Der Verstand des Weisen ist zu seiner Rechten, aber der Verstand des Thoren zu seiner Linken.

Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.

3 Auch auf dem Wege, wenn ein Narr da geht, fehlt im der Verstand, und er sagt zu allen, er sei ein Narr.

I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.

4 Wenn sich des Herrschers Zorn gegen dich erhebt, so verlaß deinen Posten nicht, denn Gelassenheit schlägt große Sünden nieder.

Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.

5 Es giebt ein Übel, das ich sah unter der Sonne, gleich einem Versehen, welches vom Machthaber ausgeht:

Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:

6 die Narrheit wird auf große Höhen gestellt, und Reiche müssen in Niedrigkeit sitzen.

Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;

7 Ich sah Sklaven auf Rossen, und Fürsten wie Sklaven zu Fuße gehen.

Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.

8 Wer eine Grube gräbt, kann darein fallen; und wer Gemäuer einreißt, den kann eine Schlange beißen.

kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.

9 Wer Steine losbricht, kann sich an ihnen wehe thun; wer Holz spaltet, kann sich dadurch gefährden.

Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.

10 Wenn das Eisen stumpf geworden ist, und er die Vorderseite nicht geschärft hat, so muß er die Kräfte anstrengen; aber der Vorteil der Zurechtmachung ist eine Frucht der Weisheit.

Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.

11 Wenn die Schlange beißt ohne Beschwörung, so hat der Beschwörer keinen Vorteil.

Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.

12 Worte aus dem Mund eines Weisen sind lieblich; aber die Lippen des Thoren verderben ihn.

Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.

13 Der Anfang der Worte seines Mundes ist Thorheit, und das Ende seiner Rede ist schlimme Tollheit.

Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.

14 Und der Narr macht viele Worte; doch weiß der Mensch nicht, was sein wird, und was nach ihm sein wird, wer kann's ihm verraten?

Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

15 Die Mühsal der Thoren ermüdet ihn, der nicht weiß, zur Stadt zu gehen.

Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.

16 Wehe dir, Land, dessen König ein Knabe ist, und dessen Fürsten am Morgen schmausen!

Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.

17 Heil dir, Land, dessen König ein Edler ist, und dessen Fürsten zu rechter Zeit speisen, in Mannhaftigkeit und nicht in Völlerei!

Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.

18 Durch Faulheit senkt sich das Gebälk, und durch Schlaffheit der Hände träufelt das Haus.

Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.

19 Zur Belustigung veranstaltet man Mahlzeiten, und Wein erfreut das Leben, und das Geld gewährt alles.

Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.

20 Auch in deinen Gedanken fluche nicht dem König und in deinen Schlafgemächern fluche nicht einem Reichen; denn die Vögel unter dem Himmel möchten den Laut entführen, und die Geflügelten das Wort verraten.

Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.