< Psalm 74 >

1 Ein Lehrgedicht, von Asaph. - Warum, ach Gott, verwirfst Du immerfort und lodert über Deiner Herde Deines Zornes Rauch?
MAING Kot, da me kom kotin kase kin kit ala, o da me re ongiongiki sapwilim omui sip akan?
2 Bedenke: Die Gemeinde, die Du einst gegründet, die Du Dir ausgelöst zum Stamme ewigen Besitzes, der Sionsberg, auf dem Du Wohnung nahmst,
Kom kotin kupura sapwilim omui momodisou, me kom kotin pwaindar mas o, o me komui dorelar, pwen wiala sapwilim omui, kotin kupura dol Sion, wasa me kom kotikot ia.
3 den Deine Schritte ausgezeichnet, sind zusammen eine Trümmerstatt! Gar alles hat der Feind im Heiligtum geschändet.
Kom koti dong wasa me liseliping ansau warai; imwintiti me kawelar meakaros nan im saraui.
4 In Deiner Sammlungsstätte wüten Deine Feinde; sie stellen ihre Flaggen dort als Zeichen auf.
Me palian komui, kin weriwer nan tanpas omui o pwilikidi arail dikedik en ani mal akan lole.
5 So ist's, wie wenn man hohen Schwunges auf Waldgehölz die Äxte hebt.
Irail pwaradar dueta ir, me wia palapal nan wel.
6 Und nun sein Schnitzwerk allzumal zerschlagen sie mit Beil und Hammer.
Re kin kawela did kaselel akan ki sile laud o tikitik.
7 Sie werfen Feuer in Dein Heiligtum, entweihen in den Staub die Wohnung Deines Namens.
Irail karongala tanpas omui; irail kasaminela o tiakedi wasa me mar omui kotikot ia.
8 In ihrem Herzen sprechen sie: "Wir wollen alle sie zu Heiden machen." Im Land verbrennen sie die Gotteshäuser all.
Irail kin inda nan mongiong arail: Na, kitail pan kawela! Irail karongalar wasan kaudok karos nan sap o.
9 Wir sehen unsere Zeichen nimmer; und Propheten gibt es keine mehr, und niemand weiß bei uns: Wie lange?
Solar manaman akai sansal ong kitail, o solar saukop amen mia, o sota amen re atail me pan asa imwilan mepukat.
10 Wie lange darf der Feind noch höhnen, der Gegner Deinen Namen immerfort verlästern, Gott?
O Maing Kot, arai da me morsued o pan lalaue, o imwintiti o pan mamaleki mar omui?
11 Warum entziehst Du Deine rechte Hand dem Kampfe? Vollbringe doch, was Dir obliegt!
Da me komui kotiki wei sang lim omui? Kotikida pali maun omui o kaimwisokala.
12 Von altersher ist Gott mein König, der auf der Erde hilfereiche Werke tut. -
Pwe Kot ai Nanmarki sang mas o. I me sauas pan meakaros, me kin wiaui nin sappa.
13 In Deiner Macht zerteilst Du ja das Meer, zerbrichst die Drachenköpfe,
Kom kotin kamueit pasanger madau ki omui manaman, o kom kotin kawelar mongan drake nan pil.
14 zerschlägst des Leviatans Häupter und gibst ihn hin der Wüstentiere Schar zum Fraße.
Kom kotin kawelar mongan walros, ap kotiki ong aramas nan sap tan, pwen kangala.
15 Du lässest Bach und Quelle sprudeln und starke Ströme Du versiegen.
Komui kotin kapwaredar parer o pilap akan, o pilap kalaimun akan me kom kotin kangalangaladi.
16 Dein ist der Tag; Dein ist die Nacht. Genau bemißt Du Mond und Sonne.
Ran o pong me sapwilim omui; komui kotin wiadar saunipong o katipin.
17 Du stellst der Erde Grenzen alle fest; Du schaffst den Sommer und den Winter.
Komui wiadar irair en sap akan; komui me kin wia ansaun karakar o kapou.
18 Gedenke dessen, daß der Feind, Herr, höhnt, daß Deinen Namen lästert ein törichtes Volk!
Kom kotin kupura mepukat: Imwintiti o lalaue komui Maing, o aramas pweipwei kan mamaleki mar omui.
19 Nicht gib dem Habicht Deiner Taube Leben preis! Vergiß nicht gänzlich Deiner Dulder Menge!
Kom der kotiki ong man laualo ngen en sapwilim omui muroi, o kom der likidmaliela pwin en sapwilim omui luet akan.
20 Blick auf den Bund! Das Land ist voller Lug und Trug, die Wohnungen sind voll Gewalttat.
Kom kotin tamanda inau o, pwe sap olar wasa karos o im akan pual pasanger.
21 Nicht ziehe der Bedrängte voller Scham dahin, der Arme nicht, der Elende, der Deinen Namen preist!
Re der kotin mueid ong me luet o, en namenok purela, me samama o luet akan en kapinga mar omui.
22 Auf, Gott! Führ Deine Sache! Der Schmach gedenke, die von Toren allezeit Dir widerfährt!
Maing Kot, kom kotida o kotin kaimwisokala sapwilim omui dodok; kom kotin tamanda kankaurur, me kin wiaui ong komui sang ren me pweipwei kan.
23 Vergiß den Aufruhr Deiner Feinde nicht, das Toben Deiner Gegner nicht, das immer lauter wird.
Kom kotin der maliela weriwer en sapwilim omui imwintiti, morongorong en me palian komui kan, me kin lalaudalar ansau karos.

< Psalm 74 >