< Psalm 149 >

1 Alleluja! Ein neues Lied singt jetzt dem Herrn, sein Lob mit seiner Frommen Chor!
هللویاه! خداوند را سرود تازه بسرایید و تسبیح او را در جماعت مقدسان!۱
2 Froh wäre Israel an seinem Schöpfer. Ob ihres Königs seien Sions Söhne fröhlich!
اسرائیل در آفریننده خود شادی کنندو پسران صهیون در پادشاه خویش وجد نمایند.۲
3 Mit Reigen sollen seinen Namen sie lobpreisen, mit Pauken und mit Zithern ihm lobsingen!
نام او را با رقص تسبیح بخوانند. با بربط و عود اورا بسرایند.۳
4 Denn Wohlgefallen hat der Herr an seinem Volke. Er krönt mit Sieg die Dulder.
زیرا خداوند از قوم خویش رضامندی دارد. مسکینان را به نجات جمیل می‌سازد.۴
5 Die Frommen jauchzen dann ob all der Herrlichkeit und tun sich nicht genug in Jubel.
مقدسان از جلال فخر بنمایند. و بربسترهای خود ترنم بکنند.۵
6 In ihrem Mund sei Gottes Lob, ein scharfes Schwert in ihrer Hand,
تسبیحات بلند خدادر دهان ایشان باشد. و شمشیر دو‌دمه در دست ایشان.۶
7 um Rache zu vollziehen an den Heiden und an den Völkern Ahndungen zu üben,
تا از امت‌ها انتقام بکشند و تادیب‌ها برطوایف بنمایند.۷
8 mit Ketten ihre Könige zu binden, mit Eisenfesseln ihre Edlen,
و پادشاهان ایشان را به زنجیرها ببندند و سروران ایشان را به پابندهای آهنین.۸
9 um zu vollziehen das Gericht, wie's vorgeschrieben! Für alle seine Frommen ist dies ehrenvoll. Alleluja!
و داوری را که مکتوب است بر ایشان اجرا دارند. این کرامت است برای همه مقدسان او. هللویاه!۹

< Psalm 149 >