Psalm 107

1 "Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."

Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!

2 So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit

Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —

3 und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -

Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!

4 Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.

Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.

5 Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.

Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.

6 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten

Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.

7 und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.

Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.

8 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

9 daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -

Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.

10 In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;

Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,

11 denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.

(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)

12 Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.

— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.

13 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.

14 Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.

Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.

15 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

16 daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -

Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.

17 Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,

Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;

18 daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.

Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.

19 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.

20 Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.

У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.

21 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

22 ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -

Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!

23 Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,

Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,

24 erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.

Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.

25 Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.

Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;

26 Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.

Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.

27 Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.

Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;

28 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.

Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.

29 Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.

У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.

30 Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.

Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.

31 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern

Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!

32 und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -

Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.

33 Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,

У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.

34 ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.

Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.

35 Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;

У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;

36 die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,

Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;

37 besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.

Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.

38 Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.

У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.

39 Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,

Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.

40 dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.

У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;

41 Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.

Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.

42 Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -

Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.

43 Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.

Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!