Apostelgeschichte 14
1 Es geschah aber, daß sie in Ikonium zusammen in die Synagoge der Juden giengen und derart redeten, daß eine große Menge von Juden sowohl als auch von Griechen gläubig wurden.
తౌ ద్వౌ జనౌ యుగపద్ ఇకనియనగరస్థయిహూదీయానాం భజనభవనం గత్వా యథా బహవో యిహూదీయా అన్యదేశీయలోకాశ్చ వ్యశ్వసన్ తాదృశీం కథాం కథితవన్తౌ|
2 Die Juden aber, die sich nicht anschlossen, reizten und erbitterten die Heiden gegen die Brüder.
కిన్తు విశ్వాసహీనా యిహూదీయా అన్యదేశీయలోకాన్ కుప్రవృత్తిం గ్రాహయిత్వా భ్రాతృగణం ప్రతి తేషాం వైరం జనితవన్తః|
3 So verweilten sie längere Zeit in offenem Auftreten für den Herrn, der sein Zeugnis gab für das Wort seiner Gnade, indem er Zeichen und Wunder durch ihre Hände geschehen ließ.
అతః స్వానుగ్రహకథాయాః ప్రమాణం దత్వా తయో ర్హస్తై ర్బహులక్షణమ్ అద్భుతకర్మ్మ చ ప్రాకాశయద్ యః ప్రభుస్తస్య కథా అక్షోభేన ప్రచార్య్య తౌ తత్ర బహుదినాని సమవాతిష్ఠేతాం|
4 Die Bevölkerung der Stadt aber spaltete sich, und die einen hielten es mit den Juden, die anderen aber mit den Aposteln.
కిన్తు కియన్తో లోకా యిహూదీయానాం సపక్షాః కియన్తో లోకాః ప్రేరితానాం సపక్షా జాతాః, అతో నాగరికజననివహమధ్యే భిన్నవాక్యత్వమ్ అభవత్|
5 Wie aber die Heiden und die Juden mit ihren Oberen den Anlauf nahmen, sie zu mißhandeln und zu steinigen,
అన్యదేశీయా యిహూదీయాస్తేషామ్ అధిపతయశ్చ దౌరాత్మ్యం కుత్వా తౌ ప్రస్తరైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః|
6 flohen sie, da sie es merkten, in die Städte von Lykaonia: Lystra und Derbe, und die Umgegend.
తౌ తద్వార్త్తాం ప్రాప్య పలాయిత్వా లుకాయనియాదేశస్యాన్తర్వ్వర్త్తిలుస్త్రాదర్బ్బో
7 Und daselbst lebten sie der Verkündigung der frohen Botschaft.
తత్సమీపస్థదేశఞ్చ గత్వా తత్ర సుసంవాదం ప్రచారయతాం|
8 Und In Lystra saß ein Mann, der ohne Kraft in den Füßen war, lahm von Mutterleib her, er hatte nie gehen können.
తత్రోభయపాదయోశ్చలనశక్తిహీనో జన్మారభ్య ఖఞ్జః కదాపి గమనం నాకరోత్ ఏతాదృశ ఏకో మానుషో లుస్త్రానగర ఉపవిశ్య పౌలస్య కథాం శ్రుతవాన్|
9 Dieser hörte der Rede des Paulus zu, der aber blickte ihn an, und da er sah, daß er Glauben für seine Herstellung hatte,
ఏతస్మిన్ సమయే పౌలస్తమ్ప్రతి దృష్టిం కృత్వా తస్య స్వాస్థ్యే విశ్వాసం విదిత్వా ప్రోచ్చైః కథితవాన్
10 sprach er mit lauter Stimme: stehe aufrecht hin auf deine Füße. Und er sprang auf und gieng herum.
పద్భ్యాముత్తిష్ఠన్ ఋజు ర్భవ| తతః స ఉల్లమ్ఫం కృత్వా గమనాగమనే కుతవాన్|
11 Die Massen aber, da sie sahen was Paulus gethan hatte, riefen sie auf Lykaonisch laut: die Götter sind den Menschen gleich geworden, und zu uns herabgestiegen.
