2 Samuel 22
1 David richtete an Jahwe die Worte dieses Lieds zu der Zeit, als Jahwe ihn aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte.
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2 Er sprach: Jahwe ist mein Fels in meiner Drangsal und der mir Rettung schafft.
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3 Mein Gott ist mein Hort, bei dem ich Zuflucht suche, mein Schild und mein Heilshorn, meine Burg und meine Zuflucht, mein Befreier, der du von Gewaltthat mich befreist.
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4 Den Preiswürdigen rufe ich, Jahwe, so werde ich von meinen Feinden befreit.
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Denn umringt hatten mich Wasserwogen, tückische Bäche schreckten mich;
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 Da mir angst ward, rief ich Jahwe an und zu meinem Gotte schrie ich: Er erhörte aus seinem Palaste meine Stimme und mein Geschrei drang zu seinen Ohren.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8 Er blickte her - da wankte die Erde; des Himmels Grundfesten erbebten und schwankten hin und her, weil er ergrimmt war.
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9 Rauch stieg auf in seiner Nase, und Feuer fraß aus seinem Munde, glühende Kohlen brannten von ihm aus.
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10 Er neigte den Himmel und ließ sich herab, während Dunkel unter seinen Füßen war.
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11 Er bestieg einen Kerub und flog dahin und schwebte einher auf den Fittigen des Windes.
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12 Er umgab sich mit Finsternis als einer Hütte, mit Wasserdunkel, dichte Wolken.
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13 Vom Glanze vor ihm brachen hervor Hagel und Feuerkohlen;
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14 es donnerte vom Himmel Jahwe und der Höchste ließ seine Stimme erschallen.
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15 Er schleuderte Pfeile und zerstreute sie, blitzte Blitze und scheuchte sie.
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16 Da wurden sichtbar die Betten des Meeres, bloßgelegt die Grundfesten des Erdkreises vor dem Schelten Jahwes, vor dem Schnauben des Odems seiner Nase.
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17 Er langte herab aus der Höhe, ergriff mich, zog mich aus großen Wassern.
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18 Er entriß mich meinem starken Feinde, meinen Hassern, weil sie mir zu mächtig waren.
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19 Sie überfielen mich an meinem Unglückstage, aber Jahwe ward meine Stütze.
Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20 Er führte mich heraus in freien Raum, riß mich heraus, weil er Wohlgefallen an mir hatte.
I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21 Jahwe erweist mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vergilt er mir.
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22 Denn ich hielt inne die Wege Jahwes und frevelte nicht gegen meinen Gott.
Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23 Denn alle seine Rechte sind mir gegenwärtig, und seine Satzungen schob ich nicht beiseite.
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24 Ich war redlich gegen ihn und hütete mich vor meiner Verschuldung:
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25 Da vergalt mir Jahwe nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26 Gegen die Liebreichen zeigst du dich liebreich, gegen die Redlichen zeigst du dich redlich.
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27 gegen den Lauteren zeigst du dich lauter und gegen den Verkehrten zeigst du dich verdreht.
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28 Und du schaffst Hilfe gedrücktem Volke, aber die Augen aller Hoffärtigen erniedrigst du.
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29 Denn du bist mein Leuchte, Jahwe, und Jahwe erhellt meine Finsternis.
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30 Denn durch dich zerbreche ich Mauern, mit meinem Gotte springe ich über Wälle.
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31 Gottes Weg ist vollkommen! Das Wort Jahwes ist durchläutert: ein Schild ist er allen, die bei ihm Zuflucht suchen.
Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32 Denn wer ist Gott außer Jahwe, und wer ein Hort außer unserem Gott?
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33 Dem Gott, der mich mit Stärke gürtet und meinen Weg eben macht;
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34 der meine Füße den Hindinnen gleich macht und mich auf Höhen stellt;
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35 der meine Hände streiten lehrt, daß meine Arme den ehernen Bogen spannen.
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36 Und du gabst mir den Schild deines Heils und deine Herablassung machte mich groß.
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37 Du machtest weiten Raum für meinen Schritt, und meine Knöchel wanken nicht.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38 Ich verfolgte meine Feinde und holte sie ein und kehrte nicht um, bis ich sie vernichtet;
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39 ich vernichtete und zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstanden und hinsanken unter meine Füße.
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40 Du gürtetest mich mit Stärke zum Streit, beugtest meine Widersacher unter mich.
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41 Du ließest mein Feinde vor mir fliehen; meine Hasser - die rottete ich aus!
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42 Sie schrieen - aber da war kein Helfer, zu Jahwe - aber er antwortete ihnen nicht.
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43 Und ich zermalmte sie wie Staub auf dem Boden, wie Gassenkot zertrat ich sie, goß ich sie aus.
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44 Du errettetest mich aus Völkerfehden, setzest mich zum Haupte der Heiden: Leute, die ich nicht kannte, wurden mir unterthan.
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45 Aufs Hörensagen gehorchen sie mir, die Söhne der Fremde schmeicheln mir.
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46 Die Söhne der Fremde schmachten dahin und zittern hervor aus ihren Schlössern.
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47 Es lebt Jahwe und gepriesen ist mein Hort, und hoch erhaben der Gott, der Fels meines Heils;
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48 der Gott, der mir Rache gab und die Völker unter mich that,
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49 der mich herausnahm aus meinen Feinden, und über meine Widersacher erhöhtest du mich. Vor dem Manne voll Gewaltthaten errettetest du mich.
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50 Darum will ich dich preisen, Jahwe, unter den Heiden und deinem Namen singen,
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51 der seinem Könige großes Heil verleiht und seinem Gesalbten Huld erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit!
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
