Psalm 89

1 Ein Lehrgedicht, von Ethan, dem Ezrachiten. Ich singe von des Herrn ewiger Liebe. Mit meinem Mund verkündige ich Deine Treue für künftige Geschlechter.

Een onderwijzing van Ethan, den Ezrahiet. Ik zal de goedertierenheid des HEEREN eeuwiglijk zingen; ik zal Uw waarheid met mijn mond bekend maken, van geslacht tot geslacht.

2 Denn ich erklär: Die Liebe ist auf ewigen Grund gebaut; dem Himmel gleich befestigest Du Deine Treue.

Want ik heb gezegd: Uw goedertierenheid zal eeuwiglijk gebouwd worden; in de hemelen zelve hebt Gij Uw waarheid bevestigd, zeggende:

3 "Mit meinem Auserwählten schloß ich einen Bund; Ich schwor dem David, meinem Knecht:

Ik heb een verbond gemaakt met Mijn uitverkorene; Ik heb Mijn knecht David gezworen:

4 Auf ewig laß ich deinen Stamm bestehen, begründe deinen Thron für alle Zeiten." (Sela)

Ik zal uw zaad tot in eeuwigheid bevestigen, en uw troon opbouwen van geslacht tot geslacht. (Sela)

5 Dein unvergleichlich Wesen preist der Himmel, Herr, und Deine Treue mit der heiligen Gemeinde.

Dies loven de hemelen Uw wonderen, o HEERE! ook is Uw getrouwheid in de gemeente der heiligen.

6 Wer in den Wolken gleicht dem Herrn? Wer von den Gottessöhnen ist dem Herrn ähnlich,

Want wie mag in den hemel tegen den HEERE geschat worden? Wie is den HEERE gelijk, onder de kinderen der sterken?

7 dem Gott, so schrecklich in der Heiligen Rat und furchtbar über alle um ihn her?

God is grotelijks geducht in den raad der heiligen, en vreselijk boven allen, die rondom Hem zijn.

8 Herr, Gott der Heerscharen! Wer ist, wie Du, so mächtig, Herr? Wie Deine Treue doch für die, die Dich umgeben?

O HEERE, God der heirscharen! wie is als Gij, grootmachtig, o HEERE! en Uw getrouwheid is rondom U.

9 Du bist des stolzen Meeres Herrscher; nur Du beruhigst seiner Wogen Brandung.

Gij heerst over de opgeblazenheid der zee; wanneer haar baren zich verheffen, zo stilt Gij ze.

10 Nur Du schlägst Rahab, daß es kampfunfähig wird, zerstreust mit Deinem starken Arme Deine Feinde.

Gij hebt Rahab verbrijzeld als een verslagene; Gij hebt Uw vijanden verstrooid met den arm Uwer sterkte.

11 Dein ist der Himmel, Dein die Erde; die Welt und was sie füllt, hast Du gegründet.

De hemel is Uwe, ook is de aarde Uwe; de wereld en haar volheid, die hebt Gij gegrond.

12 Den Norden und den Süden schufest Du; der Tabor und der Hermon hoben sich in Deinem Namen.

Het noorden en het zuiden, die hebt Gij geschapen; Thabor en Hermon juichen in Uw Naam.

13 Dir ist ein Arm voll Kraft zu eigen, und stark ist Deine Hand und Deine Rechte hoch erhoben.

Gij hebt een arm met macht; Uw hand is sterk, Uw rechterhand is hoog.

14 Gerechtigkeit und Recht sind Deines Thrones Pfeiler, und Huld und Treue gehen vor Dir her.

Gerechtigheid en gericht zijn de vastigheid Uws troons; goedertierenheid en waarheid gaan voor Uw aanschijn henen.

15 Dem Volke Heil, das jauchzend im Lichte Deines Angesichtes wandelt, Herr,

Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent; o HEERE! zij zullen in het licht Uws aanschijns wandelen.

