1 Korinther 14

1 Die Liebe oben an! dann möget ihr nach den Geistesgaben trachten, am besten immer nach Weissagung.

یُویَں پْریماچَرَنے پْرَیَتَدھْوَمْ آتْمِکانْ دایانَپِ وِشیشَتَ اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَسامَرْتھْیَں پْراپْتُں چیشْٹَدھْوَں۔

2 Denn wer Zunge redet, redet nicht mit Menschen, sondern mit Gott; niemand vernimmt es, er redet im Geiste Geheimnisse.

یو جَنَح پَرَبھاشاں بھاشَتے سَ مانُشانْ نَ سَمْبھاشَتے کِنْتْوِیشْوَرَمیوَ یَتَح کیناپِ کِمَپِ نَ بُدھْیَتے سَ چاتْمَنا نِگُوڈھَواکْیانِ کَتھَیَتِ؛

3 Wer aber weissagt, redet mit Menschen zur Erbauung, Ermahnung, Tröstung.

کِنْتُ یو جَنَ اِیشْوَرِییادیشَں کَتھَیَتِ سَ پَریشاں نِشْٹھایَے ہِتوپَدیشایَ سانْتْوَنایَے چَ بھاشَتے۔

4 Wer Zunge redet, erbaut sich selbst; wer weissagt, erbaut die Gemeinde.

پَرَبھاشاوادْیاتْمَنَ ایوَ نِشْٹھاں جَنَیَتِ کِنْتْوِیشْوَرِییادیشَوادِی سَمِتے رْنِشْٹھاں جَنَیَتِ۔

5 Ich gönne euch, daß ihr alle Zungen redet: viel mehr wünsche ich, daß ihr weissagtet. Der weissagt, ist mehr, als der Zungen redet, es sei denn daß dieser es übersetze, damit die Gemeinde ihre Erbauung habe.

یُشْماکَں سَرْوّیشاں پَرَبھاشابھاشَنَمْ اِچّھامْیَہَں کِنْتْوِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَمْ اَدھِکَمَپِیچّھامِ۔ یَتَح سَمِتے رْنِشْٹھایَے یینَ سْوَواکْیانامْ اَرْتھو نَ کْرِیَتے تَسْماتْ پَرَبھاشاوادِتَ اِیشْوَرِییادیشَوادِی شْرییانْ۔

6 Gesetzt, Brüder, ich komme als Zungenredner zu euch, was werde ich euch nützen, wenn ich nicht auch zu euch rede, was es sei: Offenbarung, Erkenntnis, Weissagung, Lehre?

ہے بھْراتَرَح، اِدانِیں مَیا یَدِ یُشْمَتْسَمِیپَں گَمْیَتے تَرْہِیشْوَرِییَدَرْشَنَسْیَ جْنانَسْیَ ویشْوَرِییادیشَسْیَ وا شِکْشایا وا واکْیانِ نَ بھاشِتْوا پَرَبھاشاں بھاشَمانینَ مَیا یُویَں کِمُپَکارِشْیَدھْوے؟

7 Tönende Instrumente, wie die Flöte, die Zither, wenn sie nicht ihre Töne deutlich unterscheiden lassen, wie soll man doch das Spiel der Flöte oder der Zither verstehen?

اَپَرَں وَںشِیوَلَّکْیادِشُ نِشْپْرانِشُ وادْیَیَنْتْریشُ وادِتیشُ یَدِ کَّنا نَ وِشِشْیَنْتے تَرْہِ کِں وادْیَں کِں وا گانَں بھَوَتِ تَتْ کینَ بودّھُں شَکْیَتے؟

8 Wenn die Trompete nur einen unverständlichen Schall gibt, wer wird darauf antreten zum Kampfe?

اَپَرَں رَنَتُورْیّا نِسْوَنو یَدْیَوْیَکْتو بھَویتْ تَرْہِ یُدّھایَ کَح سَجِّشْیَتے؟

9 So ist es mit euch, wenn ihr mit der Zunge nicht eine deutliche Rede hören lasset: wie soll man das Gesprochene verstehen? Es ist in die Luft gesprochen.

