Psalm 34
1 Von David, als er seinen Verstand vor Abimelech verstellte und dieser ihn verjagte, worauf er sich entfernte. Lobpreisen will ich jederzeit den Herrn. Sein Lob sei stets in meinem Munde!
| مزمور داود وقتی که منش خود را به حضورابیملک تغییر داد و از حضور او بیرون رانده شده، برفت خداوند را در هر وقت متبارک خواهم گفت. تسبیح او دائم بر زبان من خواهدبود. | ۱ |
2 Es rühme meine Seele sich im Herrn! Die Armen sollen's hören und sich freuen!
| جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی خواهند نمود. | ۲ |
3 Verherrlichet den Herrn mit mir! Laßt uns gemeinsam seinen Namen preisen!
| خداوندرا با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگربرافرازیم. | ۳ |
4 Den Herrn such ich auf; er hört auf mich, befreit mich aus den Ängsten all.
| چون خداوند را طلبیدم مرامستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم خلاصی بخشید. | ۴ |
5 Mich schauet an und strahlt vor Freude! Nie röte mehr sich euer Angesicht!
| بسوی او نظر کردند و منور گردیدند ورویهای ایشان خجل نشد. | ۵ |
6 Hier ist ein armer Mensch, der einst gerufen. Der Herr vernahm's und half ihm aus den Nöten all.
| این مسکین فریادکرد و خداوند او را شنید و او را از تمامی تنگیهایش رهایی بخشید. | ۶ |
7 Des Herrn Engel lagert sich um jene, die ihn fürchten, er rettet sie.
| فرشته خداوندگرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان رامی رهاند. | ۷ |
8 So kostet und erfahrt, wie gut der Herr! Wie wohl dem Mann, der ihm vertraut!
| بچشید و ببینید که خداوند نیکواست. خوشابحال شخصی که بدو توکل می‌دارد. | ۸ |
9 Vorm Herrn habt Furcht, ihr, seine Heiligen! Denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.
| ای مقدسان خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی نیست. | ۹ |
10 Die Gottesleugner hungern darbend; doch denen, die den Herrn aufsuchen, mangelt nicht, was ihnen frommt.
| شیربچگان بی‌نوا شده، گرسنگی می‌کشند و اما طالبان خداوند را به هیچ‌چیز نیکو کمی نخواهد شد. | ۱۰ |
11 Her, Kinder, hört mir zu! Ich lehre euch die Furcht des Herrn.
| ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند رابه شما خواهم آموخت. | ۱۱ |
12 Wer ist der Mann, der Lust zum Leben hat, der zum Genuß des Glückes leben möchte?
| کیست آن شخصی که آرزومند حیات‌است و طول ایام را دوست می‌دارد تا نیکویی را ببیند. | ۱۲ |
13 Behüte vor dem Bösen deine Zunge, vor trügerischer Rede deine Lippen!
| زبانت را از بدی نگاه دار و لبهایت را از سخنان حیله آمیز. | ۱۳ |
14 Vom Bösen laß und tu das Gute! den Frieden such! Ihm jage nach!
| ازبدی اجتناب نما و نیکویی بکن. صلح را طلب نماو در‌پی آن بکوش. | ۱۴ |
15 Des Herrn Augen achten auf die Frommen und seine Ohren auf ihr Flehen.
| چشمان خداوند بسوی صالحان است و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان. | ۱۵ |
16 Des Herrn Antlitz wendet sich den Übeltätern zu und tilgt ihr Angedenken von der Erde.
| روی خداوند بسوی بدکاران است تا ذکرایشان را از زمین منقطع سازد. | ۱۶ |
17 Die Frommen schreien, und schon hört's der Herr und rettet sie aus aller Not.
| چون (صالحان )فریاد برآوردند خداوند ایشان را شنید و ایشان رااز همه تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۷ |
18 Der Herr ist nahe den zerknirschten Herzen; zerschlagenen Gemütern hilft er auf.
| خداوند نزدیک شکسته دلان است و روح کوفتگان را نجات خواهد داد. | ۱۸ |
19 In viel Gefahren ist der Fromme; aus ihnen allen rettet ihn der Herr.
| زحمات مردصالح بسیار است. اما خداوند او را از همه آنهاخواهد رهانید. | ۱۹ |
20 Er hütet jedes seiner Glieder; versehrt wird auch nicht eins davon.
| همه استخوانهای ایشان رانگاه می‌دارد، که یکی از آنها شکسته نخواهد شد. | ۲۰ |
21 Den Frevler rafft ein Unfall weg; des Frommen Hasser müssen es bereuen.
| شریر را شرارت هلاک خواهد کرد و ازدشمنان مرد صالح موآخذه خواهد شد. | ۲۱ |
22 Der Herr erlöst die Seele seiner Diener; wer auf ihn baut, bereut es nicht.
| خداوند جان بندگان خود را فدیه خواهد داد واز آنانی که بر وی توکل دارند موآخذه نخواهدشد. | ۲۲ |
