< Psalm 107 >

1 "Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."
Rabbiga ku mahadnaqa, waayo, isagu waa wanaagsan yahay, Oo naxariistiisuna weligeedba way sii waartaa.
2 So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit
Kuwa Rabbigu soo furtay sidaas ha yidhaahdeen, Waana kuwa uu isagu ka soo furtay gacantii cadowga,
3 und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -
Oo uu ka soo ururiyey dalalka, Xagga bari, iyo xagga galbeed, Xagga woqooyi, iyo xagga koonfureedba.
4 Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.
Waxay dhex wareegi jireen cidlada iyo jid lamadegaan ah, Mana ay helin magaalo ay degaan.
5 Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.
Way gaajoodeen, wayna harraadeen, Oo naftoodiina way ku dhex taag darnaatay.
6 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten
Markaasay Rabbiga u qayshadeen iyagoo dhibban, Oo isna wuu ka samatabbixiyey dhibaatooyinkoodii.
7 und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.
Oo weliba wuxuu iyagii ku hoggaamiyey jid toosan, Si ay u tagaan magaalo ay degaan.
8 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
9 daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -
Waayo, isagu wuxuu dhergiyaa nafta aad wax u doonaysa, Oo nafta gaajaysanna wuxuu ka dhergiyaa wanaagga.
10 In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;
Kuwii dhex fadhiyey gudcurkii iyo hooskii dhimashada, Oo ku xidhnaa dhibaatada iyo birta,
11 denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.
Waxay ku caasiyoobeen erayadii Ilaah, Oo waxay fududaysteen taladii Ilaaha ugu sarreeya,
12 Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.
Sidaas daraaddeed ayuu qalbigoodii daal ku soo dejiyey, Wayna dheceen, mid iyaga caawiyaana ma jirin.
13 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Markaasay Rabbiga u qayshadeen iyagoo dhibban, Oo isna wuu ka badbaadiyey dhibaatooyinkoodii.
14 Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.
Wuxuu ka soo dhex bixiyey gudcurkii iyo hooskii dhimashada, Silsiladihii ku xidhnaana wuu kala jejebiyey.
15 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
16 daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -
Waayo, irdihii naxaasta ahaa wuu kala jejebiyey, Qataarradii birta ahaana wuu burburiyey.
17 Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,
Nacasyadu waxay u dhibban yihiin xadgudubkooda aawadiis, Iyo xumaatooyinkooda aawadood.
18 daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.
Naftoodu waxay nacdaa cunto kasta, Oo waxay ku soo dhowaadaan irdaha dhimashada.
19 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Markaasay Rabbiga u qayshadaan iyagoo dhibban, Oo isna wuxuu ka soo badbaadiyaa dhibaatooyinkooda.
20 Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.
Wuxuu soo diraa eraygiisa, wuuna bogsiiyaa iyaga, Oo wuxuu ka samatabbixiyaa halligaaddooda.
21 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
22 ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -
Iyagu allabariga mahadnaqidda ha bixiyeen, Oo shuqulladiisa gabay ha ku sheegeen.
23 Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,
Kuwa badda doonniyaha ku mara, Oo shuqulkooda ku sameeya biyaha badan,
24 erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.
Kuwaasu waxay arkaan Rabbiga shuqulladiisa, Iyo yaababkiisa moolka ku jira.
25 Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.
Waayo, wuxuu amraa oo kiciyaa dabaysha duufaanka, Taas oo kor u qaadda hirarka badda.
26 Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.
Waxay u kacaan xagga samada, oo haddana waxay hoos ugu soo dhacaan moolalka, Naftoodiina waxay ku dhalaashay dhibaato daraaddeed.
27 Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.
Hore iyo dib bay isaga daba noqdaan, oo sida nin sakhraan ah bay dhacdhacaan, Oo waxay sameeyaan ayay garan waayaan.
28 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Markaasay Rabbiga u qayshadaan iyagoo dhibban, Oo isna wuxuu ka soo bixiyaa dhibaatooyinkooda.
29 Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.
Wuxuu dejiyaa duufaanka, Si ay hirarkiisu u xasillaan.
30 Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.
Way farxaan, maxaa yeelay, way xasilloon yihiin, Oo sidaasuu iyaga ku keenaa marsada ay doonayaan.
31 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern
Dadku muu Rabbiga ku ammaano wanaaggiisa, Iyo shuqulladiisa yaabka badan oo uu binu-aadmiga u sameeyo!
32 und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -
Iyagu ha ku sarraysiiyeen shirka dadka dhexdiisa, Oo ha ku ammaaneen fadhiga odayaasha.
33 Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,
Isagu webiyo wuxuu u beddelaa cidlo, Oo ilo biyo ahna wuxuu u beddelaa dhul oommane ah,
34 ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.
Oo dhul barwaaqaysanna wuxuu u beddelaa lamadegaan cusbo leh, Oo waana kuwa halkaas deggan xumaantooda aawadeed.
35 Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;
Cidlada wuxuu u beddelaa balli biyo ah, Oo dhul engeganna wuxuu u beddelaa ilo biyo ah.
36 die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,
Oo halkaasuu kuwa gaajaysan dejiyaa, Si ay u samaystaan magaalo ay degaan,
37 besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.
Oo ay beeraha u abuurtaan, oo ay beero canab ah u beertaan, Oo ay u helaan midho tiro badan.
38 Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.
Oo weliba iyaga wuu barakeeyaa, sidaas daraaddeed aad bay u tarmaan, Oo weliba uma uu oggolaado in xoolahoodu yaraadaan.
39 Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,
Oo haddana way sii dhinmaan, oo waxay la foororsadaan Dulmi iyo dhib iyo murug.
40 dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.
Amiirro wuxuu ku soo daayaa quudhsasho, Oo wuxuu ka dhigaa inay ku wareegaan cidlada aan jid lahayn.
41 Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.
Oo weliba kan baahanna dhibaatada ayuu ka sara mariyaa, Oo wuxuu u yeelaa qolooyin ah sidii adhi oo kale.
42 Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -
Kuwa qummanuna way arki doonaan, wayna ku farxi doonaan, Oo kolkaas xumaanta oo dhammu afkeeday xidhi doontaa.
43 Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.
Ku alla kii caqli lahu wuu dhawri doonaa waxyaalahan, Oo iyana way ka fiirsan doonaan Rabbiga naxariistiisa.

< Psalm 107 >