< Psalm 116 >

1 Weil auf mein Rufen hört der Herr, hab ich die Stunden meiner Andacht lieb;
Ég elska Drottin, því að hann heyrir bænir mínar – og svarar þeim.
2 er neigt sein Ohr zu mir, sooft ich rufe.
Meðan ég dreg andann mun ég biðja til hans, því að hann lítur niður og hlustar á mig.
3 Umfangen mich des Todes Bande, und überkommt mich Höllenangst, und komme ich in Not und Jammer, (Sheol h7585)
Ég horfðist í augu við dauðann – var hræddur og hnípinn. (Sheol h7585)
4 dann rufe ich des Herren Namen an; "Ach, rette, Herr, mein Leben!"
Þá hvíslaði ég: „Drottinn, frelsaðu mig!“
5 Der Herr ist gnädig und ist mild; erbarmungsvoll ist unser Gott.
Náðugur er Drottinn og góður er hann!
6 Einfältige beschützt der Herr; bin ich unwürdig schon, so hilft er dennoch mir.
Drottinn hlífir vondaufum og styrkir hjálparvana.
7 Zu deiner Ruhestätte, meine Seele, wende dich! Der Herr tut dir ja Gutes unverdient.
Nú get ég slakað á og verið rór, því að Drottinn hefur gert mikla hluti fyrir mig.
8 Du wahrst mein Leben vor dem Tode, mein Auge vor den Tränen und meine Füße vor dem Straucheln.
Hann hefur bjargað mér frá dauða, augum mínum frá gráti og fótum mínum frá hrösun.
9 So kann ich wandeln vor dem Herrn im Lande der Lebendigen.
Ég fæ að lifa! Já, lifa með honum hér á jörðu!
10 Ich kann's bestätigen, was ich jetzt sage: Ich war so tief gebeugt.
Þegar ég átti erfitt hugsaði ég:
11 Ich sprach in meiner Angst: "Die Menschenkinder trügen all."
Þeir segja ósatt, að allt muni snúast mér í hag.
12 Wie kann ich jetzt dem Herrn vergelten all das, was er an mir getan?
En nú, hvernig get ég nú endurgoldið Drottni góðverk hans við mig?
13 Des Heiles Kelch ergreife ich; des Herren Ruhm verkünde ich. -
Ég vil lyfta bikarnum og vínberjalegi að fórn, þakka honum lífið.
14 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke.
Fórnina sem ég lofaði Drottni, færi ég nú í allra augsýn.
15 Bedeutungsvoll ist in des Herren Augen, wenn's um das Sterben seiner Frommen geht. -
Hann elskar vini sína og lætur þá ekki deyja án gildrar ástæðu.
16 Ach, Herr, ich bin Dein Knecht; ich bin Dein Knecht, von Deiner Magd geboren. Wenn Du jetzt meine Bande lösest,
Drottinn, þú hefur leyst fjötra mína, því vil ég þjóna þér af öllu hjarta.
17 dann bringe ich Dir Dankesopfer dar und künde so des Herren Ruhm. -
Ég vil lofa þig og færa þér þakkarfórn.
18 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke,
Í forgörðum musteris Drottins í Jerúsalem vil ég –
19 im Haus des Herrn in seinen Höfen, Jerusalem, in deiner Mitte. Alleluja!
og það í augsýn allra – færa honum allt sem ég hafði lofað. Dýrð sé Drottni!

< Psalm 116 >