Psalm 73

1 Ein Lied, von Asaph. - Gewiß! Das höchste Gut für Israel ist Gott, für die, die reinen Herzens sind.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Ich wäre fast mit meinem Fuß gestrauchelt; fast hätte einen Fehltritt ich getan.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Denn ich beneidete die Übermütigen und gaffte bei der Frevler Wohlergehen.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Denn ihre Sklaven brauchen keine Fesseln, und kerngesund ist ihr Gesinde.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Sie teilen nicht der Menschen Leid und werden nicht wie andere geplagt.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Drum ist ihr Halsgeschmeide Übermut; Gewalttat heißt das Kleid, das sie umhüllt.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Ihr Auge quillt aus Fett hervor; ausschweifend sind des Herzens Süchte.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Sie reden boshaft, voller Hohn, und drohen mit Gewalt von oben her.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Mit ihrem Munde tasten sie den Himmel an, und ihre Zunge herrscht durchs ganze Land-

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 "Fürwahr! Dahin hat er sein Volk gebracht, daß sie nicht Wasser zur Genüge fanden."

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Sie sprechen: "Ach, wie weiß denn Gott? Gibt's denn ein Wissen bei dem Höchsten?"

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Ja, diese sind so frevelhaft und glücklich in der Welt, vermehren sie ihr Hab und Gut.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 So hielt ich denn vergeblich rein mein Herz und wusch in Unschuld meine Hände?

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Den ganzen Tag bin ich geplagt, und meine Züchtigung ist jeden Morgen da.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Nähm ich mir aber vor, also zu sprechen: "So geht es dem Geschlechte Deiner Kinder", so wär's von mir vermessen.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Wenn ich's nachsinnend will verstehen, da wird's in meinen Augen erst ein Jammer,

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 bis ich in Gottes heilige Pläne dringe. Da erst begreife ich ihr Ziel:

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Du stellst sie auf gar schlüpferigen Boden, daß Du sie ins Verderben stürzest.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Wie plötzlich gehen sie zugrunde! Wie schrecklich werden sie dahingerafft, vertilgt!

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Wie beim Erwachen einen Traum der Wachende verachtet, so tust Du's, Herr, mit ihrem Schatten.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Wenn voll von Bitternis das Herz mir wäre, und schnitte durch die Nieren mir der Schmerz,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 dann wäre ich ein Tier, ganz unverständig, ein unvernünftig Tier vor Dir.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Doch immer bleibe ich Dir treu, wenn Du mich bei der Rechten fassest

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 und leitest mich nach Deinem Rat und nimmst zuletzt mich noch zu Besserm mit.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Wen habe ich im Himmel? Und wenn ich Dich besitze, brauche ich auf dieser Welt nichts mehr.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Vergeht mein Fleisch, mein Herz, so bleibt doch meines Herzens Hort, mein Anteil Gott in Ewigkeit.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Wer sich von Dir entfernt, kommt um. Jedweden tilgst Du, der Dir Treue kündigt.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Für mich ist's Seligkeit, mich Gott zu nahen. Ich setze meine Hoffnung auf den Herrn, den Herrn, daß ich verkünden kann, was immer Du verheißen hast.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.