تَدْوَتْ جِہْوابھِ رْیَدِ سُگَمْیا واکْ یُشْمابھِ رْنَ گَدْییتَ تَرْہِ یَدْ گَدْیَتے تَتْ کینَ بھوتْسْیَتے؟ وَسْتُتو یُویَں دِگالاپِنَ اِوَ بھَوِشْیَتھَ۔

10 Es gibt wer weiß wie vielerlei Sprachen in der Welt, Sprache ist alles:

جَگَتِ کَتِپْرَکارا اُکْتَیو وِدْیَنْتے؟ تاسامیکاپِ نِرَرْتھِکا نَہِ؛

11 kenne ich nun die Bedeutung der Sprache nicht, so bin ich dem Redenden ein Barbar, und er ist ien Barbar für mich.

کِنْتُوکْتیرَرْتھو یَدِ مَیا نَ بُدھْیَتے تَرْہْیَہَں وَکْتْرا مْلیچّھَ اِوَ مَںسْیے وَکْتاپِ مَیا مْلیچّھَ اِوَ مَںسْیَتے۔

12 So in eurem Fall. Da nun der Eifer um die Geister bei euch zu Hause ist, so trachtet doch nach der Erbauung der Gemeinde, damit auch etwas dabei herauskommt.

تَسْمادْ آتْمِکَدایَلِپْسَوو یُویَں سَمِتے رْنِشْٹھارْتھَں پْراپْتَبَہُوَرا بھَوِتُں یَتَدھْوَں،

13 Darum soll der, der Zunge redet, derart beten, daß er es auch auslegen könne.

اَتَایوَ پَرَبھاشاوادِی یَدْ اَرْتھَکَروپِ بھَویتْ تَتْ پْرارْتھَیَتاں۔

14 Wenn ich mit der Zunge bete, so betet wohl mein Geist, aber mein Verstand schafft nichts dabei.

یَدْیَہَں پَرَبھاشَیا پْرَرْتھَناں کُرْیّاں تَرْہِ مَدِییَ آتْما پْرارْتھَیَتے، کِنْتُ مَمَ بُدّھِ رْنِشْپھَلا تِشْٹھَتِ۔

15 Nun also? ich will beten mit dem Geist, ich will aber auch mit dem Verstand beten; ich will singen mit dem Geist, ich will aber auch mit dem Verstand singen.

اِتْیَنینَ کِں کَرَنِییَں؟ اَہَمْ آتْمَنا پْرارْتھَیِشْیے بُدّھیاپِ پْرارْتھَیِشْیے؛ اَپَرَں آتْمَنا گاسْیامِ بُدّھیاپِ گاسْیامِ۔

16 Sonst, wenn du im Geiste den Segen sprichst, wie soll denn der, der am Platz des Uneingeweihten steht, sein Amen zu deiner Danksagung sprechen? weiß er ja nicht, was du sagst.

تْوَں یَداتْمَنا دھَنْیَوادَں کَروشِ تَدا یَدْ وَدَسِ تَدْ یَدِ شِشْیینیووپَسْتھِتینَ جَنینَ نَ بُدّھیَتے تَرْہِ تَوَ دھَنْیَوادَسْیانْتے تَتھاسْتْوِتِ تینَ وَکْتَں کَتھَں شَکْیَتے؟

17 Du magst wohl richtig danken, aber der andere hat keine Erbauung davon.

تْوَں سَمْیَگْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدَسِیتِ سَتْیَں تَتھاپِ تَتْرَ پَرَسْیَ نِشْٹھا نَ بھَوَتِ۔

18 Dank meinem Gotte, steht mir das Zungenreden mehr zu Gebot als euch allen.

یُشْماکَں سَرْوّیبھْیوہَں پَرَبھاشابھاشَنے سَمَرْتھوسْمِیتِ کارَنادْ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدامِ؛

19 Aber in der Gemeinde will ich lieber fünf Worte mit meinem Verstand sprechen, damit ich auch andere belehre, als zehntausend Worte mit der Zunge.

تَتھاپِ سَمِتَو پَروپَدیشارْتھَں مَیا کَتھِتانِ پَنْچَ واکْیانِ وَرَں نَ چَ لَکْشَں پَرَبھاشِییانِ واکْیانِ۔

20 Brüder, werdet nicht Kinder im Denken, sondern seid Kinder in der Bosheit; im Denken aber sollt ihr reif werden.

ہے بھْراتَرَح،یُویَں بُدّھیا بالَکااِوَ ما بھُوتَ پَرَنْتُ دُشْٹَتَیا شِشَوَاِوَ بھُوتْوا بُدّھیا سِدّھا بھَوَتَ۔

21 Im Gesetze steht geschrieben: ich werde zu diesem Volke sprechen durch Wälsche und durch Fremdlingslippen, und sie werden auch so nicht auf mich hören, spricht der Herr.

