< Sprueche 2 >

1 Mein Sohn! Nimmst du jetzt meine Worte an und bewahrst du bei dir, was ich geboten,
Wiilkaygiiyow, haddaad erayadayda aqbashid, Oo aad amarradayda qalbigaaga ku haysatid,
2 und lauscht dein Ohr auf Weisheit und neigt dein Herz sich zur Vernunft
Si aad dhegta xigmadda ugu dhigtid, Oo aad qalbigaagana waxgarashada ugu qabatid;
3 und rufst nach Einsicht du und schreist du nach Verstand
Haddaad wax-kala-garashada ka daba qaylisid, Oo aad codkaaga waxgarashada kor ugu qaaddid;
4 und suchst du sie wie Silber und spürst ihr nach gleich wie verborgnen Schätzen,
Haddaad iyada u raadisid sida lacagta oo kale, Oo aad u doondoontid sida maal qarsoon,
5 alsdann begreifst auch du die Furcht des Herrn, gewinnst Erkenntnis Gottes,
Markaas waxaad garan doontaa Rabbiga ka cabsashadiisa, Oo waxaad heli doontaa aqoonta Ilaah.
6 daß Weisheit nur der Herr verleiht, aus seinem Mund Erkenntnis und Vernunft herrühren,
Waayo, Rabbigu isagaa bixiya xigmadda, Oo afkiisa waxaa ka soo baxa aqoonta iyo waxgarashada.
7 und daß er guten Rat für Rechtliche aufspart, ein Schild ist denen, die unsträflich wandeln,
Isagu kuwa xaqa ah xigmad buu u kaydiyaa, Oo kuwa daacadnimada u socdana waa u gaashaan.
8 die von des Rechtes Bahnen nicht abweichen, jedoch die Wege seiner Frommen gehen, -
Isagu wuxuu dhawraa waddooyinka garta, Oo wuxuu xannaaneeyaa jidka quduusiintiisa.
9 alsdann wirst du Gerechtigkeit und Recht verstehen, Geradheit, jede Bahn des Guten,
Markaasaad garan doontaa xaqnimada, iyo garta, Iyo caaddilnimada, iyo jid kasta oo wanaagsan.
10 denn Weisheit kommt dir in das Herz und die Erkenntnis weilt in deiner Seele.
Waayo, waxaa qalbigaaga soo geli doonta xigmadda, Oo aqoontuna waxay ka farxin doontaa naftaada;
11 Dann ist die Umsicht dir ein Schutz; Vernunft ist deine Hüterin.
Digtoonaanta baa ku xanaanayn doonta, Oo waxaa ku dhawri doonta waxgarashada,
12 Sie rettet dich vor schlimmen Schurken, vor Lügenrednern,
Si lagaaga samatabbixiyo jidka kan sharka ah, Iyo dadka waxyaalaha qalloocan ku hadla,
13 die von des Lichtes Pfaden lassen und auf dem Weg des Finstern wandeln, -
Oo qummanaanta waddooyinkeeda ka taga, Si ay jidadka gudcurka ugu socdaan,
14 die freudig Böses tun und ob dem Untergang des Nächsten jubeln, -
Oo ay ku reyreeyaan inay xumaan falaan, Oo ay qalloocnaanta kan sharkaa ku farxaan;
15 vor Leuten, deren Pfade krumm und deren Bahnen ganz verkehrt.
Oo jidadkoodu maroorsan yihiin, Oo waddooyinkooduna qalloocan yihiin,
16 Sie rettet dich vor andern Weibern, vor einer Fremden voller Schmeichelreden,
In lagaa samatabbixiyo naagta qalaad, Xataa naagta qalaad oo hadalladeeda kugu sasabata,
17 die den Vertrauten ihrer Jugend läßt und den vor ihrem Gott geschlossenen Bund vergißt.
Taasoo ka tagta horseedkii yaraanteeda, Oo illowda axdigii Ilaaheeda;
18 Dem Tode nahe steht ihr Haus, und zu den Schatten führen ihre Bahnen.
Waayo, gurigeedu wuxuu ku foororaa dhimasho, Oo waddooyinkeeduna waxay ku dhaadhacaan kuwii dhintay.
19 Wer zu ihr eingeht, kehrt nicht wieder; betritt niemals des Lebens Pfade.
Kuwa iyada u gala midkoodna sooma noqdo, Oo waddooyinka noloshana ma ay helaan.
20 Dann kannst du auf dem Weg der Guten wandeln und an der Frommen Pfad dich halten.
Waa inaad ku socotid jidka dadka wanaagsan, Oo aad dhawrtid waddooyinka kuwa xaqa ah.
21 Denn nur wer recht tut, darf im Lande wohnen; nur wer untadelig, drin übrigbleiben.
Waayo, kuwa qummanu dhulkay fadhiyi doonaan, Oo kuwa kaamilka ahuna way sii joogi doonaan.
22 Die Schlechten aber werden aus dem Land vertilgt und die Betrüger aus ihm ausgerissen.
Laakiinse kuwa sharkaa waa laga gooyn doonaa dhulka, Oo khaayinnadana waa laga rujin doonaa.

< Sprueche 2 >