Psalm 107
1 "Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
