< Psalm 105 >

1 Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 "Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 "Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< Psalm 105 >