شاسْتْرَ اِدَں لِکھِتَماسْتے، یَتھا، اِتْیَووچَتْ پَریشوہَمْ آبھاشِشْیَ اِمانْ جَنانْ۔ بھاشابھِح پَرَکِییابھِ رْوَکْتْرَیشْچَ پَرَدیشِبھِح۔ تَتھا مَیا کرِتےپِیمے نَ گْرَہِیشْیَنْتِ مَدْوَچَح۔۔

22 Demnach sind die Zungen zum Zeichen, nicht für die Gläubigen, sondern für die Ungläubigen; dagegen ist die Weissagung nicht für die Ungläubigen, sondern für die Gläubigen.

اَتَایوَ تَتْ پَرَبھاشابھاشَنَں اَوِشْچاسِنَح پْرَتِ چِہْنَرُوپَں بھَوَتِ نَ چَ وِشْواسِنَح پْرَتِ؛ کِنْتْوِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَں ناوِشْواسِنَح پْرَتِ تَدْ وِشْواسِنَح پْرَتْییوَ۔

23 Wenn also die ganze Gemeinde sich versammelte und sie würden alle Zungen reden, und es kommen dann Uneingeweihte oder Ungläubige herein, werden die nicht sagen, daß ihr von Sinnen seid?

سَمِتِبھُکْتیشُ سَرْوّیشُ ایکَسْمِنْ سْتھانے مِلِتْوا پَرَبھاشاں بھاشَمانیشُ یَدِ جْناناکانْکْشِنووِشْواسِنو وا تَتْراگَچّھییُسْتَرْہِ یُشْمانْ اُنْمَتّانْ کِں نَ وَدِشْیَنْتِ؟

24 Wenn aber alle weissagen, und ein Ungläubiger oder Uneingeweihter kommt herein, so wird er von allen überführt, von allen beurteilt:

کِنْتُ سَرْوّیشْوِیشْوَرِییادیشَں پْرَکاشَیَتْسُ یَدْیَوِشْواسِی جْناناکانْکْشِی وا کَشْچِتْ تَتْراگَچّھَتِ تَرْہِ سَرْوَّیریوَ تَسْیَ پاپَجْنانَں پَرِیکْشا چَ جایَتے،

25 was in seinem Herzen verborgen ist, wird offenbar; er aber fällt auf sein Antlitz, betet Gott an und bekennt, daß in Wahrheit Gott unter euch ist.

تَتَسْتَسْیانْتَحکَرَنَسْیَ گُپْتَکَلْپَناسُ وْیَکْتِیبھُوتاسُ سودھومُکھَح پَتَنْ اِیشْوَرَمارادھْیَ یُشْمَنْمَدھْیَ اِیشْوَرو وِدْیَتے اِتِ سَتْیَں کَتھامیتاں کَتھَیِشْیَتِ۔

26 Nun also Brüder? wenn ihr zusammenkommt, so bringt jeder etwas mit, Psalm, Lehre, Offenbarung, Zunge, Auslegung. Es soll aber alles zur Erbauung dienen.

ہے بھْراتَرَح، سَمِّلِتاناں یُشْماکَمْ ایکینَ گِیتَمْ اَنْیینوپَدیشونْیینَ پَرَبھاشانْیینَ اَیشْوَرِکَدَرْشَنَمْ اَنْیینارْتھَبودھَکَں واکْیَں لَبھْیَتے کِمیتَتْ؟ سَرْوَّمیوَ پَرَنِشْٹھارْتھَں یُشْمابھِح کْرِیَتاں۔

27 Wenn man Zungen redet, so sollen je zwei oder höchstens drei auftreten, und zwar der Reihe nach, und einer trage die Auslegung vor.

یَدِ کَشْچِدْ بھاشانْتَرَں وِوَکْشَتِ تَرْہْییکَسْمِنْ دِنے دْوِجَنینَ تْرِجَنینَ وا پَرَبھاشا کَتھْیَتاں تَدَدھِکَیرْنَ کَتھْیَتاں تَیرَپِ پَرْیّایانُساراتْ کَتھْیَتاں، ایکینَ چَ تَدَرْتھو بودھْیَتاں۔

28 Ist kein Ausleger da, so schweigen sie in der Gemeinde und sprechen für sich und Gott.

کِنْتْوَرْتھابھِدھایَکَح کوپِ یَدِ نَ وِدْیَتے تَرْہِ سَ سَمِتَو واچَںیَمَح سْتھِتْویشْوَرایاتْمَنے چَ کَتھاں کَتھَیَتُ۔

