< Sprueche 8 >

1 Die Weisheit! Ruft sie nicht? Und Einsicht läßt sich hören
Cyihnaak ing khyy nawh, zaaksimnaak ing ak awi am yy nawh aw?
2 am Weg ganz oben auf den Höhen; an Scheidewegen tritt sie auf.
Lampyi hoeiawh, lampyi kengsam hoeiawh ce dyi hy.
3 Beim Eingang in die Stadt, an ihren Toren, am Eingang zu den Pforten ruft sie aus:
Khawk khui lutnak vawng kengawh, vawngkawt kengawh ce dyi nawh thayy ing khyy hy.
4 "Zu euch, ihr Männer, rede ich; ich spreche zu den Menschenkindern:
Aw nangmih thlanghqing khqi, nik khy khqi nyng, kak awi ve thlanghqing khqi ham ni.
5 Ihr Einfältigen, lernet Klugheit! Ihr Toren, kommet zur Vernunft!
Aw nangmih thlangzap khqi, khingaihnaak ve toen lah uh; nangmih thlakqaw khqi aw, cyihnaak kawlung toen lah uh.
6 Hört zu! Denn ich will Rechtes reden, und meiner Rede Inhalt ist, was richtig.
Ngaih lah uh, nangmih ham awileek soeih kqawn hly nyng, kak awi kqawn boeih ve ak thyym boeih ni.
7 Denn Redlichkeit nur spricht mein Gaumen; für meine Lippen ist Unehrlichkeit ein Greuel.
Ka huui ing awihthyym saa nawh, kam lai ing them amak leek ce maa hy.
8 Rechtschaffen ist, was immer spricht mein Mund, nichts Hinterlistiges, nichts Falsches ist darin,
Kam khaa awhkaw awilung boeih ve amak thyym ingkaw hoet ham kawi am awm hy.
9 das Richtige für alle, die da fragen, und recht für die, die suchen nach Erkenntnis.
Ak zaasiim ham dang pheng nawh, cyihnaak ak taa khqi ham a hqeenaak pynoet awm am awm hy.
10 Nimm meine Mahnung lieber an als Silber, Erkenntnis lieber als erlesenes Gold. -
Ngun lakawh toelthamnaak ce tyk nawh, sui lakawh cyihnaak ce tyk lah.
11 Denn besser noch als Perlen ist die Weisheit; und Kostbarkeiten kommen ihr nicht gleich."
Cyihnaak taw suilung ang lakawh a phu tlo ngai nawh anih ingqawi myihteh ham kawi ak chang am awm voel hy.
12 "Ich, Weisheit, hab zur Nachbarin die Klugheit; ich kann zu klugem Wissen kommen.
Kai, cyihnak taw, ngaihtaaknaak ing awm haih nih nyng, cyihnaak ingkaw ngaihtaaknaak ce ta nyng.
13 Die Furcht des Herrn verträgt sich nicht mit Bösem. Ich hasse Hochmut, Hoffart, schlimmen Wandel sowie verkehrtes Reden.
Bawipa kqihchah taw amak leek them sawhnaak ni; oequnaak, hoelqunaak, khawboe seetnaak ingkaw amak thyym awikqawnnaak khqi ce sawh na nyng.
14 Mein ist der Rat, die Tüchtigkeit; Einsicht ist mein und mein die Stärke.
Khawkhannaak ak thyym ingkaw siimnaak ak thyym ce ka koe ni; simthainaak ingkaw saithainaak awm ka koe ni.
15 Durch mich regieren Könige, und Fürsten herrschen, wie es rechtens ist.
Kaih caming boeikhqi ing boei ngawihnaak awh ngawi unawh, ukkungkhqi ing ak thyymna awitlyk uhy.
16 Durch mich befehlen Herrschende und all die hohen Erdenrichter.
Kaih caming sangpahrangkhqi ing awitlyk unawh, kyiqangkhqi ingkaw khawmdek ukkungkhqi boeih ing awm.
17 Wer mich liebt, den liebe ich; mich finden, die mich suchen,
Kai a nik lungnaak thlangkhqi ce lungnak khqi nyng, kai a nik sui thlangkhqi ing ni hu kawm uh.
18 Reichtum und Ehre sind bei mir, ein stattlich Gut und Wohlergehen.
Khawhthem ingkaw boeimangnaak khqi ka venawh awm nawh, kyihcahnaak ingkaw dyngnaak khqi boeih awm ka venawh awm hy.
