Sprueche 14
1 Ein Haus baut sich Frau Weisheit; die Torheit reißt's mit ihrer Hand zusammen.
| هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. | ۱ |
2 Wer in Geradheit wandelt, der hat Furcht vorm Herrn; wer krumme Wege geht, verachtet ihn.
| کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. | ۲ |
3 Im Torenmund liegt eine Angelrute; den Weisen dienen ihre Lippen zur Bewahrung.
| در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. | ۳ |
4 Wenn keine Rinder da, so bleibt die Krippe sauber; doch durch der Stiere Kraft wird reichlicher Ertrag.
| جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود. | ۴ |
5 Nicht trügt der Wahrheit Zeuge; doch Lügen spricht der falsche Zeuge.
| شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند. | ۵ |
6 Nach Weisheit sucht der Spötter, doch vergeblich; Erkenntnis ist für Kluge etwas Leichtes.
| استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. | ۶ |
7 Geh aus dem Weg dem Toren! Dann mußt du nicht Bekanntschaft mit dem Anwalt machen.
| از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. | ۷ |
8 Des Klugen Vorsicht ist es, auf den Weg zu achten; der Toren Leichtsinn bringt Enttäuschung.
| حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. | ۸ |
9 Die Schuld vermittelt zwischen Schurken, und zwischen Redlichen der gute Wille.
| احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. | ۹ |
10 Das Herz kennt seinen Seelenschmerz am besten; und auch in seine Freude kann ein Fremder sich nicht mischen.
| دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. | ۱۰ |
11 Das Haus der Frevler wird vertilgt; der Redlichen Gezelt erblüht.
| خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. | ۱۱ |
12 Gar mancher Weg dünkt einem Mann gerade; doch schließlich sind es Todeswege.
| راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. | ۱۲ |
13 Sogar beim Lachen kann das Herz sich grämen; der Freude Ende ist oft Gram.
| هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است. | ۱۳ |
14 Der Eingebildete wird satt von seinen Wegen, der Tüchtige von seinen Werken.
| کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. | ۱۴ |
15 Der Törichte traut jedem Ding; ein kluger Mann geht einer Sache auf den Grund.
| مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید. | ۱۵ |
16 Der Weise fürchtet sich und meidet die Gefahr; der Tor geht eine Wette mit ihr ein und fühlt sich sicher.
| مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. | ۱۶ |
17 Der Ungeduldige macht Törichtes; ein ränkevoller Mensch wird nur gehaßt.
| مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. | ۱۷ |
18 Die Toren haben Torheit im Besitz; der Klugen Diadem ist Einsicht.
| نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود. | ۱۸ |
19 Vor Gutem müssen sich die Schlechten beugen, und Frevler sitzen an des Frommen Türen.
| بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند. | ۱۹ |
20 Selbst seinem Freunde ist der Arme widerwärtig; doch derer, die den Reichen lieben, sind es viele.
| همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند. | ۲۰ |
21 Wer seinen Nächsten nicht beachtet, der versündigt sich; wohl dem, der sich der Elenden erbarmt!
| هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید. | ۲۱ |
22 Die Böses planen, täuschen sich auch gegenseitig; doch Lieb und Treue herrscht bei denen, die da Gutes planen.
| آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. | ۲۲ |
23 Durch Arbeit nur schafft man Gewinn, doch bloßes Reden führt zu nichts.
| از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. | ۲۳ |
24 Der Klugen Diadem ist ihre Klugheit; der Toren Diadem ist Torheit.
| تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است. | ۲۴ |
25 Ein Lebensretter ist der Wahrheit Zeuge; wer Lügen spricht, bewirkt Enttäuschung.
| شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است. | ۲۵ |
26 An Gottesfurcht besitzt man eine starke Burg; so kann man Schutz den eigenen Kindern bieten.
| در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود. | ۲۶ |
27 Die Furcht des Herrn - ein Lebensborn, daß man des Todes Stricke meide.
| ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند. | ۲۷ |
28 Des Königs Ruhm besteht in seines Volkes Massen; vom Leutemangel kommt des Fürsten Sturz.
| جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است. | ۲۸ |
29 Wer langmütig, ist reich an Einsicht; wer ungeduldig, steigert seine Torheit.
| کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. | ۲۹ |
30 Des Leibes Leben ist gelassener Sinn; wie Wurmfraß im Gebein ist Leidenschaft.
| دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. | ۳۰ |
31 Wer den Geringen drückt, der lästert dessen Schöpfer; doch wer des Armen sich erbarmt, der gibt ihm Ehre.
| هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید. | ۳۱ |
32 Der Frevler wird durch seine Schlechtigkeit gestürzt; der Fromme hat bei seinem Tod noch Hoffnung.
| شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. | ۳۲ |
33 In eines Klugen Herzen ruht die Weisheit stille; sie wird verurteilt bei den Toren.
| حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. | ۳۳ |
34 Die Tugend führt ein Volk zur Höhe; Krebsschaden der Nationen ist das Laster.
| عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. | ۳۴ |
35 Die Huld des Königs sollte einem tüchtigen Diener werden; sein Grimm den Unbrauchbaren treffen!
| رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان. | ۳۵ |