29 Propheten mögen zwei oder drei sprechen, und die andern es beurteilen.

اَپَرَں دْوَو تْرَیو ویشْوَرِییادیشَوَکْتارَح سْوَں سْوَمادیشَں کَتھَیَنْتُ تَدَنْیے چَ تَں وِچارَیَنْتُ۔

30 Kommt aber eine Offenbarung über einen andern, der noch sitzt, so soll der Erste stille sein.

کِنْتُ تَتْراپَرینَ کینَچِتْ جَنینیشْوَرِییادیشے لَبْدھے پْرَتھَمینَ کَتھَناتْ نِوَرْتِّتَوْیَں۔

31 Denn ihr möget alle nacheinander weissagen, damit alle lernen und ermahnt werden.

سَرْوّے یَتْ شِکْشاں سانْتْوَنانْچَ لَبھَنْتے تَدَرْتھَں یُویَں سَرْوّے پَرْیّایینیشْوَرِییادیشَں کَتھَیِتُں شَکْنُتھَ۔

32 Der Prophetengeist ist ja dem Propheten unterthan;

اِیشْوَرِییادیشَوَکْترِناں مَناںسِ تیشامْ اَدھِینانِ بھَوَنْتِ۔

33 denn Gott ist nicht ein Gott der Unordnung, sondern des Friedens.

یَتَ اِیشْوَرَح کُشاسَنَجَنَکو نَہِ سُشاسَنَجَنَکَ ایویتِ پَوِتْرَلوکاناں سَرْوَّسَمِتِشُ پْرَکاشَتے۔

34 Die Weiber sollen sich, wie in allen Versammlungen der Heiligen, so auch bei euch still verhalten; ihnen kommt es nicht zu, zu reden, sondern unterthan zu sein, wie auch das Gesetz sagt.

اَپَرَنْچَ یُشْماکَں وَنِتاح سَمِتِشُ تُوشْنِیمْبھُوتاسْتِشْٹھَنْتُ یَتَح شاسْتْرَلِکھِتینَ وِدھِنا تاح کَتھاپْرَچارَناتْ نِوارِتاسْتابھِ رْنِگھْرابھِ رْبھَوِتَوْیَں۔

35 Wollen sie sich aber unterrichten, so mögen sie zu Hause ihre Männer fragen; in der Versammlung zu reden ist für eine Frau unziemlich.

اَتَسْتا یَدِ کِمَپِ جِجْناسَنْتے تَرْہِ گیہیشُ پَتِینْ پرِچّھَنْتُ یَتَح سَمِتِمَدھْیے یوشِتاں کَتھاکَتھَنَں نِنْدَنِییَں۔

36 Oder ist etwa das Wort Gottes von euch ausgegangen? oder ist es nur zu euch allein gekommen?

اَیشْوَرَں وَچَح کِں یُشْمَتّو نِرَگَمَتَ؟ کیوَلَں یُشْمانْ وا تَتْ کِمْ اُپاگَتَں؟

37 Wer sich dünkt ein Prophet zu sein oder ein Begeisteter, der soll begreifen, daß, was ich schreibe, vom Herrn ist.

یَح کَشْچِدْ آتْمانَمْ اِیشْوَرِییادیشَوَکْتارَمْ آتْمَناوِشْٹَں وا مَنْیَتے سَ یُشْمانْ پْرَتِ مَیا یَدْ یَتْ لِکھْیَتے تَتْپْرَبھُناجْناپِتَمْ اِیتْیُرَرِی کَروتُ۔

38 Will er es nicht einsehen - so läßt er's bleiben.

کِنْتُ یَح کَشْچِتْ اَجْنو بھَوَتِ سوجْنَ ایوَ تِشْٹھَتُ۔

39 Also meine Brüder, trachtet nach dem Weissagen, hindert das Zungenreden nicht;

اَتَایوَ ہے بھْراتَرَح، یُویَمْ اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَسامَرْتھْیَں لَبْدھُں یَتَدھْوَں پَرَبھاشابھاشَنَمَپِ یُشْمابھِ رْنَ نِوارْیَّتاں۔

40 aber alles geschehe mit Anstand und in der Ordnung.

سَرْوَّکَرْمّانِ چَ وِدھْیَنُسارَتَح سُپَرِپاٹْیا کْرِیَنْتاں۔