19 Weit besser noch als Gold, als feines Gold, ist meine Frucht, und mein Ertrag ist kostbarer als auserlesen Silber.
Kak thaih taw sui lakawh a phu tlo nawh ngun ak leek soeih lakawh awm a phu tlo ngai hy.
20 Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit und mitten auf des Rechtes Wegen.
Dyngnaak lampyi awh cet nyng, ak thyym lampyi ce tut nyng.
21 Ich gebe denen, die mich lieben, immerdar Besitz und fülle ihre Schatzkammern."
Kai a nik lungnak thlangkhqi venawh khawh ing bee khqi nawh ami qo bawm ce kak bee nak pek khqi hamna.
22 Mich schuf der Herr als Anfang seiner Laufbahn, als erstes seiner Werke,
Bawipa ing a theem syyn lammaacyk amyihna kai ni ta nawh, syynawh a them seh cyk awhkawng ce.
23 in der Urzeit. Von Ewigkeit her bin ich eingesetzt, im Anfang seit dem Weltbeginne.
Kumqui hamna, ak cyk soeihna syynna awm nyng, khawmdek a syyn hlan awh.
24 Die Ozeane waren nicht, da ward ich schon geboren, als es noch keine reichen Wasserquellen gab.
Tuicunlii a syyn hlannawh lawngcatui ang lawng hlanawh syynna awm hawh nyng.
25 Bevor die Berge eingesenkt, da war ich vor den Hügeln schon geboren.
Tlang khqi a awm hlannawh khawmcung khqi a awm hlanawh kai syyn hawh nyng.
26 Er hatte Land und Flur noch nicht gemacht, noch nicht das Element des Staubes in der Welt,
Khawmdek ingkaw khawhyn khawqaam khqi a syyn hlannawh dekvaai awm a awm hlanawh kai syyn hawh nyng.
27 da war ich schon dabei, als er den Himmel hergestellt, als er die Wölbung überm Ozean festsetzte,
Khan ce amah a hyynawh a taak nawh tuidung haaiawh lawnglam a sai hlanawh syyn hawh nyng.
28 als er die Wolken droben mächtig machte, und als des Ozeanes Fluten mächtig wurden,
A saangnak khan hyynawh ciingmaikhqi a sah sak nawh tuicunlii khuina ak lawng tuihawk khqi a sai huiawh,
29 als er dem Meere seine Schranke setzte, daß die Gewässer sein Geheiß nicht überschritten, als er der Erde Gründe legte.
Tui ing ak awipek ama poengnaak thai ham tuicunlii awhkaw langhak khqi, lawngca ang lawngnaak khawqii khqi a sai huiawh syyn awh nyngp
30 Zur Seite war ich ihm als Schülerin und diente zur Ergötzung Tag für Tag und spielte vor ihm jede Zeit
Kutthoem thlang amyihna avenawh awm pe nyng, a awmhlynaakna awm nyng, a venawh awmhlynaak ing bee poepa lawt nyng.
31 und spielte auf dem Erdkreis, den ich liebte, und zur Ergötzung diente ich den Menschenkindern."
A khawmdek saiawh awmhlynaak ta nyng saw thlanghqing khqi khanawh zeelmangnaak ta nyng.
32 "Nun, meine Söhne, hört auf mich! Heil denen, die meine Wege wählen!
Cedawngawh, ka ca khqi, kak awi ngai lah uh, ka lam ak tut khqi taw a zoseen thlang khqi ni.
33 Auf Mahnung hört, auf daß ihr weise werdet! Schlagt sie nicht in den Wind!
Ka cawngpyinaak ve haana unawh cyi unawh koeh maa uh.
34 Heil sei den Menschen, die mich hören und Tag für Tag an meinen Türen wachen und meiner Tore Pfosten hüten!
Kak chawmkeng awh qeh nawh, ka ipkhui kawtawh qeh nawh kak awi ak ngai ak zaa thlang taw a zoseen thlang ni.
35 Denn wer mich findet, findet Leben, und von dem Herrn empfängt er alles Nötige.
Anik hu ak thlang boeih ing hqingnaak hu unawh, Khawsa huhhlynaak ce ham kawm uh.
36 Wer aber mich verfehlt, der frevelt gegen seine eigene Seele; ja alle, die mich hassen, lieben nur den Tod."
Cehlai, kai anik hang ak thlang taw a hqingnaak ak khanawh kut ak thlaana awm kawm saw, kai anik sawhnaak ak thlang taw thihnaak ak lungnaak ak thlangna awm kaw.

< Sprueche 8 >