< Psalm 107 >

1 "Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Auf ewig währet seine Huld."
Lwanj pou Seyè a paske li bon! Li p'ap janm sispann renmen nou!
2 So singen die vom Herrn Erlösten, die er aus Feindes Hand befreit
Wi, moun Seyè a delivre, se sa pou yo di! Li te delivre yo anba men lènmi yo,
3 und aus den Ländern sammelt von Morgen, Abend, Mitternacht und Süden. -
li mennen yo tounen soti nan mitan lòt nasyon yo ki sou bò solèy leve ak sou bò solèy kouche, ki sou bò nò ak sou bò sid.
4 Sie irren in der Steppenwüste und finden keine Bahn zur Wohnstatt hin.
Yo t'ap moute desann nan dezè a, kote ki pa gen moun rete a. Yo pa t' kapab jwenn chemen pou ale nan yon vil pou yo rete.
5 Sie leiden Durst und Hunger, und ihre Seele sinkt darob in Ohnmacht.
Yo t'ap mouri grangou. Swaf dlo t'ap touye yo. Yo santi yo pa t' kapab ankò.
6 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; Er rettet sie aus ihren Ängsten
Anba tout tray sa yo, yo rele nan pye Seyè a. Li wete yo nan lafliksyon sa a.
7 und leitet sie auf rechtem Wege, die Wohnstatt zu erreichen.
Li kondi yo sou yon chemen ki pou mennen yo dirèk dirèk nan yon vil kote moun rete.
8 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Se pou yo di Seyè a mèsi pou jan li pa janm sispann renmen yo, pou bèl bagay li fè pou moun.
9 daß er ihr Lechzen stillt und ihren Hunger mit dem Nötigen befriedigt! -
Li bay moun ki te swaf dlo kont dlo pou yo bwè. Li bay moun ki t'ap mouri grangou anpil bon bagay pou yo manje.
10 In Finsternis und Todesschatten sitzen sie, gebannt in Elend und in Eisen;
Gen ladan yo ki te rete kote ki te fè nwa a, kote lavi yo te an danje anpil. Yo te prizonye, yo t'ap soufri anba chenn,
11 denn Gottes Worten widerspenstig, verschmähen sie des Höchsten Rat.
paske yo te derefize obeyi kòmandman Bondye ki anwo nan syèl la. Yo pa t' okipe konsèy Bondye te ba yo.
12 Durch Mühsal beugt er ihren Sinn; sie werden machtlos; niemand hilft.
Li te kraze kouraj yo anba travay di. Yo tonbe atè. pa t' gen pesonn pou ba yo men.
13 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Anba tout tray sa yo, yo rele nan pye Seyè a. Li wete yo nan lafliksyon sa a.
14 Aus Finsternis und Todesschatten führt er sie, und ihre Fesseln sprengt er auf.
Li fè yo soti kote ki fè nwa a. Li kase chenn ki te mare yo.
15 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Se pou yo di Seyè a mèsi pou jan li pa janm sispann renmen yo, pou bèl bagay Bondye fè pou moun.
16 daß er zertrümmert eherne Pforten und Eisenriegel bricht! -
Li kraze gwo pòt an fè yo. Li kase bawo an fè yo.
17 Die Kranken leiden schwer ob ihres Sündenwandels und wegen ihrer Missetaten,
Gen ladan yo ki te vin fou, akòz peche yo te fè. Yo t'ap soufri paske yo te fè sa ki mal.
18 daß sie vor jeder Speise ekelt und sie des Todes Pforten schon berühren.
Yo pa t' menm anvi manje, yo te prèt pou mouri.
19 Sie schreien zu dem Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Anba tout tray sa yo, yo rele nan pye Seyè a. Li wete yo nan lafliksyon sa a.
20 Er schickt sein Wort, macht sie gesund und rettet sie vor ihren Grüften.
Li louvri bouch li, li pale epi yo geri. Li wete yo nan bouch twou a.
21 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern,
Se pou yo di Seyè a mèsi pou jan li pa janm sispann renmen yo, pou bèl bagay Bondye fè pou moun.
22 ihm Dankesopfer bringen, jubelnd seine Taten künden! -
Se pou yo ofri bèt pou touye ba li pou di l' mèsi. Se pou yo rakonte tou sa li fè. Se pou yo chante tèlman yo kontan.
23 Die auf der See in Schiffen fahren und ihr Geschäft auf großen Wassern treiben,
Gen ladan yo ki vwayaje nan batiman sou lanmè. Yo t'ap fè trafik lakòt pou yo viv.
