< 2 Samuel 10 >

1 Darnach ereignete es sich, daß der König der Ammoniter starb, und sein Sohn Hanun an seiner Stelle zur Regierung kam.
MAHOPE mai o ia mau mea, make iho la ke alii o ka poe mamo a Amona, a nohoalii iho la o Hanuna kana keiki ma kona wahi.
2 David dachte: Ich will mich gegen Hanun, den Sohn de Nahas, freundlich erzeigen, wie sich sein Vater mir gegenüber freundlich erzeigt hat. So schickte denn David hin, um ihn durch Leute seiner Umgebung wegen seines Vaters Trost zusprechen zu lassen. Als nun Davids Hofbeamte ins Land der Ammoniter kamen,
Olelo iho la o Davida, E lokomaikai aku au ia Hanuna ke keiki a Nahasa, e like me kona makuakane i lokomaikai mai ai ia'u. Hoouna aku la o Davida e hooluolu aku ia ia no kona makuakane ma ka lima o na kanaka ona. A hiki aku la na kanaka o Davida ma ka aina o na maino a Amona.
3 sagten die Fürsten der Ammoniter zu ihrem Herrn Hanun: Glaubst du denn, daß David, indem er dir Tröster zusendet, deinem Vater eine Ehre erzeigen will? Sicher hat David seine Beamten nur zum Zweck der Erforschung der Stadt an dich gesandt, um sie auszukundschaften und dann zu zerstören!
A o na alii o na mamo a Amona, i aku la lakou ia Hanuna i ko lakou haku, Ke manao nei anei oe e hoomaikai nei o Davida i kou makuakane i kona hoouna ana mai iou la i na mea hooluolu mai? Aole anei o Davida i hoouna mai i kona mau kanaka e makaikai i ke kulanakauhale, a e hoomakakiu mai, a e hookahuli ia wahi?
4 Da ließ Hanan die Beamten Davids ergreifen, ließ ihnen den Bart halb abscheren und die Kleider halb abschneiden, bis ans Gesäß, und schickte sie dann fort.
Nolaila, lalau aku la o Hanuna i na kanaka o Davida, a kahi ae la i kekahi aoao o ko lakou umiumi, a okioki iho la i ko lakou kapa mawaena ma ko lakou kikala, a hookuu mai la ia lakou.
5 Als man dies David meldete, sandte er ihnen entgegen - denn die Männer waren schwer beschimpft -, und der König ließ ihnen sagen: Bleibt in Jericho; erst wenn euch der Bart wieder gewachsen ist, kommt zurück!
A hai aku la lakou ia mea ia Davida, alaila hoouna aku la ia e halawai me lakou, no ka mea, ua hilahila loa ua mau kanaka la: i aku la ke alii, E noho oukou i Ieriko, a ulu ae ko oukou umiumi, alaila e hoi mai.
6 Als nun die Ammoniter merkten, daß sie sich bei David verhaßt gemacht hatten, schickten die Ammoniter hin und erkauften sich die Aramäer von Beth Rehob und die Aramäer von Zoba, 20000 Fußsoldaten, sowie den König von Maacha, Istob mit zwölftausend Mann.
A ike iho la na mamo a Amona, ua pilau lakou imua o Davida, kii aku la na mamo a Amona, a hoolimalima aku la i ko Suria no Beterehoba, a me ko Suria no Zoba, he iwakalua tausani na koa kaniwawae, me ka tausani hookahi o na kanaka no Maaka ke alii, a me na kanaka no Isetoba he umikumamalua tausani.
7 Als David davon hörte, schickte er Joab mit dem ganzen Heere, den Gibborim, hin.
A lohe ae la o Davida, hoouna aku la oia ia Ioaba, a me ka puali a pau o ka poe ikaika.
8 Aber die Ammoniter rückten aus und stellten sich vor dem Stadtthor in Schlachtordnung auf, während die Aramäer von Zoba und Rehob, sowie Istob und Maacha für sich auf freiem Felde standen.
Hele mai la ka poe mamo a Amona iwaho, a hoonohonoho iho la i ke kaua ma kahi e komo ai iloko o ka puka; a ku kaawale mai la ka poe Suria no Zoba, a no Rehoba, no Isetoba, a no Maaka, ma ke kula.
9 Als nun Joab sah, daß ihm sowohl von vorn, wie von hinten ein Angriff drohe, traf er eine Auswahl aus allen Erlesenen Israels und stellte sich den Aramäern gegenüber.
