< Psalm 129 >

1 Ein Stufenlied. - Sie haben mich schon oft von Jugend an bedrängt." So spreche Israel!
2 "Schon oft von Jugend an bedrängt, jedoch nicht überwältigt.
Beteke niforeforèñe sikal’amy te zaho niajalahy, f’ie tsy nahagioke ahy.
3 Mit meinem Rücken pflügten sie und dehnten ihre Ackerfelder in die Weite.
Nitrabahe’ o mpitrabakeo ty sakamamovoko, nanoe’ iareo lava o vavahalioo.
4 Der Herr jedoch, gerecht, zerhaut der Frevler Stränge."
Vantañe t’Iehovà; navitso’e ty namahora’ o lo-tserekeo ahy.
5 In Schande sollen weichen all die Hasser Sions.
Hampolieñe an-kasalarañe ze malaiñe i Tsiône.
6 Sie seien wie das Gras auf Dächern, das vor dem Blühen schon verdorrt!
Ie hampanahafeñe ami’ty ahetse an-tafo traño eo, hiheatse aolo’ ty hibeiza’e,
7 Der Schnitter füllt nicht seine Hand damit, nicht seinen Schoß der Garbenbinder.
toe tsy hahaeneñe ty fità’ i mpanatakey, ndra ty araña’ i mpifehe’ o fehe’eo.
8 Und keiner der Vorübergehenden ruft: "Des Herren Segen über euch! Wir grüßen euch im Namen des Herrn."
Vaho tsy anoe’ o mpandrioñeo ty hoe: Ho ama’ areo ty fañanintsi’ Iehovà! Itatà’ay ami’ty tahina’ Iehovà!

< Psalm 129 >