తదా లోకాః పౌలస్య తత్ కార్య్యం విలోక్య లుకాయనీయభాషయా ప్రోచ్చైః కథామేతాం కథితవన్తః, దేవా మనుష్యరూపం ధృత్వాస్మాకం సమీపమ్ అవారోహన్|
12 Und sie nannten den Barnabas Zeus, den Paulus aber Hermes, weil er der Wortführer war.
తే బర్ణబ్బాం యూపితరమ్ అవదన్ పౌలశ్చ ముఖ్యో వక్తా తస్మాత్ తం మర్కురియమ్ అవదన్|
13 und der Priester des Zeus vor der Stadt brachte Stiere und Kränze zur Vorhalle, und schickte sich samt den Massen an zu opfern.
తస్య నగరస్య సమ్ముఖే స్థాపితస్య యూపితరవిగ్రహస్య యాజకో వృషాన్ పుష్పమాలాశ్చ ద్వారసమీపమ్ ఆనీయ లోకైః సర్ద్ధం తావుద్దిశ్య సముత్సృజ్య దాతుమ్ ఉద్యతః|
14 Da es aber die Apostel Barnabas und Paulus hörten, zerrissen sie ihre Kleider, sprangen unter das Volk
తద్వార్త్తాం శ్రుత్వా బర్ణబ్బాపౌలౌ స్వీయవస్త్రాణి ఛిత్వా లోకానాం మధ్యం వేగేన ప్రవిశ్య ప్రోచ్చైః కథితవన్తౌ,
15 und riefen: Männer, was macht ihr da? Auch wir sind Menschen, schwach wie ihr, und bringen euch die frohe Botschaft euch zu bekehren von diesen nichtigen zu dem lebendigen Gott, der den Himmel und die Erde und das Meer und alles was darinnen ist gemacht hat,
హే మహేచ్ఛాః కుత ఏతాదృశం కర్మ్మ కురుథ? ఆవామపి యుష్మాదృశౌ సుఖదుఃఖభోగినౌ మనుష్యౌ, యుయమ్ ఏతాః సర్వ్వా వృథాకల్పనాః పరిత్యజ్య యథా గగణవసున్ధరాజలనిధీనాం తన్మధ్యస్థానాం సర్వ్వేషాఞ్చ స్రష్టారమమరమ్ ఈశ్వరం ప్రతి పరావర్త్తధ్వే తదర్థమ్ ఆవాం యుష్మాకం సన్నిధౌ సుసంవాదం ప్రచారయావః|
16 der in den vergangenen Zeitaltern alle Völker ließ ihre Wege wandeln,
స ఈశ్వరః పూర్వ్వకాలే సర్వ్వదేశీయలోకాన్ స్వస్వమార్గే చలితుమనుమతిం దత్తవాన్,
17 doch hat er sich nicht unbezeugt gelassen als Wohlthäter, da er euch vom Himmel Regengüsse gab und fruchtbare Zeiten, und erfüllte eure Herzen mit Nahrung und Freude.
తథాపి ఆకాశాత్ తోయవర్షణేన నానాప్రకారశస్యోత్పత్యా చ యుష్మాకం హితైషీ సన్ భక్ష్యైరాననదేన చ యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని తర్పయన్ తాని దానాని నిజసాక్షిస్వరూపాణి స్థపితవాన్|
18 Und indem sie so sprachen, gelang es ihnen mit Mühe die Massen zu beschwichtigen, daß sie ihnen nicht opferten.
కిన్తు తాదృశాయాం కథాయాం కథితాయామపి తయోః సమీప ఉత్సర్జనాత్ లోకనివహం ప్రాయేణ నివర్త్తయితుం నాశక్నుతామ్|
19 Es kamen aber Juden herbei von Antiochia und Ikonium, und gewannen die Massen, warfen den Paulus mit Steinen und schleiften ihn zur Stadt hinaus, in der Meinung er sei tot.
