< Psalm 116 >

1 Weil auf mein Rufen hört der Herr, hab ich die Stunden meiner Andacht lieb;
αλληλουια ἠγάπησα ὅτι εἰσακούσεται κύριος τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου
2 er neigt sein Ohr zu mir, sooft ich rufe.
ὅτι ἔκλινεν τὸ οὖς αὐτοῦ ἐμοί καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις μου ἐπικαλέσομαι
3 Umfangen mich des Todes Bande, und überkommt mich Höllenangst, und komme ich in Not und Jammer, (Sheol h7585)
περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με θλῖψιν καὶ ὀδύνην εὗρον (Sheol h7585)
4 dann rufe ich des Herren Namen an; "Ach, rette, Herr, mein Leben!"
καὶ τὸ ὄνομα κυρίου ἐπεκαλεσάμην ὦ κύριε ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου
5 Der Herr ist gnädig und ist mild; erbarmungsvoll ist unser Gott.
ἐλεήμων ὁ κύριος καὶ δίκαιος καὶ ὁ θεὸς ἡμῶν ἐλεᾷ
6 Einfältige beschützt der Herr; bin ich unwürdig schon, so hilft er dennoch mir.
φυλάσσων τὰ νήπια ὁ κύριος ἐταπεινώθην καὶ ἔσωσέν με
7 Zu deiner Ruhestätte, meine Seele, wende dich! Der Herr tut dir ja Gutes unverdient.
ἐπίστρεψον ἡ ψυχή μου εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου ὅτι κύριος εὐηργέτησέν σε
8 Du wahrst mein Leben vor dem Tode, mein Auge vor den Tränen und meine Füße vor dem Straucheln.
ὅτι ἐξείλατο τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου τοὺς ὀφθαλμούς μου ἀπὸ δακρύων καὶ τοὺς πόδας μου ἀπὸ ὀλισθήματος
9 So kann ich wandeln vor dem Herrn im Lande der Lebendigen.
εὐαρεστήσω ἐναντίον κυρίου ἐν χώρᾳ ζώντων
10 Ich kann's bestätigen, was ich jetzt sage: Ich war so tief gebeugt.
αλληλουια ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθην σφόδρα
11 Ich sprach in meiner Angst: "Die Menschenkinder trügen all."
ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης
12 Wie kann ich jetzt dem Herrn vergelten all das, was er an mir getan?
τί ἀνταποδώσω τῷ κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκέν μοι
13 Des Heiles Kelch ergreife ich; des Herren Ruhm verkünde ich. -
ποτήριον σωτηρίου λήμψομαι καὶ τὸ ὄνομα κυρίου ἐπικαλέσομαι
14 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke.
15 Bedeutungsvoll ist in des Herren Augen, wenn's um das Sterben seiner Frommen geht. -
τίμιος ἐναντίον κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ
16 Ach, Herr, ich bin Dein Knecht; ich bin Dein Knecht, von Deiner Magd geboren. Wenn Du jetzt meine Bande lösest,
ὦ κύριε ἐγὼ δοῦλος σός ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου διέρρηξας τοὺς δεσμούς μου
17 dann bringe ich Dir Dankesopfer dar und künde so des Herren Ruhm. -
σοὶ θύσω θυσίαν αἰνέσεως
18 Was ich dem Herrn gelobt, das löse ich jetzt ein vor seinem ganzen Volke,
τὰς εὐχάς μου τῷ κυρίῳ ἀποδώσω ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
19 im Haus des Herrn in seinen Höfen, Jerusalem, in deiner Mitte. Alleluja!
ἐν αὐλαῖς οἴκου κυρίου ἐν μέσῳ σου Ιερουσαλημ

< Psalm 116 >