< Psalm 37 >

1 Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!
مزمور داود به‌سبب شریران خویشتن را مشوش مساز و بر فتنه انگیزان حسد مبر.۱
2 Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.
زیراکه مثل علف به زودی بریده می‌شوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد.۲
3 Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!
بر خداوند توکل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو.۳
4 Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.
و در خداوندتمتع ببر، پس مسالت دل تو را به تو خواهد داد.۴
5 Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.
طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکل کن که آن را انجام خواهد داد.۵
6 Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.
و عدالت تو رامثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانندظهر.۶
7 Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!
نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش واز شخص فرخنده طریق و مرد حیله گر خود رامشوش مساز.۷
8 Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!
از غضب برکنار شو و خشم راترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناه خواهد شد.۸
9 Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.
زیرا که شریران منقطع خواهندشد. و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهندبود.۹
10 Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.
هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تامل خواهی کرد و نخواهد بود.۱۰
11 Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.
واما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانی سلامتی متلذذ خواهند گردید.۱۱
12 Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.
شریر بر مرد عادل شورا می‌کند و دندانهای خود را بر او می‌افشرد.۱۲
13 Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.
خداوند بر او خواهدخندید، زیرا می‌بیند که روز او می‌آید.۱۳
14 Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.
شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان راکشیده‌اند تا مسکین و فقیر را بیندازند وراست روان را مقتول سازند.۱۴
15 Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.
شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد.۱۵
16 Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.
نعمت اندک یک مردصالح بهتر است، از اندوخته های شریران کثیر.۱۶
17 Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.
زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و اما صالحان را خداوند تایید می‌کند.۱۷
18 Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.
خداوندروزهای کاملان را می‌داند و میراث ایشان خواهدبود تا ابدالاباد.۱۸
19 Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.
در زمان بلا خجل نخواهندشد، و در ایام قحط سیر خواهند بود.۱۹
20 Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.
زیراشریران هلاک می‌شوند و دشمنان خداوند مثل خرمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دخان فانی خواهند گردید.۲۰
21 Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.
شریر قرض می‌گیرد ووفا نمی کند و اما صالح رحیم و بخشنده است.۲۱
22 Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.
زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و اما آنانی که ملعون وی‌اند، منقطع خواهند شد.۲۲
23 Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.
خداوند قدمهای انسان رامستحکم می‌سازد، و در طریق هایش سرورمی دارد.۲۳
24 Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.
اگر‌چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیراخداوند دستش را می‌گیرد.۲۴
25 Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.
من جوان بودم والان پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند.۲۵
26 Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.
تمامی روز رئوف است و قرض دهنده. وذریت او مبارک خواهند بود.۲۶
27 Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.
از بدی برکنار شو و نیکویی بکن. پس ساکن خواهی بود تا ابدالاباد.۲۷
28 Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.
زیرا خداوند انصاف را دوست می‌دارد و مقدسان خود را ترک نخواهدفرمود. ایشان محفوظ خواهند بود تا ابدالاباد. واما نسل شریر منقطع خواهد شد.۲۸
29 Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.
صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.۲۹
30 Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.
دهان صالح حکمت را بیان می‌کند و زبان او انصاف را ذکر می‌نماید.۳۰
31 Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.
شریعت خدای وی در دل اوست. پس قدمهایش نخواهد لغزید.۳۱
32 Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.
شریر برای صالح کمین می‌کند و قصد قتل وی می‌دارد.۳۲
33 Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.
خداونداو را در دستش ترک نخواهد کرد و چون به داوری آید بر وی فتوا نخواهد داد.۳۳
34 Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.
منتظرخداوند باش و طریق او را نگاه دار تا تو را به وراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوندآن را خواهی دید.۳۴
35 Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.
شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت بومی سبز خود را بهر سومی کشید.۳۵
36 Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.
اما گذشت و اینک نیست گردید و اورا جستجو کردم و یافت نشد.۳۶
37 Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!
مرد کامل راملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است.۳۷
38 Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.
اما خطاکاران جمیع هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد۳۸
39 Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.
و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعه ایشان خواهد بود.۳۹
40 Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.
وخداوند ایشان را اعانت کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران خلاص کرده، خواهد رهانید. زیرا بر او توکل دارند.۴۰

< Psalm 37 >