Sprueche 6
1 Mein Sohn! Hast du für deinen Nächsten dich verbürgt, hast Handschlag du für einen anderen gegeben,
Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;
2 bist du verstrickt durch deines Mundes Reden, durch deines Mundes Worte selbst gefangen,
Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.
3 dann, Sohn, sieh zu, daß du dich rettest, da du doch in die Hand des Nächsten eingeschlagen: Geh ohne Säumen hin! Bestürme deinen Nächsten!
Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.
4 Gönn deinen Augen keinen Schlaf, nicht deinen Augenwimpern Schlummer!
Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.
5 Errette dich gleich der Gazelle aus der Schlinge, gleich einem Vogel aus des Fängers Hand!
Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.
6 Zur Ameise, du Fauler, geh, schau ihre Art und werde klug
Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;
7 durch sie die keinen Fürsten hat, nicht Amtmann, nicht Gebieter,
Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,
8 sie, die im Sommer schon ihr Brot bereitet und in der Ernte ihre Speise sammelt!
Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.
9 Wie lange, Fauler, willst du liegen? Wann willst du dich vom Schlaf erheben?
Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?
10 "Ach noch ein wenig Schlaf, ein wenig Schlummer, ein wenig noch die Hände ineinander legen, um zu ruhen!"
Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;
11 Schon kommt die Armut über dich, gleich der des Strolches, und Mangel gleich dem eines Bettlers.
Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.
12 Ein Teufelsmann ist der Halunke, der in der Falschheit seines Mundes wandelt,
Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;
13 der mit dem Auge blinzelt, mit dem Fuße deutet, mit seinen Fingern Zeichen gibt
Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;
14 und der Verkehrtes sinnt im Herzen und allzeit Streitereien anfängt.
In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.
15 Das Unheil, das er stiftet, kommt ganz plötzlich; in einem Augenblicke schlägt er unheilbare Wunden.
Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.
16 Sechs Dinge sind dem Herrn verhaßt; ein Greuel sind ihm sieben:
Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:
17 hochmütige Augen, falsche Zunge, Hände, die unschuldig Blut vergießen,
Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;
18 ein Herz, das arge Tücke sinnt, und Füße, die behend zum Schlechten eilen;
Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;
19 wer Lügen haucht als falscher Zeuge; wer Händel zwischen Brüdern stiftet.
Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.
20 Mein Sohn, beachte das Gebot des Vaters! Verwirf nicht deiner Mutter Mahnung
Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.
21 und bind sie dir aufs Herz für alle Zeit! Leg sie um deinen Hals als Schmuck!
Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.
22 Bei deinem Gehen möge sie dich leiten, bei deinem Niederlegen dich bewachen, und dich ansprechen, wachst du auf.
Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.
23 Denn das Gebot ist eine Leuchte, ein Licht die Weisung; ein Weg zum Leben ist die Mahnung und die Warnung.
Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;
24 Denn sie bewahren dich vorm schlimmen Weib und vor der Fremden glatter Zunge.
Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.
25 Nach ihrer Schönheit giere nicht in deinem Herzen! Sie fange nicht mit ihren Blicken dich!
Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.
26 Für eine Dirne geht ein Brotlaib drauf; doch eine Ehefrau macht Jagd auf teures Leben.
Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.
27 Kann jemand Feuer in den Schoß einscharren, und seine Kleider würden nicht dabei versengt?
Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?
28 Auf glühende Kohlen sollte jemand treten, und seine Füße würden nicht verbrannt?
Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?
29 Also ergeht es dem, der zu des Nächsten Weibe geht; wer sie berührt, der bleibt nicht ungestraft.
Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.
30 Verachtet man nicht einen Dieb, auch wenn er stiehlt, bloß um die Gier zu stillen, dieweil ihn hungert?
Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;
31 Wird er ertappt, dann muß er siebenfach ersetzen, muß seines Hauses Hab und Gut hingeben.
En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.
32 Wer Ehebruch mit einem Weibe treibt, ist unsinnig; nur wer sich selber ins Verderben stürzen will, tut so etwas.
Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;
33 Nur Schläge, Schande findet er, und seine Schmach ist unauslöschlich.
Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.
34 Des Ehemannes Grimm wird leidenschaftlich aufgeregt; er schont ihn nicht am Tag der Rache.
Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.
35 Mit irgendeinem Reuegeld beruhigt er sich nicht; er gibt sich nicht zufrieden, auch wenn du noch soviel Geschenke gibst.
Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.
