Psalm 112

1 Alleluja! Wie selig, wer den Herren fürchtet und freudig tut, was er gebeut!

Alleluja. Błogosławiony człowiek, który boi się PANA i ma upodobanie w jego przykazaniach.

2 Sein Stamm ist mächtig auf der Erde; gesegnet ist der Redlichen Geschlecht.

Jego potomstwo będzie potężne na ziemi, pokolenie prawych będzie błogosławione.

3 In seinem Haus ist Pracht und Fülle, und seine Milde währet immerdar.

Dobrobyt i bogactwo są w jego domu, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

4 Er strahlt den Frommen auf, ein Licht im Dunkel, barmherzig, mild und liebevoll ist er.

Dla prawych wschodzi światłość w ciemności; [on jest] łaskawy, miłosierny i sprawiedliwy.

5 Wohl geht's dem Mann, der schenkt und leiht, der hierfür seinen Haushalt nach Gebühr einrichtet.

Dobry człowiek lituje się i pożycza, [i] prowadzi swoje sprawy rozważnie.

6 Er wankt auf ewig nicht; in ewigem Gedächtnis bleibt er als Gerechter.

Na pewno nigdy się nie zachwieje, sprawiedliwy na wieki pozostanie w pamięci.

7 Vor Unheilsboten bebt er nicht; sein Herz ist unverzagt, dem Herrn vertrauend.

Nie będzie się bał złej nowiny, jego serce jest stateczne, ufa PANU.

8 Sein Herz ist fest und ohne Furcht; er schaut sogar an seinen Feinden seine Lust.

Jego serce jest umocnione, nie będzie się bał, aż zobaczy [pomstę] nad swymi wrogami.

9 Freigebig ist er, schenkt den Armen, und alle Zeit währt seine Milde; durch sein Vermögen ragt er hoch empor.

Rozrzucił i dał ubogim, jego sprawiedliwość trwa na wieki, jego róg będzie wywyższony w chwale.

10 Der Frevler sieht's und ärgert sich, und zähneknirschend schwindet er dahin; der Bösen Reiz vergeht.

Niegodziwy zobaczy to i rozgniewa się, zgrzytnie zębami i uschnie, pragnienie niegodziwych zginie.