Psalm 50

1 Ein Lied, von Asaph. - Gott, Gott der Herr, soll reden; rufe er die Erde vom Aufgang bis zum Niedergang!

Asafa dziesma. Tas stiprais Dievs, Dievs Tas Kungs, runā, un sauc zemi no rītiem līdz vakariem.

2 Von Sion her, der Schönheit Krone, erstrahle Gott!

No Ciānas, kur tas pilnīgais skaistums, Dievs parādās ar spožumu.

3 So komme wieder unser Gott und schweige nicht! Verzehrend Feuer schreite vor ihm her; gewaltig stürme es um ihn!

Mūsu Dievs nāk un necieš klusu; rijoša uguns iet Viņa priekšā, un Viņam apkārt liela vētra.

4 Dem Himmel droben rufe er und dann der Erde mit den Worten:

Viņš sauc debesīm augšā, un zemei, tiesāt Savus ļaudis.

5 "Versammelt mir jetzt meine Frommen, die einen Bund mit mir geschlossen!", daß sie sein Volk der Opfer wegen richten.

Sapulcinājiet Man Manus svētos, kas Manu derību derējuši ar upuriem.

6 Der Himmel lege Zeugnis dafür ab: "Er ist im Recht; er ist ein Gott des Rechtes." (Sela)

Un debesis stāsta Viņa taisnību, jo Dievs pats ir soģis. (Sela)

7 Mein Volk, gib acht und laß mich reden, Israel! Dich ermahn ich ernstlich: "Gott, dein Gott, bin ich.

Klausiet, Mani ļaudis, Es runāšu; Israēl, Es došu liecību pret tevi: Es, Dievs, esmu tavs Dievs.

8 Ich tadle dich nicht deiner Opfer wegen, und deine Brandopfer steht immer mir vor Augen.

Tavu upuru pēc Es tevi nepārmācu, nedz tavu dedzināmo upuru pēc, kas vienmēr Manā priekšā.

9 Doch brauche ich kein Rind aus deinem Hause, aus deinen Hürden keine Böcke.

No tava nama Es vēršus neņemšu, nedz āžus no taviem laidariem.

10 Denn mein ist alles Wild im Walde, auf Tausenden von Bergen das Getier.

Jo visi meža zvēri Man pieder, tie lopi uz kalniem pa tūkstošiem.

11 Ich kenne alle Vögel im Gebirge; mir steht zu Diensten das, was sich im Felde regt.

Es zinu visus putnus uz kalniem, un tie zvēri laukā ir manā priekšā.

12 Und sollte je ich hungern, dir sagt' ich es nicht; mein ist die Welt und was sie füllt.

Ja Man gribētos ēst, tad Es tev to nesacītu, jo Man pieder pasaule un viņas pilnums.

13 Will ich denn Fleisch von Stieren essen? Und trinke ich der Böcke Blut?

Vai Man ēst vērša gaļu un dzert āžu asinis?

14 Bring Dank dem Herrn zum Opfer dar und löse so dem Höchsten dein Gelübde!

Upurē Dievam pateicību un maksā tam Visuaugstam savus solījumus.

15 Und ruf am Tag der Not mich an. Dann werde ich dich retten. Aber danken sollst du mir."

Un piesauc Mani bēdu laikā, tad Es tevi gribu izraut, un tev būs Mani godāt.

16 Zum Frevler aber spreche Gott: "Was schwatzest du von meinen Satzungen und führst im Munde meinen Bund!

Bet uz bezdievīgo Dievs saka: kā tu drīksti daudzināt Manus likumus un Manu derību ņemt savā mutē.

17 Du hassest doch die Zucht, und meine Worte schlägst du in den Wind.

Kad tu tomēr ienīsti pārmācību, un laidi pār galvu Manus vārdus?

18 Kaum siehst du einen Dieb, so läufst du schon mit ihm. Mit Ehebrechern gehst du um

Kad tu zagli redzi, tad tu viņam skrej līdz, un tev ir dalība ar laulības pārkāpējiem.

19 und lässest deinen Mund in Bosheit sich ergehen, und deine Zunge paarest du mit Trug.

Ar savu muti tu dodies uz ļaunu, un tava mēle dzen viltību.

20 Da setzst du dich und redest gegen deinen Bruder, verleumdest deiner Mutter Sohn.

Tu sēdi runādams pret savu brāli, tavas mātes dēlu tu apmelo.

21 Das tust du, und ich sollte schweigen? Du dächtest dann, ich sei wie du. Zur Rede stelle ich dich jetzt und zeige deutlich dir den Unterschied-

To tu dari, un kad Es ciešu klusu, tad tu domā, ka Es tāds pat esmu kā tu; bet Es tevi pārmācīšu un tev to turēšu priekš acīm.

22 Dies merkt, ihr Gottvergessenen! Sonst raffe ich euch rettungslos dahin.

Saprotiet jel to, jūs, kas Dievu aizmirstat, lai Es nesaplosu, un izglābēja nav.

23 Wer Dank darbringt, der gibt mir Ehre. Wer gutes Beispiel gibt, den laß' ich göttlich Heil erblicken."

Kas pateicību upurē, tas Mani tur godā; un tas ir tas ceļš, kā Es tam rādīšu Dieva pestīšanu.