24 erblicken hier des Herren Werke und seine Wunder mit der tiefen Flut.
Yo te wè sa Seyè a te fè. Yo te wè bèl bagay li te fè sou lanmè.
25 Ein Sturm erhebt sich auf sein Wort, und seine Wellen türmen sich.
Li louvri bouch li, li pale, yon gwo van leve. Sa fè lanm lanmè yo move.
26 Sie steigen bis zum Himmel, fahren in die Tiefen. Ihr Leben ist gefährdet.
Batiman yo moute anlè, yo desann nan fon lanm lanmè yo. Devan tout danje sa yo, lèzòm pèdi kouraj yo.
27 Sie tanzen, schwanken wie Betrunkene. Dahin ist ihre ganze Kunst.
Tèt yo vire, y'ap kilbite tankou moun ki sou. Yo pèdi tout ladrès yo.
28 Sie schrein zum Herrn in ihrer Not; er rettet sie aus ihren Ängsten.
Anba tout tray sa yo, yo rele nan pye Seyè a. Li wete yo nan lafliksyon sa a.
29 Er macht den Sturm zum Säuselwind; da legen sich des Meeres Wellen.
Li kase gwo van an. Lanm lanmè yo sispann fè bri. Kalmi fèt.
30 Sie jubeln, daß sie stille liegen und er sie an ihr Endziel führt.
Yo te kontan lè yo wè lanmè a vin bèl. Seyè a fè yo antre san danje nan pò kote yo t'aprale a.
31 Sie sollen dankbar sein dem Herrn für seine Gnade, für seine Wunder an den Menschenkindern
Se pou yo di Seyè a mèsi pou jan li pa janm sispann renmen yo, pou bèl bagay Bondye fè pou moun.
32 und ihn vor allem Volk erheben und ihn im Kreis der Alten loben! -
Se pou yo fè konnen jan li gen pouvwa lè pèp li reyini. Se pou yo fè lwanj li devan konsèy chèf fanmi yo.
33 Er macht zur Wüste Ströme, zu dürrem Lande Quellenorte,
Seyè a fè larivyè yo cheche nèt. Li fè sous yo pa bay dlo ankò.
34 ein fruchtbar Land zum salzigen Grund, der Bosheit der Bewohner wegen.
Li te fè tè ki konn bay bèl rekòt yo tounen salin, paske moun ki t'ap viv la a t'ap fè twòp mechanste.
35 Er macht zum Wasserteich die Wüste und dürres Land zum Quellenort;
Li fè dezè yo tounen ma dlo. Li fè sous dlo pete kote ki te gen tè sèk.
36 die Hungrigen läßt er hier wohnen; Sie bauen eine Wohnstatt dort,
Se la li fè moun ki te grangou yo moute kay yo. Yo bati yon lavil pou yo rete.
37 besäen Felder, pflanzen Weinberge, die lohnend Früchte tragen.
Yo fè anpil jaden, yo plante pye rezen ki bay bèl rekòt.
38 Er segnet sie, daß sie sich riesig mehren, und läßt ihr Vieh sich nicht vermindern.
Li beni yo, li ba yo anpil pitit, li pa kite bèt yo depeple.
39 Vermindern sie sich, werden sie gebeugt von Druck und Elend und von Jammer,
Apre sa, yo vin yon ti ponyen moun, yo pèdi pye, paske moun t'ap peze yo, yo t'ap soufri, yo te nan mizè.
40 dann gießt auf Fürsten er Verachtung aus und führt sie in die unwegsame Öde.
Men, Bondye ki moutre jan li ka meprize grannèg yo, li menm ki fè yo moute desann nan dezè a, san yo pa konn kote yo prale a,
41 Doch aus dem Elend hebt er Arme auf und macht Geschlechter Herden gleich.
se li ki wete pòv malere yo nan mizè. Se li ki fè yo fè pitit tankou chini.
42 Das sehen Redliche und freuen sich, und jeder Frevelmund verstummt. -
Moun ki mache dwat yo wè sa, yo kontan. Men, mechan yo rete ak bouch yo fèmen.
43 Wer weise ist, beachtet dies, und Anerkennung finden so des Herren Gnadentaten.
Se pou moun ki gen konprann chache konprann bagay sa yo! Se pou yo rekonèt jan Seyè a gen bon kè!

< Psalm 107 >