Psalm 103

1 Von David. - Den Herrn lobpreise, meine Seele, mein ganzes Herz den heiligen Namen sein!

۱ مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

2 Lobpreis den Herrn, du, meine Seele! Vergiß nicht, was er Gutes dir getan!

۲ ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

3 Er ist's, der alle deine Schuld vergibt, der alle deine Leiden heilt,

۳ که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

4 der vor dem Grab dein Leben rettet, mit Huld und Liebe dich umgibt,

۴ که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

5 mit Segen dein Verlangen stillt und dich dem Phönix gleich verjüngt.

۵ که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

6 Gerechtigkeit übt stets der Herr, schafft allen Unterdrückten Recht.

۶ خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

7 Er zeigt, wie einst dem Moses seine Wege, den Kindern Israels all seine Taten.

۷ طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

8 Barmherzig ist der Herr und gnädig, langmütig und von großer Huld.

۸ خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

9 Er zürnt nicht immerfort; noch trägt er ewig nach.

۹ تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

10 Er tut uns nicht nach unsren Sünden, vergüt uns nicht nach unsren Missetaten.

۱۰ باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

11 So hoch der Himmel über dieser Erde, so überragend seine Liebe über denen, die ihn fürchten.

۱۱ زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

12 So fern der Morgen von dem Abend ist, entfernt er unsere Schuld von uns.

۱۲ به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

13 So innig, wie ein Vater seine Kinder liebt, so liebt der Herr die, so ihn fürchten.

۱۳ چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

14 Er kennt ja unsere Art, ist eingedenk, daß wir aus Staub.

۱۴ زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

15 Der Sterbliche! Wie Gras sind seine Tage, er blüht wie eine Blume auf dem Felde.

۱۵ واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

16 Wenn sie ein Lüftchen anhaucht, ist sie weg, und ihre Stätte kennt sie nimmer.

۱۶ زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

17 Die Huld des Herrn jedoch ruht für und für auf denen, die ihn fürchten, und seine Liebe auf den Kindeskindern,

۱۷ لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

18 die seinen Bund bewahren und seine Vorschriften erfüllen wollen.

۱۸ بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

19 Der Herr hat seinen Thron im Himmel aufgestellt; doch seine Herrschaft waltet über alles.

۱۹ خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

20 Lobpreist den Herrn, ihr, seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Willen tut und seinem Donnerrufe folgt!

۲۰ خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

21 Lobpreist den Herrn, all seine Heere! Ihr Diener, die Vollstrecker seines Willens!

۲۱ ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

22 Lobpreist den Herrn, all seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobpreis den Herrn, du, meine Seele!

۲۲ ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!