ఆన్తియఖియా-ఇకనియనగరాభ్యాం కతిపయయిహూదీయలోకా ఆగత్య లోకాన్ ప్రావర్త్తయన్త తస్మాత్ తై పౌలం ప్రస్తరైరాఘ్నన్ తేన స మృత ఇతి విజ్ఞాయ నగరస్య బహిస్తమ్ ఆకృష్య నీతవన్తః|
20 Da aber die Jünger ihn umringten, stand er auf und gieng in die Stadt hinein.
కిన్తు శిష్యగణే తస్య చతుర్దిశి తిష్ఠతి సతి స స్వయమ్ ఉత్థాయ పునరపి నగరమధ్యం ప్రావిశత్ తత్పరేఽహని బర్ణబ్బాసహితో దర్బ్బీనగరం గతవాన్|
21 Und am folgenden Tage zog er mit Barnabas aus nach Derbe. Und sie verkündeten dieser Stadt die frohe Botschaft, und nachdem sie zahlreiche Jünger gewonnen, kehrten sie zurück nach Lystra und Ikonium und Antiochia,
తత్ర సుసంవాదం ప్రచార్య్య బహులోకాన్ శిష్యాన్ కృత్వా తౌ లుస్త్రామ్ ఇకనియమ్ ఆన్తియఖియాఞ్చ పరావృత్య గతౌ|
22 und befestigten die Seelen der Jünger, indem sie ihnen zusprachen, im Glauben zu beharren, und daß wir durch viele Drangsale müssen in das Reich Gottes eingehen.
బహుదుఃఖాని భుక్త్వాపీశ్వరరాజ్యం ప్రవేష్టవ్యమ్ ఇతి కారణాద్ ధర్మ్మమార్గే స్థాతుం వినయం కృత్వా శిష్యగణస్య మనఃస్థైర్య్యమ్ అకురుతాం|
23 Sie wählten ihnen aber in jeder Gemeinde Aelteste, und stellten dieselben mit Beten unter Fasten dem Herrn dar, an welchen sie glauben gelernt hatten.
మణ్డలీనాం ప్రాచీనవర్గాన్ నియుజ్య ప్రార్థనోపవాసౌ కృత్వా యత్ప్రభౌ తే వ్యశ్వసన్ తస్య హస్తే తాన్ సమర్ప్య
24 Und nachdem sie Pisidia durchzogen, giengen sie nach Pamphylia.
పిసిదియామధ్యేన పామ్ఫులియాదేశం గతవన్తౌ|
25 Und nachdem sie das Wort in Perge verkündet hatten, giengen sie hinab nach Attalia,
పశ్చాత్ పర్గానగరం గత్వా సుసంవాదం ప్రచార్య్య అత్తాలియానగరం ప్రస్థితవన్తౌ|
26 und von da schifften sie nach Antiochia, von woher sie der Gnade Gottes waren anvertraut worden zu dem Werke, das sie vollbracht.
తస్మాత్ సముద్రపథేన గత్వా తాభ్యాం యత్ కర్మ్మ సమ్పన్నం తత్కర్మ్మ సాధయితుం యన్నగరే దయాలోరీశ్వరస్య హస్తే సమర్పితౌ జాతౌ తద్ ఆన్తియఖియానగరం గతవన్తా|
27 Nach ihrer Ankunft aber beriefen sie die Gemeinde zusammen und berichteten, wie viel Gott mit ihnen gethan, und wie er den Heiden eine Glaubensthüre geöffnet.
తత్రోపస్థాయ తన్నగరస్థమణ్డలీం సంగృహ్య స్వాభ్యామ ఈశ్వరో యద్యత్ కర్మ్మకరోత్ తథా యేన ప్రకారేణ భిన్నదేశీయలోకాన్ ప్రతి విశ్వాసరూపద్వారమ్ అమోచయద్ ఏతాన్ సర్వ్వవృత్తాన్తాన్ తాన్ జ్ఞాపితవన్తౌ|
28 Sie verweilten aber eine geraume Zeit bei den Jüngern.
తతస్తౌ శిర్య్యైః సార్ద్ధం తత్ర బహుదినాని న్యవసతామ్|
