Psalm 129

1 Ein Stufenlied. - Sie haben mich schon oft von Jugend an bedrängt." So spreche Israel!

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 "Schon oft von Jugend an bedrängt, jedoch nicht überwältigt.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Mit meinem Rücken pflügten sie und dehnten ihre Ackerfelder in die Weite.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 Der Herr jedoch, gerecht, zerhaut der Frevler Stränge."

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 In Schande sollen weichen all die Hasser Sions.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Sie seien wie das Gras auf Dächern, das vor dem Blühen schon verdorrt!

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 Der Schnitter füllt nicht seine Hand damit, nicht seinen Schoß der Garbenbinder.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Und keiner der Vorübergehenden ruft: "Des Herren Segen über euch! Wir grüßen euch im Namen des Herrn."

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"