Psalm 105

1 Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!

ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن.

2 Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!

گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن،

3 In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!

شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن.

4 Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!

پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن.

5 Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!

باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی،

6 Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -

ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی.

7 Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.

ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە.

8 In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,

بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە،

9 des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,

ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد.

10 den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.

وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل.

11 "Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -

فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.»

12 Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.

ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە،

13 Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.

لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە.

14 Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:

لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد:

15 "Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -

«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.»

16 Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.

قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی.

17 Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.

کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا،

18 in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,

بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد،

19 bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.

هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند.

20 Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.

پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد.

21 Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,

کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی،

22 daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -

بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات.

23 Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.

جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز.

24 Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.

بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن،

25 Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.

ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن.

26 Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.

موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد.

27 Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.

لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی.

28 Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.

تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون.

29 Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.

ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت.

30 Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.

زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان.

31 Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.

بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان.

32 Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,

بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان.

33 schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.

لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند.

34 Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.

بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار،

35 Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.

هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد.

36 In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -

لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان.

37 Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.

بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت.

38 Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.

میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە.

39 Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.

هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو.

40 Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.

داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن.

41 Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.

بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی.

42 Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.

لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی.

43 So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.

گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە.

44 Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,

خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە،

45 auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!

بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا.