Psalm 105
1 Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
2 Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
3 In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
4 Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
5 Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
6 Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
7 Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
8 In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
9 des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
10 den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
11 "Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
12 Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
13 Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
14 Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
15 "Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
16 Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
17 Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
18 in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
19 bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
20 Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
21 Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
22 daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
23 Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
24 Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
25 Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
26 Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
27 Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
28 Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
29 Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
30 Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
31 Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
32 Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
33 schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
34 Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
35 Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.
36 In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
37 Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
38 Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
39 Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
40 Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
41 Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
42 Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
43 So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
44 Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
45 auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!
Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
