Psalm 116

1 Weil auf mein Rufen hört der Herr, hab ich die Stunden meiner Andacht lieb;

Χαίρω ότι ο Κύριος εισήκουσε της φωνής μου, των δεήσεών μου·

2 er neigt sein Ohr zu mir, sooft ich rufe.

ότι έκλινε το ωτίον αυτού προς εμέ· και ενόσω ζω, θέλω επικαλείσθαι αυτόν.

3 Umfangen mich des Todes Bande, und überkommt mich Höllenangst, und komme ich in Not und Jammer, (Sheol h7585)

Πόνοι θανάτου με περιεκύκλωσαν, και στενοχωρίαι του άδου με εύρηκαν· θλίψιν και πόνον απήντησα. (Sheol h7585)

4 dann rufe ich des Herren Namen an; "Ach, rette, Herr, mein Leben!"

Και επεκαλέσθην το όνομα του Κυρίου· ω Κύριε, λύτρωσον την ψυχήν μου.

5 Der Herr ist gnädig und ist mild; erbarmungsvoll ist unser Gott.

Ελεήμων ο Κύριος και δίκαιος· και εύσπλαγχνος ο Θεός ημών.

6 Einfältige beschützt der Herr; bin ich unwürdig schon, so hilft er dennoch mir.

Ο Κύριος φυλάττει τους απλούς· εταλαιπωρήθην, και με έσωσεν.

7 Zu deiner Ruhestätte, meine Seele, wende dich! Der Herr tut dir ja Gutes unverdient.

Επίστρεψον, ψυχή μου, εις την ανάπαυσίν σου, διότι ο Κύριος σε ευηργέτησε.

8 Du wahrst mein Leben vor dem Tode, mein Auge vor den Tränen und meine Füße vor dem Straucheln.

Διότι ελύτρωσας την ψυχήν μου εκ θανάτου, τους οφθαλμούς μου από δακρύων, τους πόδας μου από ολισθήματος.

9 So kann ich wandeln vor dem Herrn im Lande der Lebendigen.

Θέλω περιπατεί ενώπιον του Κυρίου εν γη ζώντων.

10 Ich kann's bestätigen, was ich jetzt sage: Ich war so tief gebeugt.

Επίστευσα, διά τούτο ελάλησα· εγώ ήμην σφόδρα τεθλιμμένος·

11 Ich sprach in meiner Angst: "Die Menschenkinder trügen all."

εγώ είπα εν τη εκπλήξει μου, πας άνθρωπος είναι ψεύστης.

12 Wie kann ich jetzt dem Herrn vergelten all das, was er an mir getan?

Τι να ανταποδώσω εις τον Κύριον, διά πάσας τας ευεργεσίας αυτού τας προς εμέ;

13 Des Heiles Kelch ergreife ich; des Herren Ruhm verkünde ich. -

θέλω λάβει το ποτήριον της σωτηρίας και θέλω επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου.

14 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke.

Τας ευχάς μου θέλω αποδώσει εις τον Κύριον, τώρα ενώπιον παντός του λαού αυτού.

15 Bedeutungsvoll ist in des Herren Augen, wenn's um das Sterben seiner Frommen geht. -

Πολύτιμος ενώπιον του Κυρίου ο θάνατος των οσίων αυτού.

16 Ach, Herr, ich bin Dein Knecht; ich bin Dein Knecht, von Deiner Magd geboren. Wenn Du jetzt meine Bande lösest,

Ναι, Κύριε διότι είμαι δούλός σου· είμαι δούλός σου, υιός της δούλης σου· συ έλυσας τα δεσμά μου.

17 dann bringe ich Dir Dankesopfer dar und künde so des Herren Ruhm. -

Εις σε θέλω θυσιάσει θυσίαν αινέσεως και το όνομα του Κυρίου θέλω επικαλεσθή.

18 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke,

Τας ευχάς μου θέλω αποδώσει εις τον Κύριον, τώρα έμπροσθεν παντός του λαού αυτού·

19 im Haus des Herrn in seinen Höfen, Jerusalem, in deiner Mitte. Alleluja!

εν ταις αυλαίς του οίκου του Κυρίου, εν μέσω σου, Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.