Sprueche 8

1 Die Weisheit! Ruft sie nicht? Und Einsicht läßt sich hören

Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?

2 am Weg ganz oben auf den Höhen; an Scheidewegen tritt sie auf.

Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;

3 Beim Eingang in die Stadt, an ihren Toren, am Eingang zu den Pforten ruft sie aus:

Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:

4 "Zu euch, ihr Männer, rede ich; ich spreche zu den Menschenkindern:

Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.

5 Ihr Einfältigen, lernet Klugheit! Ihr Toren, kommet zur Vernunft!

Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.

6 Hört zu! Denn ich will Rechtes reden, und meiner Rede Inhalt ist, was richtig.

Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.

7 Denn Redlichkeit nur spricht mein Gaumen; für meine Lippen ist Unehrlichkeit ein Greuel.

Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.

8 Rechtschaffen ist, was immer spricht mein Mund, nichts Hinterlistiges, nichts Falsches ist darin,

Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.

9 das Richtige für alle, die da fragen, und recht für die, die suchen nach Erkenntnis.

Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.

10 Nimm meine Mahnung lieber an als Silber, Erkenntnis lieber als erlesenes Gold. -

Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.

11 Denn besser noch als Perlen ist die Weisheit; und Kostbarkeiten kommen ihr nicht gleich."

Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.

12 "Ich, Weisheit, hab zur Nachbarin die Klugheit; ich kann zu klugem Wissen kommen.

Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.

13 Die Furcht des Herrn verträgt sich nicht mit Bösem. Ich hasse Hochmut, Hoffart, schlimmen Wandel sowie verkehrtes Reden.

De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.

14 Mein ist der Rat, die Tüchtigkeit; Einsicht ist mein und mein die Stärke.

Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.

15 Durch mich regieren Könige, und Fürsten herrschen, wie es rechtens ist.

Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.

16 Durch mich befehlen Herrschende und all die hohen Erdenrichter.

Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.

17 Wer mich liebt, den liebe ich; mich finden, die mich suchen,

Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.

18 Reichtum und Ehre sind bei mir, ein stattlich Gut und Wohlergehen.

Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.

19 Weit besser noch als Gold, als feines Gold, ist meine Frucht, und mein Ertrag ist kostbarer als auserlesen Silber.

Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.

20 Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit und mitten auf des Rechtes Wegen.

Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;

21 Ich gebe denen, die mich lieben, immerdar Besitz und fülle ihre Schatzkammern."

Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.

22 Mich schuf der Herr als Anfang seiner Laufbahn, als erstes seiner Werke,

De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.

23 in der Urzeit. Von Ewigkeit her bin ich eingesetzt, im Anfang seit dem Weltbeginne.

Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.

24 Die Ozeane waren nicht, da ward ich schon geboren, als es noch keine reichen Wasserquellen gab.

Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;

25 Bevor die Berge eingesenkt, da war ich vor den Hügeln schon geboren.

Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.

26 Er hatte Land und Flur noch nicht gemacht, noch nicht das Element des Staubes in der Welt,

Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.

27 da war ich schon dabei, als er den Himmel hergestellt, als er die Wölbung überm Ozean festsetzte,

Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;

28 als er die Wolken droben mächtig machte, und als des Ozeanes Fluten mächtig wurden,

Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;

29 als er dem Meere seine Schranke setzte, daß die Gewässer sein Geheiß nicht überschritten, als er der Erde Gründe legte.

Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;

30 Zur Seite war ich ihm als Schülerin und diente zur Ergötzung Tag für Tag und spielte vor ihm jede Zeit

Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;

31 und spielte auf dem Erdkreis, den ich liebte, und zur Ergötzung diente ich den Menschenkindern."

Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.

32 "Nun, meine Söhne, hört auf mich! Heil denen, die meine Wege wählen!

Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.

33 Auf Mahnung hört, auf daß ihr weise werdet! Schlagt sie nicht in den Wind!

Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.

34 Heil sei den Menschen, die mich hören und Tag für Tag an meinen Türen wachen und meiner Tore Pfosten hüten!

Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.

35 Denn wer mich findet, findet Leben, und von dem Herrn empfängt er alles Nötige.

Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.

36 Wer aber mich verfehlt, der frevelt gegen seine eigene Seele; ja alle, die mich hassen, lieben nur den Tod."

Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.