A ike aku la o Ioaba i ke alo o na kana, mamua kekahi, a mahope kekahi, alaila wae iho la ia i ka poe ui a pau o ka Iseraela, a hoonohonoho aku la ia lakou e ku e i ka poe Suria.
10 Den Rest des Kriegsvolks hingegen über gab er der Führung seines Bruders Abisai, damit er sich den Ammonitern gegenüber stelle.
A haawi aku la ia i ka poe i koe ma ka lima o Abisai kona kaikaina, i hoonohonoho aku ai oia ia lakou e ku e i ka poe mamo a Amona.
11 Dabei ordnete er an: Wenn die Aramäer mir überlegen sind, so mußt du mir zu Hilfe kommen; sind aber die Ammoniter dir überlegen, so werde ich herkommen, dir zu helfen.
Olelo aku la ia, Ina paha e oi aku ka ikaika o ko Suria i ko'u, alaila e kokua mai oe ia'u, aka, ina paha e oi aku ka ikaika o ka poe mamo a Amona i kou, alaila au e hele aku ai e kokua ia oe.
12 Sei mannhaft und laß uns mannhaft auftreten für unser Volk und für die Städte unseres Gottes - Jahwe aber möge thun, was ihm wohlgefällt!
I nui ka ikaika, a e koa hoi kakou no ko kakou lahuikanaka, a me na kulanakauhale o ko kakou Akua: e hana mai hoi o Iehova e like me ka mea e pono imua o kona mau maka.
13 So rückte denn Joab mit den Truppen, die er bei sich hatte, zum Kampfe gegen die Aramäer vor, und sie flohen vor ihn.
Neenee aku la o Ioaba me na kanaka me ia e kaua aku i ko Suria, a hee aku la lakou imua ona.
14 Als aber die Ammoniter bemerkten, daß die Aramäer flohen, flohen sie vor Abisai und zogen sich in die Stadt zurück. Joab aber ließ von den Ammonitern ab und kehrte nach Jerusalem zurück.
A ike ae la ka poe mamo a Amona, ua hee aku la ko Suria, alaila hee aku la hoi lakou imua o Abisai, a komo aku la iloko o ke kulanakauhale. A hoi hou mai la o Ioaba mai ka poe mamo a Amona mai, a hele mai la i Ierusalema.
15 Als nun die Aramäer sahen, daß sie von den Israeliten geschlagen worden waren, sammelten sie sich,
A ike ae la ko Suria ua pepehiia lakou imua o ka Iseraela, hoakoakoa ae lakou i kahi hookahi.
16 und Hadadeser sandte hin und ließ die Aramäer von jenseits des Stromes ausrücken. Sie kamen nach Helam mit Sobach, dem Feldherrn Hadadesers, an der Spitze.
Kii aku la o Hadarezera, a kai mai la i ko Suria ma kela aoao o I ka muliwai; a hele mai la lakou i Helama: imua hoi o lakou o Sobaka ka lunakaua o Hadarezera.
17 Als das David hinterbracht wurde, bot er ganz Israel auf, überschritt den Jordan und gelangte nach Helam. Die Aramäer stellten sich David entgegen und lieferten ihm eine Schlacht.
A haiia mai ia ia Davida, hoakoakoa ae ia i ka Iseraela a pau, a hele aku la ma kela aoao o Ioredane, a hiki aku la i Helama: a hoonohonoho aku la ko Suria ia lakou iho e ku e ia Davida, a kaua aku la lakou ia ia.
18 Aber die Aramäer flohen vor den Israeliten und David tötete den Aramäern 700 Wagenpferde und 40000 Mann; auch ihren Feldherrn Sobach verwundete er so, daß er dort starb.
Hee aku la ko Suria imua o ka Iseraela, pepehi iho la o Davida i ko na halekaa ehiku haneri o ko Suria, me na tausani koa hoohololio he kanaha; a pepehi aku la hoi oia ia Sobaka ka lunakaua o lakou, a make iho la ia ilaila.
19 Als aber sämtliche Hadadeser untergebenen Könige sahen, daß sie von den Israelliten geschlagen waren, schlossen sie Frieden mit den Israeliten und unterwarfen sich ihnen, und die Aramäer fürchteten sich, den Ammonitern ferner noch Hilfe zu leisten.
A ike ae la ka poe alii a pau o na kauwa a Hadarezera, ua pepehiia lakou imua o ka Iseraela, hookuikahi mai la lakou me ka Iseraela, a hookauwa mai la na lakou. Pela i makau ai ko Suria i ke kokua hou aku i ka poe mamo a Amona.

< 2 Samuel 10 >