16 das über Deinen Namen stets frohlockt und das durch Deine Liebe groß dasteht!

Zij zullen zich den gansen dag verheugen in Uw Naam, en door Uw gerechtigheid verhoogd worden.

17 Die Krone seiner Macht bist Du; durch Deine Huld wächst unsere Macht.

Want Gij zijt de heerlijkheid hunner sterkte; en door Uw welbehagen zal onze hoorn verhoogd worden.

18 Fürwahr, dem Herrn ist unser Schild zu eigen, dem Heiligen Israels unser König. -

Want ons schild is van den HEERE, en onze koning is van den Heilige Israels.

19 Einst sprachst Du im Gesicht zu Deinem Frommen. Du sprachst: "Ich habe aufgeholfen einem Helden und einen Jüngling aus dem Volk erhoben.

Toen hebt Gij in een gezicht gesproken van Uw heilige, en gezegd: Ik heb hulp besteld bij een held; Ik heb een verkorene uit het volk verhoogd.

20 Ich habe David, meinen Knecht, ergriffen, mit meinem heiligen Öle ihn gesalbt,

Ik heb David, Mijn knecht, gevonden; met Mijn heilige olie heb Ik hem gezalfd;

21 daß meine Hand beständig mit ihm sei, und daß mein Arm ihn stärke.

Met welken Mijn hand vast blijven zal; ook zal hem Mijn arm versterken.

22 Kein Gegner wird ihn überfallen, kein Frevler ihn bedrängen.

De vijand zal hem niet dringen, en de zoon der ongerechtigheid zal hem niet onderdrukken.

23 Vor ihm zerschmettere ich seine Feinde, und seine Hasser schlage ich zu Boden.

Maar Ik zal zijn wederpartijders verpletteren voor zijn aangezicht, en die hem haten, zal Ik plagen.

24 Begleiten soll'n ihn meine Huld und Treue, mein Name seine Macht erhöhen!

En Mijn getrouwheid en Mijn goedertierenheid zullen met hem zijn; en zijn hoorn zal in Mijn Naam verhoogd worden.

25 Ich setze seine Hand aufs Meer und auf die Ströme seine Rechte.

En Ik zal zijn hand in de zee zetten, en zijn rechterhand in de rivieren.

26 Er soll mich anrufen: 'Mein Vater Du, mein Gott und meines Heiles Hort bist Du.'

Hij zal Mij noemen: Gij zijt mijn Vader! mijn God, en de Rotssteen mijns heils!

27 Ich mache ihn zum Erstgeborenen, zum Höchsten von den Erdenkönigen.

Ook zal Ik hem ten eerstgeborenen zoon stellen, ten hoogste over de koningen der aarde.

28 Ich will ihm ewig meine Huld bewahren und unverbrüchlich meinen Bund.

Ik zal hem Mijn goedertierenheid in eeuwigheid houden, en Mijn verbond zal hem vast blijven.

29 Ich mache ewig seinen Stamm und seinen Thron des Himmels Tagen gleich.

En Ik zal zijn zaad in eeuwigheid zetten, en zijn troon als de dagen der hemelen.

30 Verlassen aber seine Söhne mein Gesetz und wandeln nicht nach meinen Ordnungen,

Indien zijn kinderen Mijn wet verlaten, en in Mijn rechten niet wandelen;

31 entweihn sie meine Satzungen und halten nimmer meine Vorschriften,

Indien zij Mijn inzettingen ontheiligen, en Mijn geboden niet houden;

32 dann strafe ich mit Ruten ihr Vergehen, mit Streichen ihre Missetat.

Zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken, en hun ongerechtigheid met plagen.

33 Doch ich entziehe ihm nicht meine Gnade, und meine Treue laß ich ihm nicht fehlen,

Maar Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wegnemen, en in Mijn getrouwheid niet feilen.

34 verletze nimmer meinen Bund und ändre nicht den Ausspruch meiner Lippen.

