Psalm 55

1 Auf den Siegesspender, bei Saitenspiel, ein Lehrgedicht, von David. Gott! Höre mein Gebet! Verbirg Dich nicht vor meinem Flehen!

Przewodnikowi chóru, na Neginot. Pieśń pouczająca Dawida. Boże, nakłoń ucha ku mojej modlitwie i nie ukrywaj się przed moją prośbą.

2 Merk doch auf mich, erhöre mich! Ich bin verwirrt und zage kläglich,

Posłuchaj uważnie i wysłuchaj mnie; uskarżam się w swej modlitwie i jęczę;

3 dieweil der Feind so tobt, der Frevler drängt, und Unheil wälzen sie auf mich und sind mir heftig gram. -

Z powodu głosu wroga, z powodu ucisku niegodziwego; zwalają na mnie nieprawość i w gniewie sprzeciwiają mi się.

4 Mir bebt das Herz in meiner Brust; mich überfallen Todesängste.

Moje serce boleje we mnie i dopadł mnie strach przed śmiercią.

5 Und Furcht und Zittern überkommen mich; ein Schauder überschauert mich.

Przyszły na mnie bojaźń i drżenie i przejęła mnie trwoga.

6 Ach, hätte ich doch Taubenschwingen, wünschte ich, ich flöge fort und suchte Rast!

I powiedziałem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, uleciałbym i odpoczął.

7 In weite Ferne hin, zur Wüste in die Herberge! (Sela)

Oto bym uleciał daleko i zamieszkał na pustyni. (Sela)

8 Geschwinder eilte ich zu meiner Zufluchtsstatt als Sturm und Wirbelwind.

Pospieszyłbym, aby ujść [przed] wichrem i nawałnicą.

9 Herr! Spalte, teile ihre Zunge! Ich sehe Streit und Frevel in der Stadt.

Zniszcz, Panie, rozdziel ich język, bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.

10 Sie wandeln Tag und Nacht um ihre Mauern, und Not und Jammer herrscht darin.

Dniem i nocą krążą wokoło po jego murach, a wewnątrz niego zło i ucisk.

11 Verderben herrscht in ihr; von ihrem Markte weicht nicht Lug noch Trug.

Wewnątrz niego [jest] niegodziwość, a z jego ulic nie znika oszustwo i podstęp.

12 Nicht schmäht mich jetzt mein Feind; denn das ertrüge ich. Mein Hasser höhnt mich nicht, sonst bärge ich mich sicherlich vor ihm.

Bo [to] nie wróg mnie lżył, co mógłbym znieść; nie powstał przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził – [wtedy] ukryłbym się przed nim;

13 Nein! Du, ein Mensch von meinem Rang, mein Freund, mein Busenfreund!

Ale ty, człowiek równy mi, mój wódz i przyjaciel.

14 Die wir vertraulich miteinander lebten, zum Gotteshaus im Zuge wallten! -

Mile naradzaliśmy się ze sobą i razem chodziliśmy do domu Bożego.

15 Sie überliste jetzt der Tod, daß sie lebendig in die Hölle fahren! In ihrem Innern nistet Bosheit. (Sheol h7585)

Niech śmierć ich zaskoczy, niech żywcem zstąpią do piekła, bo w ich domach i wśród nich [mieszka] zło. (Sheol h7585)

16 Ich ruf' zu Gott, der Herr mög' mich erretten!

Ja zaś do Boga zawołam i PAN mnie wybawi.

17 Ich klage abends, morgens, mittags, seufzend. Er möge meinen Ruf erhören.-

Wieczorem, rano i w południe będę się modlić i głośno wołać, a on wysłucha mego głosu.

18 "Erlöse mich zum Heil aus diesem Kampfe gegen mich! Sie stehn im Kampf mit mir."

Odkupił moją duszę, abym miał spokój od walki, jaką ze mną toczyli, bo wielu ich było przy mnie.

19 Gott höre es und beuge sie und stoße sie zurück, (Sela) die nicht Versöhnung kennen und Gott nicht fürchten!

Bóg wysłucha i będzie ich trapić ten, który trwa od wieków. (Sela) [Bo] nie poprawiają się i nie boją się Boga.

20 Vergriffen hat er sich sogar an meinen Opfern, an seinem Bund gefrevelt.

Podniósł rękę na tych, którzy utrzymywali z nim pokój; złamał swoje przymierze.

21 Sein Mund war glatt, der Butter gleich, doch stand nach Kampf sein Sinn. Geschmeidiger als Öl, so waren seine Worte, und doch gezwickte Dolche:

Gładsze niż masło były [słowa] jego ust, lecz wrogość [miał] w sercu; miększe niż oliwa jego słowa, ale były jak obnażone miecze.

22 "Befiehl dich doch dem Herrn! Er hat dich lieb und sorgt für dichund läßt nicht den Gerechten wanken."

Przerzuć swój ciężar na PANA, a on cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.

23 Der Todesgrube übergib sie, Gott! Blutmenschen und Betrüger sollen nicht zur Hälfte ihrer Lebenstage kommen! Auf Dich vertraue ich.

Ale ty, Boże, wtrącisz ich w dół zatracenia; ludzie krwawi i podstępni nie dożyją połowy swoich dni; ja zaś zaufam tobie.