Ik zal Mijn verbond niet ontheiligen, en hetgeen uit Mijn lippen gegaan is, zal Ik niet veranderen.

35 Ich schwöre ein für allemal bei meiner Heiligkeit: - Wie sollte ich auch David täuschen? -

Ik heb eens gezworen bij Mijn heiligheid: Zo Ik aan David liege!

36 Sein Stamm soll ewig dauern, sein Thron, der Sonne gleich nach meinem Willen,

Zijn zaad zal in der eeuwigheid zijn, en zijn troon zal voor Mij zijn gelijk de zon.

37 und wie der Mond für alle Zeiten währen, beständig so, wie dieser in den Wolken!" (Sela)

Hij zal eeuwiglijk bevestigd worden, gelijk de maan; en de Getuige in den hemel is getrouw. (Sela)

38 Und doch verwirfst Du und verschmähst im Zorne den, den Du gesalbt,

Maar Gij hebt hem verstoten en verworpen; Gij zijt verbolgen geworden tegen Uw gezalfde.

39 vernichtest Deines Knechtes Bund; wirfst seine Krone in den Staub,

Gij hebt het verbond Uws knechts te niet gedaan; Gij hebt zijn kroon ontheiligd tegen de aarde.

40 durchbrichst all seine Mauern, zertrümmerst seine Festen.

Gij hebt al zijn muren doorgebroken; Gij hebt zijn vestingen nedergeworpen.

41 Wer da vorübergeht, der plündert ihn; für seine Nachbarn ist er nur ein Hohn.

Allen, die den weg voorbijgingen, hebben hem beroofd; zijn naburen is hij tot een smaad geweest.

42 Du hebst empor die Rechte seiner Dränger, erfreuest alle seine Feinde.

Gij hebt de rechterhand zijner wederpartijders verhoogd; Gij hebt al zijn vijanden verblijd.

43 Du läßt abprallen seines Schwertes Schneide und ihn im Kampfe nicht bestehn,

Gij hebt ook de scherpte zijns zwaards omgekeerd, en hebt hem niet staande gehouden in den strijd.

44 vernichtest seine Heiligkeit und stürzest seinen Thron zu Boden,

Gij hebt zijn schoonheid doen ophouden; en Gij hebt zijn troon ter aarde nedergestoten.

45 verkürzest seine Jugendzeit, und deckest ihn mit Schande zu. (Sela)

Gij hebt de dagen zijner jeugd verkort; Gij hebt hem met schaamte overdekt. (Sela)

46 Wie lange, Herr, verbirgst Du Dich so ganz? Wie lange brennt Dein Grimm wie Feuer?

Hoe lang, o HEERE! zult Gij U steeds verbergen, zal Uw grimmigheid branden als een vuur?

47 Bedenk doch, was ich für ein Wesen bin! Zu welchem Nichts schufst Du die Menschenkinder alle!

Gedenk van hoedanige eeuw ik ben; waarom zoudt Gij aller mensenkinderen tevergeefs geschapen hebben?

48 Wo ist der Mann, der leben bliebe und den Tod nicht schaute, der vor des Grabes Macht sein Leben wahrte? (Sela) (Sheol h7585)

Wat man leeft er, die den dood niet zien zal, die zijn ziel zal bevrijden van het geweld des grafs? (Sela) (Sheol h7585)

49 Wo sind, Herr, Deiner Gnade frühere Beweise, die Du dem David schwurst bei Deiner Treue?

HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?

50 Bedenk den Hohn auf Deine Knechte, Herr, den ich von all den vielen Völkern her in meinem Busen trage,

Gedenk, HEERE! aan de smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.

51 den Hohn, mit dem Dich Deine Feinde, Herr, verhöhnen, mit dem sie des von Dir Gesalbten Stamm beschimpfen!

Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden.

52 Gepriesen sei der Herr in Ewigkeit! Amen! Amen!

Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen.